34~

109 13 4
                                    

Κεφάλαιο 34ο~

Maeve's POV

Όσα μου είπε ο Cole κατάφεραν να με επηρεάσουν πολύ. Και ίσως ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι γιατί τον καταλαβαίνω. Δεν έχουμε περάσει τα ίδια, ίσως μάλιστα έχει περάσει χειρότερα, αλλά και οι δύο έχουμε ένα κοινό.. Έχουμε τραύματα από το παρελθόν. Και σε αυτό το σημείο ήθελα να αφεθώ και εγώ σε εκείνον και να μάθει ποια είναι η αληθινή Maeve όπως με είχε αφήσει στον δικό του κόσμο πλέον. Από τη μια ήθελα όσο τίποτα άλλο να το κάνω από την άλλη όμως δεν ξέρω πότε θα είναι η κατάλληλη στιγμή. Δεν έχω ανοιχτεί σε κανέναν ύστερα από οσα  έγιναν. Ίσως είμαι άδικη προς εκείνον κατα αυτό τον τρόπο και ίσως για πρώτη φορά εγώ κάνω το λάθος, αλλά δεν νιώθω έτοιμη ακόμη..
Σύντομα όμως πιστεύω ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα μεταξύ μας μετά το σημερινό και όλα θα έρθουν στην ώρα τους.
"Ίσως πρέπει να πηγαίνουμε.. Δεν κατάλαβα πως πέρασε έτσι η ώρα". Λέω αλλάζοντας το θέμα αφού ο ήλιος είχε αρχίσει να δύει.
Γνέφει καταφατικά και βοηθώντας με, περπατάμε πίσω μέσα από την ίδια διαδρομή στο δάσος.
Δεν αργούμε να φτάσουμε μπροστά στα καταλύματα και λίγο πριν κάνει ενας από τους δύο τη κίνηση να φύγει κοιταζομαστε. Πάνω που είναι έτοιμος να με πλησιάσει μια γνωστή φωνή ακούγεται να μας φωνάζει, διακοπτωντας. Ενας Will έρχεται με γρήγορο βηματισμό ψάχνοντας προφανώς τον Cole. Ρολαρω τα μάτια μου και προσπαθώ να μην δείξω ότι με ενόχλησε που ήρθε τέτοια στιγμή..
"Σε ψάχνω εδώ και ώρα όλοι έχουν πάει ήδη μέσα για το φαΐ-".
Πάει να πει και με κοιτάζει, σχεδόν ξαφνιασμενος.

Cole's POV

Κοιτάω τον Will όλο νόημα. Το καλό που του θέλω να μη πει λέξη για το τι σκεφτόμουν με την
Silia νωρίτερα. Δεν μπορούσε να εμφανιστεί κάποιος κάι χειρότερη στιγμή.. Σκέφτομαι εκνευρισμενος.
Τραβάω τη Maeve κοντα μου κρατώντας της το χέρι, δείχνοντας να την πιάνω απροετοιμαστη. Εκείνη κρατάει το δικό μου έχοντας ενα αχνό χαμόγελο στο πρόσωπο της, αφού κάνω φανερό ότι είμαι μαζί της πια και ο Will μας επεξεργαζεται έντονα. "Καιρός ήταν..". Λέει κλείνοντας μου το μάτι και εκείνη γελάει λίγο.
"δεν έχεις κάπου αλλού να πηγαίνεις;". Του λέω μπας και φύγει και εκείνη με σκουνταει για να το κόψω. Έχε χάρη που προσπαθώ να γίνω καλύτερος, σκέφτομαι..
Μπαίνει ανάμεσα μας και τυλίγει τα χέρια του γύρω από τους ώμους μας. "εχω καλύτερη ιδέα. Θα έρθετε μαζί μου". Λέει δείχνοντας το κεντρικό κατάλυμα.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jul 09 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

𝚂𝚌𝚊𝚛𝚜~Where stories live. Discover now