Avery hield zich met al haar kracht vastgeklampt aan het ijzige lichaam van Korafay. Ze had nooit gedacht dat ze zoiets zou meemaken; zwemmend in de oceaan, zonder snorkel en zonder zuurstoffles. Korafay gleed moeiteloos door het water, alsof het niets dan lucht was. En ze ging zo snel dat Avery niet eens om zich heen kon kijken.
Korafay sloeg haar arm om Avery heen toen ze een onverwachtse wending door het water nam. Pas toen ze er voorbij waren, zag Avery dat ze bijna een botsing hadden gemaakt met een walvis en haar kalfje. 'Wat lief,' zei Avery en Korafay knikte. 'Het paringsseizoen is net voorbij. Mijn zusters, Riva, Alana en ik verzorgden het paringsseizoen van de walvissen, maar omdat zij zijn gevangen, hebben er minder succesvolle geboortes plaatsgevonden.'
'Dat meen je niet?' vroeg Avery, 'dus de sirenen houden zich echt bezig met het reguleren van het onderwaterleven?'
'Dat is correct en ieder van ons heeft een eigen taak.' Een school vissen schoot uit elkaar toen ze er dwars doorheen gierden. 'Zo heb je zusters die zich bekommeren om de watervogels, het rif of de dolfijnen. Net zoals de elfjes zorgen voor de bovenwaterse natuur, zorgen wij voor alles in het water.'
'Dat had ik nooit gedacht.' In het boek werden de zeemeerminnen enkel beschreven als wezens die er gewoon waren en vooral bezig waren met mooi wezen, maar nooit dat de sirenen zoveel verantwoordelijkheid hadden in Neverland. Net als de elfjes eigenlijk.
Korafay draaide haar lichaam en zwom nu recht naar het oppervlakte. Avery hapte instinctief naar lucht, al was dat natuurlijk niet nodig door de kieuwen. Misschien 50 meter bij haar vandaan zag ze het piratenschip; The Jolly Roger. Het was een groot schip met zeker 3 masten in verschillende groten. De boot was van rood hout en de kajuit volledig in goud gehuld. Lantaarns flikkerden zachtjes en af en toe kon Avery een schaduw over het dek zien bewegen. Ze keek op naar de hoogste mast, langs het kraaiennest waar aan de top een grote, zwarte piratenvlag in de wind wapperde. Avery had zich het schip vaak voorgesteld, maar nu ze er zo dichtbij was had het meer dan haar verwachtingen waargemaakt; het was groots, mysterieus en enigszins onguur, maar tegelijkertijd was het bijzonder en overweldigend.
'Mijn zusters zitten waarschijnlijk in het ruim.'
'Hoe kom ik daar ongezien?'
Korafay keek haar aan. 'Met veel geluk.' Met die woorden dook ze onder en trok Avery aan haar enkels omlaag. De lange, heldere staart doofde uit en het werd pikkedonker om hen heen. De handen van Korafay drukte in haar rug en duwde haar richting het schip. Toen haar hand de onderkant van de boot raakte, liet Korafay los. De meermin dreef naast haar met een slag van haar staart en wees naar de achterkant van de boot, waar het anker in het rif geboord zat. Avery knikte en zwom er naartoe.
'Klim via het anker omhoog. Ik blijf onder het schip. Als er iets mis gaat, kraai zo hard je kan.' Korafay zwom dichterbij en legde haar koude hand op Avery's schouder. 'Ik wens je veel geluk, kind.'
JE LEEST
Happy Thoughts || Peter Pan (Nederlandse versie)
Fiksi PenggemarIn tegenstelling tot haar klasgenoten is Avery niet echt bezig met jongens, romantiek en mode. Haar telefoon bevat minder contacten dan er pennen in haar etui zitten. Haar klasgenoten kijken niet naar haar om en thuis is het eigenlijk hetzelfde verh...