𝚂𝚌𝚊𝚛𝚜~

30~

Κεφάλαιο 30ο~

Maeve's POV

"τι γαματο!!!". Φωνάζει η Lilly όταν μπούμε στο δωμάτιο μας και εγώ παραμένω το ίδιο έκπληκτη με το μέρος, ανοίγοντας διάπλατα τα μάτια μου. Το δωμάτιο ήταν ξύλινο όπως όλα τα καταλύματα εδώ και ένα τεράστιο κρεβάτι φτιαγμένο απ το ίδιο υλικό έκανε την εμφάνισή του. Ο στολισμός ήταν στην ίδια παλιακη αισθητική , ενώ ένα τζάκι και ένα τεράστιο παράθυρο έκαναν την εμφάνιση τους δίπλα από το κρεβάτι, κάνοντας τις λεπτομέρειες του μοντέρνες. Ανοίγοντας τις κουρτίνες μπορούσες να δεις όλο το πράσινο τοπίο έξω και εκεί που δεν το κατάλαβα ένιωθα μια ηρεμία να με διαπερναει στον χώρο. Η Lilly ξάπλωσε με φόρα στο διπλό κρεβάτι και άνοιξε τα πόδια και τα χέρια της λες και ήταν στη κυριολεξία στα σύννεφα. Ένα γέλιο μου έφυγε με την αντίδραση της και ακολούθησα επίτηδες πηδωντας στη θέση δίπλα της. Γελάει μαζί μου ακόλουθωντας και για λίγο μένουμε έτσι. "νομίζω ότι δεν θέλω να γυρίσω πίσω". Λέει κλείνοντας τα μάτια της κάι σκάει ενα χαμόγελο στη θέση της.
"ελα τώρα δεν έχουμε δει τίποτα ακομα".
"εσυ μια ζωή αρνητική είσαι".
"ρεαλιστική θα έλεγα".
"προλαβαίνω να αλλάξω συγκάτοικο;".
Συνεχίζει πειράζοντας με και ξανά γελάμε.
"θα σου φέρω τον Will η τον Ryan".
Ανταπαντάω επίτηδες και με χτυπάει με ένα μαξιλάρι. Μάλλον το άξιζα αυτό..
"Πάντως ο Will δεν μου κάνει για ψεύτης, ισως να-".
"Αχ. Σε παρακαλώ δεν θέλω να το συζητήσουμε και άλλο. Πάλι θα καταλήξει ενάντια του Ryan".
Λέει απελπισμένη και γνεφω καταφατικά. Εχε χάρη που ήμαστε σε εκδρομή, αλλιώς θα το συνέχιζα.
"λοιπόν σύμφωνα με το πρόγραμμα, το πρώτο βράδυ έχει φαγητό και έξοδο. Έχουν βάλει την εξερεύνηση της περιοχής την επόμενη μέρα. Παράξενο θα έλεγα γιατί είναι συνήθως το ανάποδο".
"και τι κάνουμε ως τοτε;". Ρωτάω περίεργη, αλαζωντας θέμα και εγώ.
"σε λίγες ώρες μεσημεριαζει, οπότε λογικά θα περιμένουμε να μας πουν για σήμερα. Φαντάζομαι θα φάμε στο κεντρικό κατάλυμα".
Γνεφω καταφατικά και αρχίζω να τακτοποιώ τα πράγματα που είχα φέρει μαζί μου, ενώ εκείνη με ακολουθεί.

Cole's POV

Πετάω την βαλίτσα μου δίπλα από το κρεβάτι και αφού κάνω τα απαραίτητα πηγαίνω στο μπάνιο για να κάνω ένα ντουζ. Κλειδώνω τη πόρτα και αφού βγάλω τα ρούχα μου ανοίγω το κρύο νερό στο τέρμα. Μόλις μπω από κάτω νιώθω το δέρμα μου να ανατριχιάζει και για λίγο η επιρροή του αλκοόλ έμοιαζε να φεύγει για τα καλά. Μένω με κλειστά τα μάτια αφήνοντας το νερό να τρέχει για αρκετή ώρα και εκεί που ηρεμώ νιώθω τις σκέψεις μου να με ξυπνάνε ξανά. Η αλλιώς την Maeve. Σκηνές από όταν την είχα μπροστά μου και την φίλαγα παίζουν στο κεφάλι μου ενώ νιώθω ήδη καυλωμενος από την εικόνα της. Δίνω μια δυνατή γροθιά στον τοίχο και προσπαθώ αμέσως να σταματήσω ότι γίνεται, τσαντισμένος.
"Cole όλα καλα;". Ακούω τον Will να φωνάζει απέξω αφού μάλλον είχε ακουστεί. "ναι". Απαντάω σοβαρός και κλείνω το νερό.
Ξέροντας πως πάνε αυτές οι εκδρομές, σε λίγο θα μας πάνε να φάμε και μετά να βγούμε έξω και δεν μπορώ παρά μόνο να σκέφτομαι ότι θα τη δω και πόσο μάλλον με ποιον θα είναι. Δεν θα σταματήσω να φέρομαι σαν μαλακας γαμω. Μου χει πάρει το μυαλό. Τυλίγω μια πετσέτα γύρω μου και βγαίνω έξω για να πάρω νεα ρούχα. "τι έκανες τόση ώρα εκεί μέσα ρε μαλακα;".
"θες όντως να μάθεις;". Λέω ειρωνικά και γελάει. Τουλάχιστον έτσι δεν με ρώτησε παραπάνω γιατί άργησα. Όταν δεν το περιμένω η πόρτα μας χτυπάει και αφού δεν με ενδιαφέρει το πως είμαι, παω και ανοίγω.
"Sillia;". Λέω έκπληκτος που είχε έρθει εδώ και με κοιτάει με ένα πονηρό χαμόγελο από πάνω ως κατω. "έχουμε χρόνο πριν φύγουμε". Κάνει όλο νόημα και πάει να μπει μέσα. Ο Will με κοιτάζει με το κλασσικό βλέμμα που φώναζε ότι μαλακιζομαι και σηκώνεται όρθιος."δεν θα έπρεπε να είσαι στο δωμάτιο σου με καμία φίλη;". Της λέει προς εντύπωση μου που τη διώχνει.
"τι κάνεις;". Του λέω διακριτικά, ενοχλημένος. "ήρθα να δω το αγόρι μου, υπάρχει κάποιο θέμα;".
Λέει η Sillia και πάω να γελάσω και εγώ σε αυτό, αλλά το κάνει ο Will για εμένα. Μπορεί να μου την έσπαγε που έκανε έτσι ενώ είχα ξεκαθαρίσει ότι δεν ήμαστε τίποτα, αλλά τώρα θα θελα να την χρησιμοποιήσω για κάτι άλλο..
"θα έχετε άπλετο χρόνο το βράδυ. Τώρα είμαι εγώ εδω". Συνεχίζει και της κλείνει την πόρτα στη μούρη. "τι διάολο κάνεις;". Λέω απορημένος που πρώτη φορά διώχνει κάποια απο εμένα.
"ξέρουμε και οι δύο ότι απλά την χρησιμοποιεις".
"και από πότε σε νοιάζει; με ξέρεις".
"δεν με ενδιαφέρει με ποια πηγαίνεις φίλε, με ενδιαφέρει νάσαι οκευ και δεν το βλέπω έτσι. Ξέρω τι πραγματικά θες για να-".
"Αρκετά".
Του λέω διακοπτώντας τον.
"αφού δεν σαρεσει εδώ θα πάω να την βρω εγω". Συνεχίζω δίχως να ακούσω και αφού βάλω στα γρήγορα ενα τζιν και μια μπλούζα, βγαίνω από το δωμάτιο.

Maeve's POV

Αφού αλλάξουμε με τη Lilly βγαίνουμε μαζί από το δωμάτιο για να πάμε να μάθουμε τι θα ακολουθήσει ως το βράδυ. Μόλις βγούμε όμως συνειδητοποίουμε ότι είχαν βγει και άλλοι έξω, μαζί με τον Ryan και τη παρέα του.
"Θα μου δώσεις μόνο λίγα λεπτά;!". Λέει με ένα παρακαλητικο ύφος και ξεφυσαω.
"πήγαινε'. Λέω και ξεμενω μόνη άλλη μια φορά. Εκεί που περπατάω όμως για να πλησιάσω τους υπόλοιπους , πέφτω στην ίδια διαδρομή με τον Cole. Για λίγο σταματαμε και κοιτάζομαστε, κρίνοντας όμως από το που πήγαινε, καταλαβαίνω ότι θα συναντούσε τη Sillia που ήταν ακριβώς δίπλα.
Νιώθω ότι πάει να μου μιλήσει και θέλω μέσα μου να κάνω το ίδιο. Αλλά η "φίλη" μου η Sillia τρέχει προς το μέρος του πριν γίνει οτιδήποτε, κάνοντας με να απομακρύνθω...

Ο Cole και η Maeve θα μιλήσουν;... Ο Ryan θα παραμείνει απόμακρος;.. Και ο Will θα συνεχίσει να φέρεται έτσι;... 🤔

Το πάω λίγο σιγά ξέρω:')
Πως ειστε; ελπίζω όλοι καλά.
Όποτε δεν δουλεύω γράφω!, εύχομαι να σας άρεσε, τα λέμε στο επόμενο🖤!
~S