Patience ~ChanMin

0.1

Chan gelir gelmez tüm gözlerin ona odaklandığını fark etti. Kız kardeşi ve dört çalışanı; bütün gözler ona bakıyordu.

"Vay canına, seni aptal, gerçekten ortaya çıkmaya cüret ettin!" Kardeşi Sana dedi.

Gülümsedi. Sırt çantasını çalışanlarından birine fırlattı, siyah deri ceketini çıkardı, yorgun vücudundan aşağı kaydırdı ve ardından önündeki şeye baktı.

Ev, üç hafta önce bıraktığı gibiydi. Değişen tek şey, mevcut tüm tabaklarla dolu yemek masasıydı. Gülümsemesi genişledi, kız kardeşine baktı.

"Neden kendi evime gelmeyeyim? Şoförü beni alması için göndermediler mi?"

"Bilmiyorum, yapmayı sevdiğin şeyi yaparak takılırsın diye düşünmüştüm."

İstediğini yapıyor musun, dedi?

Belki Sana haklıydı. Ne zaman bir geziden gelse, yakındaki herhangi bir bara gider ve sonunda şehrin yarısını becerebilirdi.

"Arkadaşlarından müsait olan var mı küçük kız kardeşim?"

"Allah belanı vermesin."

"Öyleyse bana haber ver ve adresini ver. Aslında hayır, onlara buraya gelmelerini söylesen iyi olur, çünkü onlara iyilik yapan ben olacağım."

"Sen tam bir domuzsun."

Chan kahkahasını bastırdı, paltosunu kardeşinin yüzüne fırlattı. Masaya oturmak ve masada ne varsa yemeye başlamak için yürüdü. Bugün seks olmasaydı, en azından yemek vardı, değil mi? Ablasının inanılmaz bakışları karşısında bir tabak alıp içine erişte doldurdu ve daha sonra ağzına götürdü.

"Chan, seni erkenden burada görmek harika, Kanada nasıldı?"

Babasının sesi onu hemen durdurdu. Erişteler ağzına dokundu ama tadı alamadı. Hemen ayağa kalktı ve yapabileceği en iyi gülümsemeyi yaptı. Annesi de ona şimdiye kadar gördüğü en ciddi yüzle bakıyordu.

"Daha sonra geleceğinizi düşünmüştüm ve çok acıkmıştım." Ebeveynlerini selamladı, sonra tekrar oturarak spagettiye baktı(ac kupek). "Kanada'da ilginç bir şey olmadı, konuşma çok sıkıcıydı ama inanın elimden gelenin en iyisini yaptım."

Evet, aynen, elinden gelenin en iyisini yapmıştı; oteldeki bütün şişeleri patlatmış, havuzda açıkta kalan bütün kıçlara dokunmuş, suda seks yapmış, mümkün olduğu kadar çok kızı odasına almış ve iş konuşmasına katılırken flört etmişti. kendinden büyük kadınlarla Chan elinden gelenin en iyisini yapmıştı, buna hiç şüphe yoktu. Herkesin masanın etrafında oturmasını izledi.

"O kadar harika bir şey ki, daha fazla ilgilenmeye başlıyorsunuz. Bunun sizin iyiliğiniz için olduğunu biliyorsunuz. Şirketi devralmak için şimdiden hazırlanmaya başlamalısınız." Annesi üniformalı hizmetçilere elini kaldırarak aniden konuştu. "Şarabı getirin ve birkaç tabağı alın, çok fazlalar."

İşi devralmak mı? Bu, ondan duyduğu en büyük saçmalıktı, ama hiçbir şey söylemedi ve zihninde küfrederek yemeği ağzına attı. Gerçekte, sadece iki nedenden dolayı Kanada'ya gitmeyi kabul etmişti. Birincisi, beyin hücrelerini havalandırıp yabancıları becerebilmesiydi ve ikincisi, açıkçası, eğer yapmazsa, babasının testislerini kesip onu mirastan mahrum etme yeteneğine sahip olmasıydı. Hizmetçilerden ikisi çabucak yaklaştı, sessizce tabakları kaldırdı.

"Bana üç buz küplü bir bardak portakal suyu getir." Sana önündeki yemeğe aldırmadan bacak bacak üstüne attı. "Çabuk, çünkü boğazım ağrıyor." Yaşlı kadın hemen başını salladı ve kendinden emin bir şekilde mutfağa doğru ilerledi.