Mattheo kaşlarını çattı "ne konuşucaz?" derin nefes aldım ve Mattheo'nun gözlerine baktım "şüphe uyandırıcı bazı notlar alıyorum... ve bunlar seninle alakalı" Mattheo gözlerini kaçırdı "neymiş bu notlar"
"sana güvenmemin bir hata olduğunu ve senden uzak durmazsam ölümüm-"
"saçmalık, bana bunlara inandığını söyleme!" dedi sözümü keserek ne diyceğimi bilmediğim için sustum "Luna" dedi Mattheo sakince "bilmiyorum Mattheo kimse inanmalıyım bilmiyorum"
"aptal isimsiz bir not... bana güvenmiyor musun?"
"ben..." Mattheo elini yanağıma koyup ons bakmamı sağladı "bana güvenmiyorsan devam etmek zorunda değilsin" yutkundum, derin nefes aldım ve "güveniyorum" dedim. Mattheo gülümsedi "seni seviyorum Luna"
"bende"
(1 hafta sonra)
Bir haftadır Mattheo ile ilişkimiz çok güzel gidiyor ayrıca notlar uzun süredir gelmiyor bu benim Mattheo'ya olan güvenimi arttırıyor sanırım onu seviyorum ve onunla olan ilişkimi babama söylemeyi düşünüyorum.
Odamın kapısı çalınca yataktan kalktım içeri Mattheo girince gülümsedim. Mattheo bir kaç gündür beni yanıma gelip uyandırıyor ve bu güvende hissettiriyor.
"Bu defa yetişemedin ben kendim uyandım"
"ama yarın erkenden burdaydım" kıkırdadım ve ayağa kalktım hala uykum vardı bu yüzden ayakta zor duruyordum istemeye istemeye dolabımı açtım "istersen giyinmene yardım edebilirim" Mattheo'nun söyledikleriyle şok içinde ona döndüm "tamam tamam" odadan çıkana kadar dik dik ona baktıktan sonra hazırlandım.
Birlikte büyük salona indiğimizde Draco'nun sinirle bize doğru ilerlediğini gördüm kaşlarımı çattım ve ona baktım gelip Mattheo'nun boynuna yapışınca şok içince onlara baktım Draco "onun suçu yoktu büyük hata yaptın Riddle seni pişman edicem" diyordu yutkundum neyden bahsettiği konusunda hiç bir fikrim yoktu Draco'nun kolundan çekiştirdim "Draco bırak lütfen" herkes bizi izliyordu Mattheo hiç bir hamle yapmıyordu ve bu şaşırtıcıydı, Draco gözlerime baktığında gözleri dolmaya başladı ve yavaşca Mattheo'yu bıraktı "seni buna pişman edicem" dedi ve yanımızdan geçip gitti.
Derin nefes aldım ve Mattheo'ya baktım oda bana bakıyordu "neyden bahsediyor?" Mattheo gözlerini kaçırdı "bilmiyorum" başımı salladım "ben Draco'ya bakim çok kötü görünüyordu" Mattheo tepki vermeyince hızlıca büyük salondan çıktım. Draco ilerde ben arkada yürüyordum sonunda durdu ve bana döndü "neden beni takip ediyorsun?!" dedi sesinden ağlamak üzere olduğu belliydi yavaşca yanına yaklaştım ve ona sarıldım "sorunun ne olduğunu bilmiyorum ama ağlama bu zamana kadar hep yanımda oldun Draco sen benim için çok değerlisin ayrıca o göz yaşlarında öyle Mattheo ile konuşup aranızı düzelticem" Draco sinirle nefes verdi bütün vücudunun titrediğinin farkındaydım "onun hakkında hiç bir şey bilmiyorsun" geri çekildim ve Draco'ya baktım "ne bilmem gerekiyor?" Draco derin nefes aldı "onun babası..."
"DRACO SUSMA!" bağırdığımda Draco gözlerini kaçırdı "susma lütfen"
"onun babası Voldemort"
SELAMM BU BÖLÜM ÇOK HEYCANLIYDI AMA DİĞERİ DAHA HEYCANLI OLUCAKK
Instagram:e4llwq
TikTok: e4llwq
