Het is nu weer weekend en Max had gevraagd of we weer willen langs komen. Ik had een beetje mijn twijfels omdat het vandaag heel moeilijk is. Jinke stuurde me nog even apart omdat ik niet meteen antwoorden maar ze wel zag dat ik online was.
Jinke
Hey meid alles oke? Wil je niet afspreken of is het vandaag gewoon moeilijk. Anders vrolijk ik je wel op hoor.
U:
Het is gewoon moeilijk maar ik weet niet of het zo een goed idee is. Met al die mensen enzo.
Jinke:
Is oke, maar kom gewoon alsjeblieft ik zal bij je blijven en als het even moeilijk is knijp je maar in mijn hand ofzo.
U:
Oke dan ik zal komen. Dankje vooralles.
Jinke:
Geen probleem meid :)
Oke ik ga dus toch gewoon naar Max en de jongens. Hoe zij mij heeft overgehaald ik snap het nog altijd niet maar ja. Ik heb afgesproken met Jinke om aan de dijk in de buurt te wachten en dan naar Max te rijden. Ik sta te wachten weer 10 minuten te vroeg zoals altijd. Ik zie Jinke aankomen rijden en ze komt naar me toe en geeft me een knuffel. Ze fluistert zacht. "Het komt allemaal goed meid, ik geloof in jou." Zacht genoeg dat ik het maar net hoor. Ik glimlach. Dankje dit is misschien wat ik nodig heb. Hierna stappen we op de fiets en vertrekken we naar het huis.
-
We komen aan en bellen aan. Raoul doet de deur open en begroeten hem. Ik heb voor de verandering weer een trui in waar ik me een beetje in laat verdwijnen alsof ik er niet ben. Jinke heeft het door en pakt mijn arm en kijkt me lief aan. Dat het goed komt. Ik glimlach en we lopen door naar de woonkamer. Heyyyy hoor ik enthousiast. Ja hoor Milo heeft ons gezien. Wij hebben hem zeker gehoord. Ondertussen horen we gelach van de andere jongens op de bank. Milo is altijd zo enthousiast dat ik me er haast zorgen over begin te maken. Ik zeg zacht hey terug. Heel stil maar ik denk dat hij me wel heeft verstaan. "Niet zo verlegen zijn we bijten niet." Zegt Milo. Op een iets rustigere toon alsof hij mij door en door kent.
Jinke vraagt ondertussen waar Max is want die had gevraagd of we kwamen. Hij verveelde zich. Een paar van de jongens schieten in de lach. "Ja dat is Max" hoor ik Koen nog zeggen. Op dat moment komt Max de trap afgestrompeld hij ziet er moe uit. Moe? hoor ik iemand vragen. "Beetje, haha ik heb misschien een beetje te lang liggen gamen" Max toch hoor ik Matthy zeggen. Dan ziet hij ons staan en word hij ineens weer enthousiast. Niet zo enthousiast als Milo maar daar kan niemand aan komen denk ik.
We zijn boven gaan zitten en liggen een beetje te praten tot er iemand op de deur klopt...
————————————————————————————————
————————————————
Weer nieuw deeltje deze is iets langer. Verder ni veel meer te zeggen dus ja x
Groetjess Loree
JE LEEST
Verlos mij / bankzitters fanfictie
Fanficheyyy wat leuk dat je mijn boek wil lezen. Het kan heel heftig zijn dus als je ergens niet tegen kan niet lezen. Het staat niet aangegeven in het boek maar hier kun je al we lezen wat voor een onderwerpen er voor komen in het boek. het gaat over ee...
