To dzisiaj, właśnie lecimy do Polski, sądze że ten nagły wylot nie jest tak po prostu aby pozwiedzać tylko coś jest na rzeczy. Była godzina 4:20, a poczułam coś mokrego na mojej twarzy, była to woda. Changbin stał nade mną ze szklanką.
-Uwierz mi że dla nas to też jest do piero środek nocy-Powiedział Changbin i wyszedł z pokoju. Postanowiłam się ubrać w to:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Popakowaliśmy się i pojechaliśmy na lotnisko. Tam też czekaliśmy jakiś czas, a po jakiejś godzinie, w reszcie mogliśmy lecieć. W samolocie spędziliśmy yyy-yyyy-y długo. Na pewno po iluśtam godzinach dolecieliśmy do Polski. Postanowiliśmy polecieć konkretnie do Krakowa (pozdro Kraków). :....: ▩▨▧▦▥▤ 4 weeks later▤▥▦▧▨▩ (Sorry ale nie chce opisywać co tym było bo i tak nic ważnego się nie wydażyło) Po czterech tygodniach pobytu w Polsce wracamy do Seulu, w Polsce było świetnie, te wszystkie budynki, Chan którego Minho wepchnął do fontanny, to były wspomnienia. Wracamy właśnie samochodem z lotniska, kiedy nagle zobaczyliśmy że przed naszym domem stoi jakiś czarny samochód, kto to może być? -Komornik-Powiedział do siebie Chan.
-Skąd wiesz? -Zapytałam.
-Zawsze komornicy jeżdzą takimi samochodami-Powiedział Chan i wyszliśmy sprawdzić co się stało.
-Przepraszam czy pani to panna Takahashi? -Zapytał mnie tamten niski mężczyzna.
-Tak to ja-Powiedziałam.
-Bardzo mi przykro, ale pański dom został okradziony-Powiedział, a mi zrobiło się słabo. Dom, w którym miałam cały dochód życia został okradziony.
-Jedziemy zobaczyć co zostało-Powiedział Chan i weszliśmy do auta. ᥬparę minut później ᭄ Dojechaliśmy do mojego dawnego domu, nie wyglądał Jak kiedyś, taki opuszczony i samotny, za budynkiem wóz policyjny... Zaraz co do chuja wóz policyjny?!
-Dlaczego tam stoi radiowóz? -Zapytałam.
-Przecież został okradziony, policja się tym zajmuje-Powiedział Minho.
-Przepraszamy, ale czy rozpoznaje pani tego faceta? -Zapytał jeden z policjantów, a ja dostałam kamieniem w głowę, od kogo kurwa, od kogo?! Obudziłam się w szpitalu, no jasne, nade mną stał Felix, a oczy miał całe w łzach.
-Kochanie już wszystko dobrze-Powiedziałam i wytarłam łzę z pod jego oka.
-Na robiłaś mi strachu, nie budziłaś się przez jakieś 8 godzin, jest już 2:20, a Chan jakiś czas temu zwymiotował-Powiedział Felix i zaczął szybciej oddychać.
-Felix, spokojnie jestem tu, jestem żywa i to się liczy-Powiedziałam i przy ciągnęłam go do siebie, a ten wtulił się we mnie jak małe dziecko.
-Felix, Chanowi się polepsza, będzie miał najwyżej gorączkę czy jeszcze jakąś inną chorobę-Powiedział Han i się do mnie uśmiechnął-widzę że już czujesz się lepiej.
-Niekoniecznie, ale nie jest źle-Powiedziałam-kiedy wracamy do domu?
-Raczej jutro rano, pielęgniarka mówiła że musisz na noc zostać pod obserwacją-Powiedział Felix.
დ .•*""*• 𝑁𝑒𝑥𝑡 𝑑𝑎𝑦•*""*•.დ Była godzina, jakaś na pewno i poczułam czyjeś usta na m moim policzku, spojrzałam na mojego ukochanego blondynka. 🇦 🇩 🇴 🇷 🇦 🇧 🇱 🇪. Od razu spojrzałam na niego, chłopak przez to próbował mnie obudzić, akurat tak mi się zdaje.
-Dzień dobry księżniczko-Powiedział Felix.
-Dzień dobry kurczaczku-Powiedziałam i pocałowałam go w usta-wracamy dzisiaj do domu?
-Tak-Odpowiedział Felix i wyszedł z sali, a ja w tym czasie przebrałam się w to:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Od razu gdy wyszłam chłopaki wypisali mnie że szpitala i wróciliśmy do domu.
-Trzeba będzie kiedyś zajechać na komisariat dowiedzieć się kto okradł mój dom-Powiedziałam.
-Dobrze, ale nie dzisiaj, mieliśmy ciężką noc, a poza tym Bang Chan jest chory-Powiedział Lee Know.
-Spokojnie, nie chodziło mi o dzisiaj tylko ogólnie w tym roku, a poza tym wiecie że za 24 dni są już święta? -Zapytałam.
-Serio?! -Zapiszczał I. N
-Jezu bębenki mi rozsadzy-Narzekał Chan.
Gdy dojechaliśmy do domu postanowiłam że jako jedyna kobieta w tym domu to zaopiekuje się Chanem. Postanowiłam ugotować mu rosołku.
-Co to tak ładnie pachnie? -Zapytał Felix.
-To nie dla ciebie, tylko dla Chana-Powiedziałam.
-Nie kochasz mnie już? -Zapytał Felix.
-Nie powiedziałam tego.
-Ale czemu akurat Chanem się opiekujesz, a nie mną?
-Nie oszukujmy się jestem kobietą, a wy mężczyznami i jak dobrze znam Chana to będzie pracować po nocach, zamiast odpoczywać. ╓┈♔◦☓◦☙◦♔◦☙◦☓◦♔┈╖ Koniec ╙┈♔◦☓◦☙◦♔◦☙◦☓◦♔┈╜
╱╲❀╱╲╱╲❀╱╲╱╲❀╱╲ Jak myślicie kto okradł dom Suo? ╲╱❀╲╱╲╱❀╲╱╲╱❀╲╱ ╭──────༺♡༻──────╮ Dowiecie się w następnych rozdziałach :))) ╰──────༺♡༻──────╯
