𝚂𝚌𝚊𝚛𝚜~

20~

Κεφάλαιο 20ο~

*Παρασκευή πρωί*

Maeve's POV

Το μόνο που έκανα ήταν να ξεραθώ με το που επέστρεψα στο δωμάτιο και χωρίς να το είχα καν συνειδητοποίησει είχε πλέον ξημερώσει. Ένας πονοκέφαλος με διαπερναει, όπως ήταν κλασσικό μετά τα πάρτυ και με δυσκολία ανασηκώνομαι από το κρεβάτι μου. Για την ακρίβεια δεν ειχα καν αλλάξει, απλά είχα πέσει όπως ήμουν, γεμάτη εξάντληση κάι συγκεκριμένα ψυχική εξάντληση. Είχα βαρεθεί από το πρώτο λεπτό εδώ ο Cole να με κάνει έτσι και δεν ήθελα να το επιτρέψω άλλο στον εαυτό μου.
Αυτό που μου τραβάει τη προσοχή όμως είναι μια Lilly να ανοίγει τη πόρτα στα κρυφά νομίζοντας ότι κοιμάμαι. Που ήταν όλη τη νύχτα; αναρωτήθηκα για λίγο μέχρι που το κατάλαβα. Ο Ryan..
"Lilly;". Τη φωνάζω τραβώντας της τη πρόσοχη και σταματώντας να προσπαθεί να μπει ήσυχα, απλά περνάει μέσα. "Maeve; είσαι ξύπνια".
Απαντάει έκπληκτη που έχω ξυπνήσει απο τις εφτά. Γνεφω καταφατικά και παρατηρώ το ντύσιμο και το μαλλί της. Κρίνοντας από την ακαταστασία που έβλεπα και τη στάση της μόνο ένα ακόμη πράγμα σήμαινε αυτό. "πέρασες τη νύχτα μαζί του έτσι δεν είναι;".
Ρωτάω καχύποπτη και με κοιτάει με το πιο αθώο βλέμμα. "Λυπάμαι που δεν επέστρεψα νωρίτερα.. Αλλά πρέπει να μάθεις κάτι. Ο Ryan και εγώ ήμαστε επίσημα μαζί". Λέει με μια χαρά στο τέλος της πρότασης και για λίγο δεν την κράζω. Δεν τον εμπιστεύομαι.
"Είσαι σίγουρη για αυτό;". Της λέω και ρολαρει τα μάτια της.
"Maeve επειδή εσύ δεν τα πας καλά με τον Cole δεν σημαίνει ότι δεν θα τα πάμε και οι υπόλοιποι".
Μόλις λέει έτσι νιώθω το αίμα να μου ανεβαίνει στο κεφάλι. Εγώ απλώς θέλω να τη προστατέψω και αυτή μου πετάει για αυτόν χωρίς να ξέρει καν τι τρέχει!.
Αμέσως σηκώνομαι από το κρεβάτι και πηγαίνω στο μπάνιο για να κάνω ένα ντουζ, κλειδώνοντας με νεύρα τη πόρτα πίσω μου. "Maeve περίμενε - δεν ήθελα να".
Παει να πει λίγο πριν μπω, αφού δει την αντίδραση μου αλλά δεν απαντάω. Μπαίνω κατω από το κρύο νερό χωρίς να με νοιάζει αν είναι ανεκτικό και αρχίζω να ξεπλένω το σώμα μου με ταραχή. Το άγγιγμα του Cole εμφανίζεται σαν ταινία μπροστά μου και τα λόγια της Lillys έρχονται συνεχώς στις σκέψεις μου. Τα νεύρα μου δεν ήταν καλά και ήθελα κάπου να ξεσπάσω. Αλλά επειδή αυτό μόνο χειρότερα θα έκανε τα πράγματα, τα κρατάω μέσα μου.
Κάθομαι για λίγο κάνοντας την ίδια ακριβώς κίνηση και χάνω την αίσθηση του χρόνου. Μόλις βγω από το ντουζ τυλίγω μια πετσέτα γύρω μου και κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέπτη. Γιατί πρέπει να υπήρξα τόσο ηλιθια;, αναρωτιέμαι κοιτώντας την αντανάκλαση μου θυμωμένη.
Τουλάχιστον είναι Παρασκευή σήμερα.. Δεν θα χρειαστεί να τον αντικρίσω το σαββατοκύριακο, συνεχίζω μπας και τελικά με ηρεμήσω.
Μόλις ανοίξω τη πόρτα βλέπω τη Lilly ακόμη να με περιμένει και αμέσως πετάγεται όταν βγω. "Maeve συγνώμη για αυτό που είπα. Ήταν άδικο εκ μέρους μου, ειδικά αφού είδα ότι κάτι σου έκανε.. Μπορείς να μου μιλήσεις για αυτό".
Λέει με απολογητικο ύφος και δεν θα πω ψέματα, όντως κατάφερε να με ηρεμήσει, γιατί είχα αρχίσει να τη θεωρώ πράγματι φίλη μου, όσο θυμό και αν έχω μέσα μου.
Γνεφω καταφατικά και παίρνω μια ανάσα."το έκανα με τον Cole".
Της λέω πιάνοντας τη τελείως απροετοιμαστη και για λίγο μένει με το στόμα ανοιχτό. "δεν ξέρω τι να πρώτο πω.. Ότι εγώ κατέληξα με Ryan η ότι εσύ το προχωρήσες με τον Cole;!. Έχω μείνει".
"και εγώ έμεινα όταν είπε να το ξεχάσουμε".
"ΤΙ;".
"λυπάμαι πολύ.. Δεν σου αξίζουν οι μαλακιες του Cole. Αν θες μάλιστα μπορώ να τον κανονίσω εγω!".
Γελάω λίγο με το τέλος της πρότασης γιατί ως γνωστόυ η Lilly δεν ήταν τέτοιο άτομο. Αλλά κατάφερε να ηρεμήσει λίγο τη κατάσταση με το γέλιο μου.
"Δεν θέλω να τσακωνομαστε και εμείς. Αρκετά έχω περάσει".
Είναι το μόνο που λέω σοβαρεύοντας το ύφος μου και χαμογελάει απαλα. "έχεις δίκιο, εμείς εναντίον των αγοριών!. Εντάξει εκτός του Ryan όμως".
Λέει κάνοντας με να γελάσω λίγο ακόμα. Εύχομαι μόνο να της βγει σε καλό.. Γιατί ακόμη έχω τις αμφιβολίες μου για αυτόν.
"έτοιμη για την προπόνηση;". "Ποια προπόνηση;". Ρωτάω περίεργη αφού δεν είχα ιδέα τι εννοούσε."Κάθε Παρασκευή κάνουμε γυμναστική στο γήπεδο του πανεπιστημίου. Όπως λέει ο διευθυντής πρέπει να μαστε καλά και σωματικα περα από ψυχικά..".
Ρολαρω τα μάτια μου με αυτό που ακούω, αλλά δεν έχω και επιλογή. Υποθέτω είναι μέρος των μαθημάτων. "Φυγαμε". Της λέω και βάζουμε γρήγορα αθλητικά, για να κατέβουμε στο γήπεδο.

[...]

Μόλις φτάσουμε βλέπω εκατό άτομα στη κυριολεξία μαζεμένα και μαζί από αυτά και τον Ryan που κάνει νόημα στη Lilly να τον πλησιάσει. "Μαζευτειτε". Ακούω έναν άντρα που πρώτη φορά έβλεπα, να φωνάζει. Κάτι μου έλεγε ότι ήταν ο γυμναστής..
Το βλέμμα μου όμως δεν μου τραβάει εκείνος αλλά ενας Cole που εμφανίζεται ακριβώς δίπλα του...

Απλό κεφάλαιο, αλλά με ανανεώσεις:'). Πως θα πάει η σχέση της Lilly' s;.... Και τι θα γίνει ανάμεσα στους πρωταγωνιστες μας;.... 😌
Τα λέμε στο επόμενο🖤!
~S