━━━━━━━━━━ • × • ━━━━━━━━━━
Parang di kami magka-kilala, halos puro titigan lang at iwasan ang nangyari ngayon. Dala niya yong gitara niya, ang ganda kaya tignan pero mas maganda kung ako yong nag-picture sa kanya.
Hindi naman sa selos, nang-hihinayang ako ng sobra. Sayang yon collection ko ulit yon sa phone ko 'no?
"Kanina ka pa nakatitig sa kanila ah?" Biglang nag-salita si Giselle sa tabi ko.
"Ah, hindi ko kasi alam pano makisali pero okay na iyon nagkaka-ayos na sila," sagot ko dito at humarap sa harap.
Nag-bobonding na ulit ang spades, iniintay ko na lang na ituloy tuloy niya ang pakikipag-biruan at maging comfortable sa amin. Siguro doon sasaya na ako.
Umabot na ng uwian at iwas na iwas pa din ako, medyo ako nahuli kasi pinaiwan ako ng adviser namin. Ayon may na-sermuman, at dahil nga di kami nag-sasabay hindi na din siya natambay ng matagal sa loob. Lungkot ko nag-iintay oh, ni ice cream ata hindi ito madadala.
Lumabas na kami kasama ng guro namin. Kasama ko din si Reia ang kaso iba ang daan niya kaya nagka-hiwalay din kami. As usual nag-chechess ako habang nag-lalakad, pero kinagugulat ko narinig ko na naman boses niya. Napatingin ako sa harap ko, there are they walking- ang bagal nila kaya dali-dali akong nag-lakad dito nasa kalagitnaan nila ako at nadaanan ko din siya.
His scent, amoy na amoy minsan gusto ko na lang ibuhos yong pabango niya sa damit ko. Kaso di ko alam paano hiramin, pero hindi na 'no! Iniiwasan ko na nga 'e!
"Hoy, si Ried oh?" Rinig kong bangit nila sa pangalan ko, tumungo ako at naglakad na ng mabilis para makalayo sa kanila.
My usual walk is not like this, pero ganto ako maglakad kapag may tinatakasan, tinatakasan siya.
• • •
Isang linggo din ang lumipas, halos pag-aaral ang inatupag ko- which is wala namang problema iyon sa akin.
"I-try mo mang-hiram mismo kay Arthur," sabi ko kay Giselle nag-karoon kasi kami ng groupings sa Filipino at kailangang-kailangan talaga namin ng glue gun.
Ang problema ko hindi ba naman ako ni-replayan pero sineen. Oo, sabihin natin na may galit pa din siya, pero for sake pati grades ko madadamay dito oh!
"Nag-reply na?" I asked again. Habang nag-guguhit ng kailangan namin.
"Hindi offline pa," napasimangot na lamang ako.
What a busy man, minsan hindi ko alam if red flag yon but I found it green. Atlis may pinag-kakaabalahan siya sa buhay niya.
"Sunday ngayon, nag-lalaba 'yon," walang palya lumabas sa bibig ko. Natawa na lang ako nang masabi ko iyon.
"Wow ah?" Tuwang-tawa na sabi ni Giselle.
"Oo, na alam ko na sched ng laba niya or simba o ano." Pa-iling iling kong sagot sa asaran nila.
Umabot na ang kagabihan at umuwi na si Giselle, si David na lang natira- which is siya nag-tuloy ng ginagawa ni Giselle. It's not that hassle kasi halos patapos na kami.
Nasira kagabi yong glue gun namin kaya no choice kundi mang-hiram kay Arthur. I have no fucking choice, bro! Ayaw ko man, kaso sino ba kilala kong taong may glue gun? Siya.
Bakit ako aamin.
Oo, sabihin na natin gusto ko siya pero bakit ako aamin? He is aware of it at ayoko naman ding abalahin ang oras niya.
Kaya bakit ako aamin?
It was my voice, coming from a video- taken by David. Literal na lantad ako kung saan, pero bakit nga ako aamin?
YOU ARE READING
Players Game |
Teen Fiction"I thought loving was fun, it is a burden for me." Theana Avery Reid was a dedicated academic achiever, and loving was too hard for her - but not until she fell in love with Arthur Greiger. Arthur is a smart, handsome, and popular chess gamer and h...
