27~

120 13 0
                                    

Κεφάλαιο 27ο~

Maeve's POV

Η διαδρομή είχε πλέον ξεκινήσει και ήδη δεν έβλεπα την ώρα να φτάσουμε. Όχι μόνο επειδή ήμουν περίεργη για το μέρος, αλλά και επειδή ήθελα να μείνω μακριά του. Ξέρω όλο έτσι λέω και μόνο αυτό δεν γίνεται τελικά..
Ακολουθώντας τους τρόπους του ανοίγω το κινητό μου και συνδέω τα ακουστικά μου, κρατώντας σταθερά το βλέμμα μου στο παράθυρο. Δεν θα παίξει μόνος του το παιχνίδι της ανυπαρξίας.

Cole's POV

Και οι δύο ακούμε μουσική και καθώς πλέον την έχω μάθει ξέρω καλά ότι το κάνει για να με αποφύγει το ίδιο. Ενα χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη μου και κρατιεμαι λίγο να μη γελάσω με το πόση επιρροή ασκώ επάνω της. Με την άκρη του ματιού μου την κοιτάω διαρκώς, αγνοώντας τη μικρή περίπτωση του να με πάρει χαμπάρι. Για λίγο επεξεργαζομουν την ομορφιά στην απλότητα της. Έκανε όλες τις υπόλοιπες που προσπαθούσαν με τόνους βαψίματος και πουτανια να φανούν λίγες, αφού εκείνη δεν χρειαζόταν να προσπαθήσει καν για να τραβήξει τη προσοχή κάποιου. Και το έκανε εξαρχής, γιατί είναι όμορφη γαμω. Και ας μην της το έδειξα ποτέ. Έχει όλα όσα με σκαλώνουν και μου τη δίνει αυτό γιατί πάντα εγώ ήμουν αυτός που επηρέαζε τις άλλες. Όχι εκείνες εμένα.

[...]

Maeve's POV

Η διαδρομή ήταν περίπου μισή ώρα μέχρι να φτάσουμε στο λιμάνι. Παρόλα αυτά ένιωσα ότι είχαν περάσει αιώνες μέσα στα δέκα λεπτά. Όλοι μέσα στο πούλμαν κάνανε βαβούρα λες και ήμουν σε σχολικό με παιδιά κυριολεκτικά, ο δρόμος ήταν τίγκα στη κίνηση και είχα βαρεθεί να αποφεύγω το βλέμμα του Cole η την παραμικρή κίνηση που με ακουμπαγε κατά λάθος το χέρι του. Ξέρω ότι ακούγεται υπερβολικό αλλά έστω και ένα μικρό άγγιγμα του με ανατρίχιαζε γιατί το μυαλό μου έφευγε αλλού. Πράγμα πολύ σπαστικό. Το κινητό μου δονείται και εκεί που δεν το περιμένω βλέπω μήνυμα από τη Lilly που δεν μπορούσα να της μιλήσω από κοντά αφού ήταν στη γαλαρια.

Lilly
Ελπίζω να τα βρείτε πια εσείς οι δύο;]

Αμέσως ρολαρω τα μάτια μου στο μήνυμα της, όπως ακριβώς θα έκανα αν με αντίκριζε τώρα. Καλά είχα καταλάβει ότι το έκανε επίτηδες με τον Will. Παρόλα αυτά είναι γελοίο μια κοινή θέση δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα από ότι έγινε. Ούτε και τη γνώμη μου. Και ας με λένε πεισματάρα.
Ένα γέλιο ξαφνικά ακούγεται από μεριά του και αφού είχα κατεβάσει τα ακουστικά μου για λίγο δεν μπορώ να μην τον κοιτάξω. "τι είναι τόσο αστείο;". Ρωτάω σοβαρή και ανασηκώνω ελαφρώς το φρύδι μου.
"αν ήθελες να κατσεις μαζί μου ας το έκανες". Λέει δείχνοντας το κινητό με νόημα, εκθετοντας ότι είχε διαβάσει το μήνυμα.
"νομίζω ότι θα αλλάξω Θέση". Λέω έτοιμη να σηκωθώ για να αποφύγω και τη μικροσυζητηση μαζί του. Καλά ήμασταν ως τώρα.
Πριν προλάβω όμως με τραβάει από το χέρι έντονα μη αφήνοντας με να φύγω από τη θέση μου και κοιτάζομαστε. Εκεί που νιώθω ότι θα πει κάτι παραπάνω από τον τρόπο που με κοιτάει, τραβάει το χέρι του πίσω και σοβαρεύει και εκείνος. "δεν έχει άλλη θέση". Λέει ξερά σαν να είχε αλλάξει προσωπικοτητα ξανά. Και γιατί τον ένοιαξε αρκετά για να με κρατήσει όμως;. Τι τον νοιάζει αν έμενα και όρθια ας πούμε;.
Χωρίς άλλη επιλογή ξανά κάθομαι στη θέση επιστρέφοντας στον άρχικο τρόπο ησυχίας, μεταξύ μας. Ακόμα και σε μικρά πράγματα όπως αυτό πρέπει ναναι περίπλοκος γαμωτο..

[...]

Lilly's POV

"πάω λίγο μπροστά στους άλλους και επιστρέφω".
Μου λέει ο Ryan αφήνοντας μου ένα γρήγορο φιλί στα χείλη και φεύγει από τη γαλαρια, αφήνοντας με με δύο άκυρους φίλους του και τον Will.
"Πως το κόβεις με εκείνους;". Λέει διακριτικά κοντά μου κλείνοντας μου το μάτι παιχνιδιαρικα.
Αφήνω ένα γελακι ελεύθερο και τους παρατηρώ από μακριά, φαίνεται να μην ανταλλάζανε κουβέντα από τις στάσεις τους.
"Για να είμαι ειλικρινής βάζω στοίχημα ότι θα ενδώσει ο Cole πρώτα". Απαντάω ενάντια του φίλου του για να τον πειραξω.
"μπορεί να έχουν ίδιο πείσμα αλλά η φίλη σου επηρεάζεται πιο εύκολα. Τι λες να βάλουμε στοίχημα στα αλήθεια;". Το συνεχίζει, με ένα πονηρό χαμόγελο.
"μέσα". Λέω δίνοντας το χέρι μου και κάνοντας τη χειραψία μαζί του. "Τι κερδιζω;".
Προσθέτει εκείνος στο ίδιο ύφος και δεν θα πω ψέματα, αυτό μου ακούστηκε λίγο υπονοούμενο.
"ποιος είπε ότι θα κερδίσεις σίγουρα καταρχάς;!".
"Εγώ δεν χάνω ρε όμορφη".
"πολύ παρέα με τον Cole κάνεις".
Λέω και γελάμε σχεδόν ταυτόχρονα. "εδώ δεν έχεις άδικο, αλλά όταν θέλω κάτι το κερδιζω. Άμα η Maeve ενδωσει πρώτη, θα βγεις ραντεβού μαζί μου".
"διαφορετικά, κάνω ότι μου ζήτησεις".
Μόλις πει έτσι σχεδόν ανοίγω ελαφρώς το στόμα μου."ξέρεις ότι δεν είμαι ελεύθερη. Πως σου ήρθε κάτι τέτοιο;!". Λεω έκπληκτη κρατώντας τη φωνή μου χαμηλή μη νομίζει και κανείς άλλα. Δεν θα ήθελα να κάνω μαλακια στον Ryan. Παρόλα αυτά ο Will είναι καλό παιδί, από όσο τον ξέρω.
Ίσως αν δεν ήμουν μαζί του να του έδινα μια ευκαιρία. Αχ θεέ μου τι λέω, δεν θα έπρεπε καν να σκέφτομαι εκείνο το ενδεχόμενο!.
Εκείνος φταίει που μου το έβαλε στο μυαλό. "ξέρω επίσης ότι ο δικός σου δεν παίζει σωστά. Συγνώμη που το λέω έτσι αλλά ισχύει".
"τι πάει να πει αυτό;"....


Πάντα σε ενδιαφέρον σημεία το κόβουμε:'). Καλή σαρακοστή σε όλους!, μερικές μέρες αργότερα αλλά ανέβηκε. Τι πιστεύετε ότι θα γίνει στην εκδρομή;... Τι εννοεί ο Will με όλα αυτά;... Και η Lilly πως θα πραξει;🙃
Τα λέμε στο επόμενο🖤!
~S

𝚂𝚌𝚊𝚛𝚜~Where stories live. Discover now