Verlos mij / bankzitters fanfictie

-19-

Ik zit hier dus alleen met Matt. Ik voel dat ik teveel ben voor iedereen. Alsof ik hun niet verdien. Ik verdien het niet om hier te zijn. Ik word uit mijn gedachten gehaald. Lo alles oke? Ik kijk in de ogen van Matt. Ja hoor en ik glimlach. Lo niet liegen ik zie dat je liegt, je kan het me vertellen he. Ik zucht. Ik weet het niet, alles is me teveel begin ik. Matt komt bij me liggen. Niet romantisch ofzo gewoon om me gerust te stellen en dat ik me veilig voel.

I-ik verder kom ik niet. Ik barst in tranen uit. Het is oke, kom hier. Matt trekt me in een knuffel. Ik wil hier niet meer zijn... komt er uiteindelijk uit. Matt kijkt op en trekt me terug in een knuffel. Is dat waarom je zo weinig eet? Hij vraagt het twijfelend. Een beetje maar ook niet helemaal. Wil je het vertellen of liever niet? Vraagt hij. Ik zucht. Ik wil het wel vertellen als je beloofd het niet tegen de jongens te zeggen. Jinke weet er wel van maar ook niet echt alles. Hij knikt. Beloofd. Oke dus het is vooral door mijn situatie. Ik zal het vanaf het begin uitleggen want dan begrijp je me waarschijnlijk beter. Hij knikt.

Toen ik 12 was, was er een brand bij me thuis. Een hele heftige. Mijn vader was niet thuis. Ik was thuis met mijn moeder, broertje en zus. Ik weet niet helemaal waardoor maar er ontstond een brand. Ik stond in de buurt van een raam. Ik ben daardoor naar buiten kunnen geraken. Mijn moeder, broertje en zus. Daar is de ambulance voor gekomen. Ze zijn overleden in het ziekenhuis. Ik krijg tranen in mijn ogen en stop even.

Oh Lore, dat is echt heel erg, zegt Matthy. Ik haal even diep adem en ga verder. Mijn familie zie ik niet meer. Ze hebben mij de schuld gegeven van alles. Vooral dat mijn moeder, broertje en zus overleden zijn. Ook toen mijn vader meer begon te drinken. Dat was dus 2 weken later ongeveer. Hij begon ook drugs te gebruiken. Hij is toen gestopt met werken maar ja als je niemand meer hebt om hulp aan te vragen moet je het zelf oplossen. Ik ben toen begonnen met youtube. Op mijn 13e want de brand was een week voor ik 13 werd. De begrafenis had mijn familie eo geregeld dat het op mijn verdag ging zijn. Maar ik was dus begonnen met youtube. Ik moest iets doen om een beetje geld binnen te krijgen. Het was niet het beste wat ik kon doen. Ik wou het ook niet doen maar ik moest. Alleen was het zo onzeker dat ik soms dagen niks te eten had. Dit is zo een tijd wanneer ik Jinke beter leerde kennen. Ze had het door en vanaf dan vroeg ze af en toe of ik daar wilde eten. Mijn vader kwam vaak dronken thuis. Ik kreeg super vaak klappen. Met riem of gewoon met zijn hand. Daarom dat ik zo bang ben als iemand zijn hand omhoog doet. Ik vertelde het echt alsof het niets was maar eigelijk was het heel moeilijk. Oww Lo dit wist ik niet en pakt me stevig vast. Je mag altijd naar mij komen he. Dankje.

Oh hey Maud zeg ik als ik zie dat de dokter binnen staat. Heyy Loreke, hoe is het? Kan beter zeg ik maar. Ken je haar? Hoor ik in mijn oor gefluisterd worden. Maud heeft het blijkbaar ook gehoord. Ik ben psycoloog en dokter. Ik heb Lore geholpen toen haar moeder net overleden was. Daana zijn we goede vrienden geworden. Ik knik. Wie is dit eigelijk Lore? Vraagt Maud. Oh ja dit is Matthy, hij is een goede vriend van Jinke en daardoor ken ik hem, zeg ik. Je en nu ook best wel goede vriend zegt hij zacht. Ik lach. Ja dat is wel zo. Ik kijk effe snel op mijn gsm en zie een snap van Jinke, met de tekst Miss youuu en de jongens. Zij is blijkbaar daar gebleven. Effe snapje maken voor Jinke en de boy's zeg ik. Matt lacht, oke haha is goed. Ik stuur hem met de tekst Miss you toooo x. Ik stuur haar nog effe.

Lore:
Heyy, ik heb daarnet mijn hele verhaal verteld aan Matt...

Jinke:
Echt? Hoe reageerde hij? Ik ben super trots op je dat je het hebt gedaan x

Lore:
Hij reageerde best wel positief denk ik. Hij heeft het beloofd tegen niemand te zeggen dus ja.

Jinke:
Oke topp. Ik mis u echt zo hard.

Lore: ik mis u ook, morgen mag ik misschien naar huis.

Jinke: Ja?? Ik kan niet wachten

Lore: ik zei misschien maar oke hahah. Ik moet wel gaan we gaan eten.

Jinke: oke bel me als er iets is oke

Lore: zal ik doen x

Oke ik heb nu pas door dat ik iemand mijn hele verhaal heb verteld wat zoveel moeite kost. Al ben ik wel blij dat ik het heb gedaan...

844 woorden

————————————————————————————————
————————————————

Weer deeltje, ik begin wel steeds langer te schrijven. Als je een boek wil dat hier een beetje tegenaan hangt kun je mijn 2de boek 'samen' lezen. Vergeet ni te stemmennnn
Kusjess Lore x