I Do

Κεφάλαιο 16

Σοκ και τρόμος ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο της κοπέλας μετά την αποκάλυψη του.

Πέθαινε; Πώς ήταν δυνατόν;

" Δε μπορεί" μουρμούρισε. " Με κοροϊδεύεις."

Σύρθηκε μακριά του για να μην την δει να βάζει τα κλάματα.

" Μου λες ψέματα για να μην γυρίσω κοντά σου. Μη φοβάσαι, δεν έχω αλλάξει γνώμη" προσπάθησε να γελάσει αλλά ακούστηκε ένας πνιχτος λυγμος.

" Αλήθεια είναι" την διαβεβαίωσε.

" Πότε το έπαθες; Όταν χωρίσαμε, ήσουν καλά."

Είχε κατεβασμένο το κεφάλι και δεν μιλούσε.

" Γι αυτό με χώρισες, έτσι δεν είναι; Γι αυτό μου έλεγες ότι δεν έχουμε μέλλον." Η Άντα ένωσε τα κομμάτια του παζλ. " Δεν μπορώ να το πιστέψω."

" Δεν έχει νόημα να σκαλίζουμε τα παλιά. "

" Θέλω να ακούσω τα πάντα από την αρχή " κούνησε προειδοποιητικά το δάχτυλο της διακόπτοντας τον ώστε να μην της φέρει αντίρρηση.

Αναστέναξε και έβγαλε απρόθυμα ένα χαρτί κάτω από το στρώμα του κρεβατιού. Το έτεινε προς το μέρος της με το χέρι του να τρέμει ελαφρά. Η Άντα διάβαζε τους ιατρικούς όρους και τα νούμερα δίχως να καταλαβαίνει τίποτα και αυτό την έκανε να ανησυχεί πιο πολύ.

" Είχα πάει στην κλινική για εξετάσεις ρουτίνας. Ταλαιπωριομουν τά βραδιά αφότου έφυγες από έντονο βήχα αλλά δεν περίμενα ότι θα ήταν τόσο κακό. Μου τηλεφώνησε η γιατρός μια μέρα πριν από την τελευταία που σε είδα και μου είπε ότι είμαι σοβαρά και θα χρειαστώ εισαγωγή. "

Η Άντα άκουγε αυτά που της έλεγε και ευχόταν να είναι όλα ένας εφιάλτης από τον οποίο σύντομα θα ξυπνούσε. Δεν ήταν δυνατόν η μοίρα να παίζει τέτοια παιχνίδια μαζί τους. Εκείνος θα πέθαινε αλλά θα άφηνε ένα κομμάτι πίσω του. Μια νέα ζωή που θα ήταν εκεί για να τον θυμίζει.

" Δεν ήθελα να κλειστω στο νοσοκομείο και έβαλα μια νοσοκόμα να με φροντίζει στο σπίτι."

" Γιατί είσαι ξεροκέφαλος; Στο νοσοκομείο θα είχες καλύτερη περίθαλψη και θα ανάρρωνες ήδη" τον μάλωσε. " Σήκω να πάμε τώρα."

" Μην μπαίνεις στον κόπο. Προτιμώ να πεθάνω παρά να πάω εκεί."

" Είσαι ανόητος" κούνησε αποδοκιμαστικα το κεφάλι της και έκανε την ερώτηση που την βασάνιζε. " Την νοσοκόμα πού την βρήκες; Ποιος την σύστησε;"