(Date me Part-2)
Hindi ko paman minulat ang aking mata ay alam ko nang umuulan sa labas. Nararamdaman ko ang lamig mula sa bukas na bintana ng aking siliTwenty-five-Challenged. Kagabi kasi ay iniwanan ko itong bukas.
Kahit ayaw ko paman idilat ang mga mata ko ay dali ko na itong minulat. Sinalubong ako ng malakas na ihip ng hanggin dahilan para mapayapos ako sa magkabilang braso.
At nang makalapit na ako sa bintana ay agad ko rin itong sinara. Wala namang kulog at sadyang malakas lang talaga ang ulan ngayong umaga.
Hindi ako papasok ngayon dahil sa kasunduan namin ni Harisson. About yesterday. We agreed that we are not going to go to school. At first I hesitant. But I just said okay. Wala namang mawala kung hindi ako papasok ngayon. Perhaps my presence, but nothing to worry.
Pumunta na ako sa Cr para mag-ayos sa sarili. I've already showered and fixed myself up. I combed my hair and dressed in prepared clothes. To make things clear, I didn't want to use this dress from Harrison because why would I wear it? But again, he insisted, and I answered, 'Okay, fine!"
Hindi naman nagalit si Mom na hindi ako papasok dahil wala siya ngayon. Something came up sa kanyang business. That is why Manang Ysa and I are only here.
I was wearing a pink dress. Hanggang tuhod naman ito at komportable naman ako sa suit ko ngayon. Sinulyapan ko ang relo at nakitang pasado alas diyes na nang umaga.
"Ms. Maggy, nandiyan na po siya." Nakangiting saad ni Manang Ysa.
I just smiled and said 'goodbye' to her. Bumaba na ako ng hagdan. Hindi naman gaano katangkad ang heels na suot ko. Pero bakit pakiramdam ko agad na sumakit? Bahala na nga.
Manang Ysa open the main door. While there was a familiar black car. Bumaba ang may ari ng kotseng ito at lumapit sa akin.
"Good morning." He said with a grin.
"Mag-ingat po kayo Ms. Maggy." Wika muli ni Manang Ysa. Lumingon ito kay Harisson at tumango na lamang ito rito. Hindi sila close ni Manang, I know na para kay Manang ay walang lugar dito si Harisson. Baka nga isumbong pa Ako nito ni Manang Ysa Kay Mom. Kung hindi lang mabait Siya. Buti na lang at mabait si Manang Ysa. Kung Hindi ay kanina pa nito binalakan Ng masama si Harisson-- you know, the things we did together.
Nah. I don't want to bring that matter. Sumasakit lamang ang aking isipan pagdating diyan. Buti na lang at wala talaga si Mom.
Pinagbuksan Ako ni Harisson ng pinto at agad naman akong pumasok sa loob. Pagpasok ko ay sinalubong ako ng lemonade perfume. Not bad.
"Are you alright" Wika ni Harisson na handa na sanang magpaharurot Ng sasakyan.
"Yes." I shortly replied.
"You sure?" Paninigurado niya pa.
Tumango na lamang ako at doon ay pinaandar na niya ang kotse. Wala Kasi Yata itong balak umalis hanggat hindi nasisigurado.Habang lulan kami ng sasakyan ay may tumawag sa aking phone dahilan para tingnan ko kung sino ang naka rehistrong numero. Its my Mom number.
Nakita kong lumingon sa rareview mirror ng kotse si Harisson. Sinagot ko na rin ang tawag ni Mom.
"Hello Mom?"
"Good morning my dear! Seems you enjoy your day without your challenge huh?" Rinig ko ang pagtawa ng marahan ni Mom.
What the?
"Why Mom?" I ask bewildered.
"Where are you?" Her tone made me trembled a little bit.

YOU ARE READING
I'm your ruthless killer!
TerrorThis is a work of fiction. Names, Characters, business, places, events and incidents are either the product of the author's. Imagination or used in a fictitious manner any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coi...