I Do

Κεφάλαιο 1

Κοίταξε αγχωμενη τον εαυτό της στον καθρέφτη για τέταρτη φορά. Το μαύρο στενό φόρεμα αγκάλιαζε άψογα το κορμί της και χαμογέλασε περήφανη. Δύο εβδομάδες σχεδίαζε τη σημερινή μέρα και ήθελε όλα να είναι τέλεια για αυτή και τον άντρα της. Μαγείρεψε το αγαπημένο του φαγητό παρά την πολύχρονη αποχή της από την κουζίνα λόγω φόρτου εργασίας και άφησε κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο το δώρο του για την επέτειο τους.

Έκλειναν τρία χρόνια μαζί. Τρία δύσκολα χρόνια γάμου υπό τον διαρκή αγώνα η αγάπη για το άτομο της να φωλιάσει στην καρδιά του. Δεν ήταν γάμος από έρωτα αλλά από συμφέρον. Τουλάχιστον από την μεριά του. Γιατί η Άντα τον αγάπησε από την πρώτη στιγμή που εκείνος μετακόμισε με την οικογένεια του στο διπλανό σπίτι. Ήταν πέντε χρόνια μεγαλύτερος της και εκείνη αρκετά ντροπαλή για να του μιλήσει. Τον κοίταζε από μακριά άλλοτε από το παράθυρο της και άλλοτε χαζευε φωτογραφίες του από το προφίλ του στο ινσταγκραμ.

Τις Κυριακές έτρωγαν μαζί. Οι δύο οικογένειες μαζευόταν συνήθως στο σπίτι του μια φορά την εβδομάδα και συζητούσαν για δουλειά όσο οι κυρίες σχολίαζαν τα κοσμικά και η Άντα έτρωγε με σκυμμένο το κεφάλι το φαγητό της ενώ εκείνος ασχολούνταν με το κινητό του.

Τον παρατηρούσε κρυφά με την άκρη του ματιού της και ρουφούσε όλα του τα χαρακτηριστικά για να τα αποτυπώσει αργότερα στον καμβά της. Μαύρα πυκνά μαλλιά, μπλε σκούρα μάτια με λίγο γκρι στην ίριδα και φαρδιές πλάτες. Ζωγράφιζε είτε το μεσημέρι που κοιμόταν όλοι είτε πολύ νωρίς το πρωί πριν πάει στο σχολείο. Έκρυβε τους πίνακες από την οικογένεια της για να μην καταλάβουν την αδυναμία της για τον μικρό γείτονα τους αλλά της γιαγιά της δεν της ξεφευγε τίποτα.

Και ενώ είχε βρει το θάρρος να του μιλήσει μετά από ένα χρόνο τυπικής κουβέντας με αφορμή το χριστουγεννιάτικο τραπέζι στην οικεία της , η μοίρα είχε άλλα σχέδια. Εκείνα τα Χριστούγεννα ήταν τα χειρότερα της ζωής της καθώς για πρώτη φορά είχε βιώσει τον πόνο μιας πληγωμένης καρδιάς. Η ξαδέλφη της είχε εμφανιστεί στο οικογενειακό τραπέζι στην αγκαλιά του. Στα χέρια εκείνου που η Άντα ονειρευόταν κάθε βράδυ να την κρατάνε και να την χαϊδεύουν. Σαν αστραπή είχε ανέβει τις σκάλες και με ένα ψαλίδι είχε χαράξει όλους τους πίνακες της που τον απεικόνιζαν.

Έξι χρόνια μετά η ανακοίνωση από τους γονείς της για τον συμφωνημένο γάμο της την άφησε με το στόμα ανοιχτό να τους κοιτάζει σαν να είχε δει φάντασμα.

Ένα χρόνο μετά από εκείνο το δείπνο η Άντα τελείωσε το σχολείο και έφυγε για την Γαλλία να σπουδάσει στην Καλών τεχνών. Όταν η ξαδέρφη της προσπάθησε να της εξηγήσει της είπε αυτό που εκείνος ποτέ δεν θα ένιωθε για εκείνη.

" Αγαπιόμαστε. Ξέρω ότι τον αγαπάς και εσύ αλλά είναι μονόπλευρο. Δεν θα κάνω στην άκρη την ευτυχία μου για έναν μονόπλευρο έρωτα."

Από τότε δεν μίλησε με κανέναν τους. Δεν ήθελε να μαθαίνει νέα τους, δεν ήθελε καν να ακούει το όνομα της οικογένειας Μίλλερ. Έφυγε και έριξε μαύρη πέτρα πίσω της. Ώσπου η εταιρεία λογισμικού που διεύθυνε εκείνο το αγόρι που σημάδεψε την καρδιά της υπέστη μια μικρή κρίση και το τίμημα της βοήθειας ήταν ο Τζέραρντ Μίλλερ να παντρευτεί την μοναχοκόρη των Γουίνσλετ, Άντα Γουίνσλετ. Δεν ήθελε να το παραδεχτεί δυνατά αλλά η καρδιά της χοροπηδούσε από την χαρά. Ο Τζέραρντ θα γινόταν επιτέλους δικός της.

....

" Θα ήθελες να πάμε για έναν καφέ αύριο το πρωί;" Κοίταξε το αστραφτερό δαχτυλίδι στον παράμεσο της. Είχε πέσει στο ένα γόνατο σαν πρίγκιπας παραμυθιού και της ζήτησε να τον παντρευτεί.

" Δουλεύω " απάντησε μονολεκτικά.

" Θα πρέπει να περάσουμε λίγο χρόνο μαζί πριν γίνει ο γάμος. "

" Δουλεύω!"

" Το κατάλαβα αλλά σε χρειάζομαι για να διαλέξω λουλούδια και προσκλητήρια."

" Πότε;"

" Μεθαύριο."

" Εντάξει."

Πήδησε χαρούμενη στην αγκαλιά του πιάνοντας τον απροετοίμαστο. Την κράτησε σφιχτά από τη μέση και την τοποθέτησε καλύτερα στα πόδια του.

" Τι κάνεις;"

" Μας βγάζω φωτογραφία. Χαμόγελα, Τζέραρντ!" Κοίταξαν και οι δύο την κάμερα απαθανατίζοντας την στιγμή που θα άλλαζε το μέλλον τους. " Είμαι πολύ χαρούμενη που θα γίνεις άντρας μου" του είπε με ένα λαμπερό χαμόγελο να στολίζει το πρόσωπο της.

" Εγώ πάλι καθόλου!"

Η Άντα δεν πτοήθηκε αλλά έδεσε τα χέρια της γύρω από το λαιμό του δίνοντας του μια υπόσχεση.

" Θα σε κάνω να αλλάξεις γνώμη. Δεν είναι τυχαίο που ο γάμος μας θα γίνει ενόψει Χριστουγέννων. Θα γίνει το θαύμα και θα το θυμόμαστε μια ζωή."

Θα άδραζε την ευκαιρία που της έδινε η ζωή και θα τον έκανε να την αγαπήσει.