!Gay Otobüsü! -bxbxbxbxb-

#25

Direk başlıyoruz... Bulut ve Alaz aynı bölümde olcak

*Alaz*

***

Odamda oturmuş elimde ki gitar ile bakışıyordum. Çalamazdım çünkü babam sesini duyup odama gelir sonra yine o boş işler ile uğraşan işe yaramaz çocuk konuşmasını yapardı.

Derin bir nefes verdim ve gitarını çantasına koyup yataktan kalktım. Dolabımın karşısına geçip ceketimi aldım ve üzerime giydim.

Gitarımı da yanıma alıp odamdan çıktım.

Babam iş yerindeydi, annem ise beni fark etmiyordu zaten. Bu yüzden fark edilme derdi olmadan dışarı çıkabilirdim.

Merdivenden de inip dış kapıdan çıktım ve yağmurlu havada yürümeye başladım.

Boş sokaklardan geçtim ve genelde içkicilerin takıldığı ara sokaklara kadar indim.

Sonunda bana güzel görünen bir yer buldum ve oturdum. Gitarımı sırtımdan indirdim ve önüme aldım.

Hergün kafa dağıtmak için ıssız bir sokağa oturup gitar çalıp düşünmekten daha güzel ve huzur verici bir şey olamazdı...

Gitarımı çantasından çıkarırken hemen karşıda iki evin arasından kulağıma ağlama sesleri geliyordu.

Sesleri müzik çalarak bastırabilirim diye düşündüm, ama sesler küçük bir çocuktan geliyor gibiydi ve insan olarak ister istemez merak ediyordum.

Gitarı kenara koyup ayağa kalktım ve seslere doğru yürümeye başladım. Gittikçe daha net gelen seslere bir de adam sesleri eklenmişti.

Evin duvarının yanına geçtim ve araya gizlice baktım.

Bakmam ile kalbimin hızlanması bir oldu...

İki tane büyük ihtimalle sarhoş adam küçük bir çocuğa dokunmaya çalışıyorlardı...

Çocuk çok güzeldi, sarı saçları vardı ve bağırmasına rağmen sesi çok hoş çıkıyordu...

Onlara karşı gelmek için fazla küçüktüm ama onu öyle yanlız bırakamazdım.

Saklandığım yerden çıktım ve onların yanlarına koşmaya başladım. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum ama güçlü bir çocuktum... Adamlardan birinin sırtına atladığım gibi onu yere düşürmem bir olmuştu. Sanırım sarhoş olmasının da etkisi vardı.

Adama bakmadan nereye denk geliyorsa tüm gücümle vurmaya başladım. Zaten ilk başta da karşılık vermeyen adam hiç vermez olunca onun üzerinden kalktım ve çocuğa baktım... Hâla çok korkmuş görünüyordu.

Diğer adam da ortalıkta yoktu zaten...

Çocuğa yaklaşım yavaş yavaş... Duvarın dibine çökmüş ağlamış çocuğa elimi uzattım. Bir süre öylece dursa da en sonunda elimi tutup kalktı.

Kalkar kalkmaz bana sarılması da bir oldu...

"Teşekkür ederim abi..."

O an içim ilk defa bu kadar güzel ısındı.. kollarım kendi kendine hareket eder gibi onun belini sardı ve sarıldım...

Çocuk biraz daha sakinleşene kadar orda kaldık.

Onunla tanışma seansımız ise onu eve götürürken olmuştu. Adının Bulut olduğunu söyleyen çocuk benim için hayatımın en değerli parçası olmasını başarmıştı...

***

Evet biliyorum çok hızlı oldu ama bu geçmiş olayları zaten planda yoktu

Bu yüzden bu kadar hızlı oldu olaylar

Ve Bulut'un olayını yazmadım onun olayı da kısaca şöyle;

Ailesi bulut'u çok fazla kısıtlıyor onun mükemmel bir insan olmasını istiyorlar ve Bulut'da o gün bıktığı için evden kaçıyor ve olaylar oluyor işte...

İleri bölümler normal halde devam edecek ve sanırım çok yakında bizleri kaos bekliyor spoi vermeyecem Nwndnnsnxns

Ama inşallah birini öldürmeden kaos yazabilirim...

Neyse hadi görüşürüz sizleri seviyorum muuuahhh!!!