Takıntılık Meselesi

★³⁴

Not: geçen bölümde karşımdaki bebek yazmışım ama o karnımda ki olacak

..

Jisung pov:
Arabada cama yasladım kafamı ve karnımı sevmeye başladım. Araba durunca geldiğimizi anladim ve hızla indim arabadan,bu saatten sonra kimse beni durduramazdi. Madem hem hamileyim hemde kullanildim kendi başımın çaresine bakarım bende.

Hızla merdivenlere adimladim. Biraz yavaslamam gerekti. Çünkü bebeğe zarar gelebilirdi. Bunu istemiyordum. O yüzden hızlı adımlarla ama temkinli adımlarla kapıya geldim. Sonrasında odaya daldım ve minhoya yaklastim sonrasında yüzüne tokat attim. Ama hak ettiği türden, ne yavaş nede sertti. İçimde bir umut o yapmaz diyor ama bir yandanda eski yaşadıklarım tekrar yaralarıma dokunuyor.

Min: jisung durum sandığın gibi değil

Jis: minho sen aşağılık bir herifsin snedne nefret ediyorum

Min: hayir ba-

Jis: tıpkı senin benden nefret ettiğin gibi

Min: yapma bak o eskidendi felix ne dedi bilmiyorum ancak gerçekten şuanda seni çok seviyorum

Jis: peki bunu bana kanıtla o zaman

Min: çocuğumuz olsun o zaman.. istiyordun ya hep kabulüm

Jis: minho ben zaten hamileyim

Şok bir şekilde yüzme baktı ve gülümsedi bana sarılmak için sordu bende izin verdim. Çok içten sariliyordu bir yandan neden geldiğimi unutmuş gibiydim resmen hemen ayrıldım ve kendime geldim.

Min: hey neden cekildin?

Jis: Neden mi igrenc birisin sen

Min: hayir jisung bak izin ver anlatayım sana

Soze girdim ve nerdeyse hic susmadim;
"Hayir minho dinlemeyecegim seni. İstemiyorum senden nefret ediyorum edicemde. Hayatımı mahvettin ben sana aşıkken bunu bana nasıl yaparsın. Emin ol bir daha beni bulamayacaksın. Hatta bebegim ve beni bulamayacaksın. Senden ikimizde nefret edicez oda edecek ve seni gördüğü yerde hemen yön değiştirecek buna emin ol Lee Minho" çok acı bir şekilde konuştum ve göz yaşlarımı tutmadın ağlamaya başladım

Min: ağlama dayanamam

Jis: sen bana değil bence kendine bak. Çünkü ben bundan sonra yokum minho

Min: Ne? Napicaksin,nereye gideceksin bebek?.. Bebeğimiz..

Jis: üzgünüm artik o çok sevdiğin bebeğin ve Han Jisung'un yok.. yada oyuncağın mi deseydim?

Min: babanla bir sözleşme imzladik. Sen benimsin hiç bir yere gidemezsin HAN JISUNG!

Jis: Hah? Öyle mi Lee minho öyle bir giderim ki beni bulamazsın

Min: şey öyle san

Jis: sıkıyorsa bul hadi bakalım

Min: yeter jisung fazla olmaya başladın. Derhal eve git ve beni bekle bu konuyu konsucaz.

Jis: gitmiyorum orası artık evim değil hiç bir zaman olmadı

Sustuk ikimizde sustuk birbirimizi garip bir bakanlığa suruklemistik. Hemde çok garip. Bebeği doğuracaktım. Hem en azından annen öldü derim daha mantıklı olur. Bu fikir aklıma yatmisti. Ancak önce su baş belasından kurtulmaliydim.

Min: git jisung gitmekte serbestsin

Jis: gideceğim, ama dönüşüm fena olacak

Odadan çıktım ve kendimi merdivenlere attım. Iniyordum ancak arkamdan koşan biri bana çarpınca dengemi kaybedip düştüm. Tek dilediğim bebeğimin iyi olmasıydı.

..

Gözümü açtığımda hastendeydik. Ne olmuştu peki ben bebeğimi kayıp mı etmiştim? Yoksa hala yasiyormuydu. Tek dileğim yaşamasaydı. Yoksa ben ne yapardım. İçeriye giren doktor ile sessizleştim

Doktor: Han jisung dimi?

Jis: evet benim..

Doktor: efendim bebeğiniz....

Jis: tamam susun düşürdü? dimi onu? Dedim ağlamaklı sesimle biri dokunsa ağlayacaktım. Daha bu güzel haberi kimseye vermeden kaybetmiştim onu

Doktor hafif bir şekilde kafasını salladı o hareket bile bana yeterdi bir anda göz yaşlarım akmaya başladı. Arada hıçkırıyordum.

Doktor: merak etmeyin yeni bir cocuk yapabilirsiniz

Biraz garip bakmıştım ona ne diyor gibisinden. Ama cidden ne diyordu? Ben bu bebeği çocuk oyuncağı için yapmadım

Doktor: yani hemen değil zamanı size kalmış tabiki ben karışmam orasına

Minhoya baktım yavaşça çok pişman gibiydi ancak bu sefer onu affetmeyecektim. Ve karşına tamamen yepyeni bir Han Jisung çıkacaktı buna emindim.

Biraz daha durduktan sonra cikti ve minhoyla yalnız kaldık. Kendi batteniysesini bana örttü ve yerine geçti bende o uyuduktan sonra üstüne tekrar geri örttüm. Tabi kolun acımıştı ama o kadar bencil ve kalpsiz değildim. Usumesini istemezdim. Sonra bende yatağa yattım ve düşünmeye başladım

Bundan sonra ne olacaktı? Bebegimde yoktu. Bu durum beni kötü etkilemişti. Çok mutluydum bir çocuğum olacağı için. Ancak ben daha cinsiyeti odadan kaybettim onu.

Kendimi yormadım ve uykuya teslim ettim.

...

Sizce 2. Sezon nasıl devam etmeli Of bilmiyorum çok kararsiz kaldım yazayım mı?

Neyse umarım beğendiniz öptüm sizi bu arada fic angs değil baştada da dedim zaten.

Oy verip yorum yapmayı unutmayın (biraz kısa oldu özür ama telafi gelecek) 😽😽💋