𝚂𝚌𝚊𝚛𝚜~

5~

Κεφάλαιο 5ο~

Maeve's POV

Το επόμενο μάθημα όπως έλεγε το πρόγραμμα που μου είχαν δώσει ήταν η κλινική ψυχολογία και έχοντας τη Lilly να με καθοδηγεί για άλλη μια φορά, δεν αργώ να βρω την επόμενη αίθουσα. Το μέρος ήταν τεράστιο και να βρεις το οτιδήποτε ήταν πολύ δύσκολο για κάποιον νέο όπως εγώ. Μπαίνω κάι παίρνω μια θέση από τις πίσω πίσω όπως την πρώτη ώρα. Για λίγο ξεφυσαω μόλις κάτσω, σκεπτόμενη τι έγινε πριν. Επέλεξα να μη το πω στη Lilly μην έβγαζε λάθος συμπεράσματα. Εξάλλου ως γνωστού δεν ανοίγομαι εύκολα.
Η πόρτα ανοίγει και περνάει ο επόμενος καθηγητής. Αυτή τη φορά ήταν γυναίκα κάι ανακουφιστηκα όταν την είδα να μου χαμογελάει αντί να μου κάνει άλλο ένα κήρυγμα για το ντύσιμο μου. Το πρώτο μου μάθημα που θα πάει καλά από ότι φαίνεται.

[...]

Όπως το περίμενα αυτή η ώρα πέρασε πανεύκολα. Η κυρία Collins ή αλλιώς η καθηγήτρια ήταν ο πιο καλός άνθρωπος που είχα γνωρίσει σήμερα. Με εξαίρεση τη Lilly φυσικά. "Μην αφήνεις τα σχόλια να σε επηρεάζουν, έχεις μέλλον εδώ αφού είναι φανερό ότι είσαι μια έξυπνη νεαρή!".
Μου είπε πριν βγω από την αίθουσα και της χαμογέλασα, ελπίζοντας να είναι και τα άλλα μαθήματα σαν αυτό. Μόλις τελικά βγω παίρνω το πρόγραμμα στα χέρια μου, για άλλη μια φορά και από ότι φαίνεται για πρώτη μέρα δεν είχα κάτι παραπάνω. Περπατάω προς το ντουλαπακι μου για να αφήσω το τετράδιο με τις σημειώσεις και στη διαδρομή βλέπω αυτόν που ήθελα λιγότερο να δω, γνωστό ως Cole. Άλλα δεν ήταν μόνος αυτή τη φορά. Ήταν με ενα αγόρι δίπλα του που πρώτη φορά έβλεπα. Το πιο παράξενο όμως ήταν ότι χαμογελαγε μαζί του, ήταν σχεδόν άλλος άνθρωπος από τα λίγα που έχω δει ως τώρα. Σίγουρα όχι καλή πρώτη εντύπωση..
Για κακή μου τύχη το ντουλάπι ήταν ακριβώς δίπλα τους και αναγκαστικά πηγαίνω προς τα εκεί. Αυτόματα τα βλέμματα τους πέφτουν επάνω μου και δίχως να τους κοιτάξω ανοίγω τη πόρτα και βάζω γρήγορα τα πράγματα μου μέσα. Μόλις πάω να φύγω ένα χέρι κλείνει δυνατά το πορτάκι πρωτου το κάνω εγώ και εκείνο το αγόρι που δεν ξέρω εμφανίζεται μπροστά μου.
"Πρέπει να είσαι η καινούργια, πήρες προσκληση για το πάρτυ μου;".
Με ρωτάει ξαφνιαζοντας με και τον κοιτάω. "το πάρτυ σου;".
Αφήνει ένα γέλιο με την αντίδραση μου και ο φίλος του κάνει ότι δεν υπάρχω καν. Κρατήσου Maeve, κρατήσου.
"Will ξεκόλλα από τα μικρά, πάμε".
Κάνει ξαφνικά ο Cole στη ψύχρα εκεί που δεν μίλαγε και τον κοιτάζω επιθετικά. "Θα χαρώ πολύ να έρθω στο πάρτυ".
"Maeve". Λέω και ύστερα συστήνομαι με ένα χαμόγελο στον Will. Όπως περίμενα ο Cole με ξανα κοιτάει που είπα έτσι και ο φίλος του μου δίνει το χέρι ανταποδίδοντας το χαμόγελο.
Αφού με γράφεις θα σε γράψω και εσένα μαλακα. Σκέφτομαι από μέσα μου μες τα νεύρα και παραμένω ήρεμη προς αυτούς.
Άκου εκεί μικρά. Θα του έλεγα τι είναι μικρό.
"Ελπίζω να σε δω το βράδυ τοτε Maeve". Συνεχίζει και εγώ φεύγω σκουντωντας τον Cole στο πέρασμα μου με τον ώμο μου σαν να μην τον είχα δει.

Cole's POV

"Βλέπω μια ένταση με εσένα και τη καινούρια". Κάνει ο Will γελώντας και ρολαρω τα μάτια μου. "Μου είναι αδιάφορη, όπως ολες". Απαντάω λέγοντας αυτό που λέω κάθε φορά. Έχω με άλλα να ασχοληθώ για να κοιτάω γκόμενές. Για ένα βράδυ Καλές είναι οι περισσότερες, για τίποτα άλλο σοβαρό."Δεν έχεις βαρεθεί να λες έτσι ρε μαλακα;".
"Εγώ πάντως πέρναγα ένα βράδυ μαζί της αφού δεν ενδιαφέρεσαι".
"Όλη δικιά σου". Του λέω και εννοώ κάθε λέξη. Μόνο που προσπάθησε να αντιμιλησει σε εμένα με νευρίασε. Κάνεις δεν το κάνει αυτό. Και ας ήταν ωραίο όταν ήταν δυναμικη σε άλλους.
Αρκετά το σκέφτηκα, είναι απλά άλλη μια πρώτοετης, μονολογώ και φεύγω προς το δωμάτιο μου.

Maeve's POV

Άφου απέτυχα να βρω τη Lilly μετά το σκηνικό στους διαδρόμους, επιστρέφω στις εστίες προσπαθώντας να βρω το δωμάτιο μας. Μετά από σχεδόν είκοσι λεπτά που περιφερομουν σαν χαμένη κατάφερα να το ξανά βρω. Ξεφυσαω με απελπισία ξανά και μπαίνω μέσα. Πόσα να αντέξει κάνεις από πρώτη μερα;.
Έτοιμη να μπω και να πέσω στη κυριολεξία στο κρεβάτι κατευθείαν, βρίσκω τη Lilly μπροστά από το κρεβάτι της με μια στιβα από ρούχα. Και εγώ απορούσα που είναι μαρεσει.
"Επιτέλους ήρθες!. Έχουμε ετοιμασιες".
"Ετοιμασιες; είναι μόλις μεσημέρι". Απαντάω κοιτώντας παράξενα. Μου παίρνει ένα μισάωρο να ετοιμαστώ, ειδικά με τα απλά ντυσίματα που κάνω.
"Ακριβώς, έχουμε ήδη αργήσει. Τώρα έλα εδώ πρέπει να σου βρω κάτι τέλειο για πρώτο βράδυ".
Ρολαρω τα μάτια μου και πηγαίνω δίπλα της. Ο Jack τρέχει κατά πάνω μου και αρχίζει να με φιλάει, κάνοντας με να γελάσω.
"και εμενα μου λειψες φίλε"

[...]

Έχει πάει ήδη απόγευμα και η Lilly μετά από ώρες κατάφερε να βρει σύνολο για την ίδια. Εγώ καθολη τη διάρκεια κάθομαι στο κρεβάτι με το σκυλί έτοιμη να αποκοιμήθω εντωμεταξύ..
"Και τώρα που είμαι έτοιμη ήρθε η σειρά σου!". Λέει με ενθουσιασμό και κάνει μια στροφή για να τη δω. "αλήθεια θα φορέσεις αυτο;!". Ρωτάω και ανοίγω τα μάτια μου διάπλατα στο θέαμα της. Φόραγε ένα λευκό μιντι φόρεμα γεμάτο μπλε λουλουδάκια και μακριά μανικια.
"τι εχει;... ". Ρωτάει με απογοήτευση και προσπαθώ να μην ακουστώ κακία και γελάσω.
Όταν λέω ότι ήμαστε εντελώς διαφορετικες το εννοώ.
"Σε πάρτυ πηγαίνουμε όχι στην εκκλησία". Λέω τελικά χωρίς να κρατηθώ και τελικα γελάει μαζί μου. Παρα το μπλε της μαλλί είχε ένα πολύ συντηριτικο στυλ. Τρελό έτσι;.
"Το αφήνουμε επάνω μου λοιπόν!". Λέω και σηκώνομαι από το κρεβάτι για να ετοιμαστώ και εγώ για το πάρτυ....

Πρώτο Cole's pov αν και σύντομο :') . Τελικά δεν ανέβασα χθες έτσι το βάζω σήμερα. Απλό κεφάλαιο αυτό, ελπίζω να σας αρεσε όμως, τα λεμε στο επόμενο🖤
~S