LAVİNİA

64.Bölüm

~ Keyifli okumalar...🙏💟
💐Instagram Adresimiz: lavinia_wattpad

~Lavin'den~

Başım adeta çatlıyordu, dün yaşanan olayların ardarda gelmesi bir hayli yormuştu.
Son günlerdeki olaylar döngüsü fazlasıyla karmaşıktı. Uzun süredir ertelediğim psikiyatristime bugün gitmek için randevu aldım.
Tabi her şeyden önce sabah turkuaz a uğrayıp dün için gereken özrü diledim ve sorumluluklarımı yerine getirdim.
Sonuçlarımı da hallettikten sonra yola koyuldum randevu bittikten sonra geri dönecektim.

Neye şaşırsam bilemiyordum, her şey bir yana  olaylar geldi mi üstüste geliyordu ve bu inanılmaz bir bitkinlik yaratıyordu bedenimde.

Evran bu gece de yanımda kalmak istemişti ancak ben yalnız kalmak istediğimi ısrarla dile getirdim. Anlayışla gideceğini umuyordum, ancak sabah evden çıktığımda arabada uyuya kaldığını gördüm.

Bazen birbirimize zaman tanıyıp, yalnız kalabileceğimiz özel alana saygı duyarak birbirimizi daha iyi anlamamız gerekiyordu.

Birkaç dakika içerisinde Ilgar'ın yanına vardım.

Olan biteni tamamıyla anlattım noktası noktasına kadar.
Elindeki defterine not olarak bana odaklanmış ve beni dinliyordu.

" Peki tüm yaşananlar sana ne hissettirdi, sen ne değiştirdi?"

Ben zaten içimdeki karmaşık sorulardan o kadar yorulmuştum, belki de benim asıl yorulduğum bildiklerimden kaçmak ve içimdekilerleyüzleşmememekti.

" Aslında doğruyu söylemek gerekirse onun bana gelmesi benim ona gitmeme sebep olan değildi, anlattığım gibi.

Ben zaten gitmek istemiştim içimden, kendime bir türlü itiraf edemedim bunu. Ya da gururuma yediremedim belki de olması gereken doğru söz buydu.

Değişenlere gelirsek; açıkçası şu şu şu diyemem. Ama hissedebiliyorum bir şeyler değişiyor sanki bazı taşlar yerine oturuyor. Buna en büyük katkı kendimle yüzleşmeye başlamak oldu."

" Yüzleşmek sana ne kazandırdı?"

" Kaçtığım bir çok şey aslında. korkmak insanı bir hayli zayıflatıyor, gözünün önündeki ni görmez hale getiriyor adeta.
Aslında her şey bulanıktı ve netleşti, bulanıklığın sebebi de görmek istememedi ya da kaçmak istememdi.

İnsan kendinden bazen korkup kaçıyor, bir keresinde demiştiniz ya beyin insandan o kadar zeki ki düşünüp neyi nerede çıkarması gerektiğini biliyor ve tasarladığı gibi de göz önüne seriyordu.

Açıkçası artık kendimle yüzleşmek sadece acılarla boğuşmak değil, ben kendi gücümün de farkına vardım. bu farkındalık aslında bir çok şeyi zaten yaşayıp aştığı bana idrak ettirdiğinde asla olayların yüzde doksanını çözmüş olduğumu fark ettim.

Yaşamamayı dilediğin bir çok şeyi yaşadım, her şeyden önce Allah'ın takdiri, kader dedim. Bazen bir şeyleri yaşamak gerekiyormuş, kendimle barışmam işte bunu idrak edip kendimle savaşmak yerine barışmayı anlaşi ve daha sağduyulu olmayı öğretti bana.

Her şeyden önce kendimi sevebilmeyi kendime saygı duy kendime daha nazik olabilmeyi vs vs bunları öğrendim ben.
Haklıydız kendini sevmeyen başkasını sevemez, kendine saygı duymayan başkasına saygı duyamaz. Her şeyden önce kendime adım attım ben kendimi tanımaya başladım.

Olaylar döngüsü her zaman gelecektir, ben kendimi bildiğim zaman karşıma çıkan ne olursa olsun benim için en sağlıklı şekilde çözebileceğimi artık yürekten inana biliyorum.