Reincarnated As an Unica Hija Of Genovese

Chapter 1

Chapter 1

YESENIA POV:

Puting kisame at nakakasilaw na ilaw.... Ingay ng machine at asul na tubong nakakonekta sa oxygen na nakadikit sakin ang agad na napansin ko sa muling pagdilat ng aking mga mata.

Nakahiga ako at hindi makagalaw dahil sa maraming nakadikit sakin na mga hose na maliit.... Inikot ko ang mga mata para malaman kung nasaan ako.... Puro machine lahat nakikita ko....

Nasaloob ba ako ng Hospital?

Pero paano ako nabuhay? Hiwalay na ang ulo ko sa katawan ko at imposible na mabuhay ako muli dahil nabombahan pa ang katawan ko.... double dead ako pero nabuhay ulit?

Napalingon ang mata ko sa bagong pasok. Hindi nito napansin na nakatitig ako sa kanya dahil dire-diretso lamang ito pumunta sa machine at tiningnan ito at sa dextrose na nakakabit at tiningnan ito. Gusto ko man magsalita pero may nakaharang na oxygen.

Tingin ko isa siyang nurse na naka assign para sakin.

"Hmmm... Papalitan natin ito dahil papaubos na." Parang tangang kausap ang sarili na anito at pinalitan nga nito ang dextrose ko.... At nung unti-unti itong humarap sakin...namilog ang mata niya ng makitang nakatitig ako sa kanya na animoy nakakita ng multo. Hindi nadin bago sakin ang ganyang reaction dahil lagi ako nakakakita nang ganyan.

"Is this real??!!" Gulantang na tanong niya pero tinitigan ko lang siya nang walang kahit na anong emosyon.

"Gising na ang Milady!" Napatakip pa ito sa labi at mabilis na tumakbo papalabas ng kwarto ni hindi man lang nito natapos ang ginagawang pag ayos sa Dextrose ko.

Bakit ang O.A ng nurse nayon?

Nang bumalik ito ay madami na siyang kasama. Isang Doctor na lalaki at Isang babae na nasa idad lampas bentesingko.

Lahat sila ay nagulat ng Makita ako lalo na ang babae dahil umiyak pa ito.

"Thanks God your awake!" Naiiyak na anito... Lumapit naman agad ang doctor para tingnan ang machine at tiningnan ang mata ko at heart beat.

"Impossible!" Gulat na turan ng Doctor at may kung anong sinulat sa papel... Lumapit naman agad sakin ang babae at tinanggal ang oxygen na nakaharang sa bibig ko.

Umiiyak itong hinawakan ang kamay ko.... Wait, sino ito?!

"Milady, Masaya akong nakamulat na kayo!" Umiiyak na anito na kinakunot ng noo ko. Agad kong inagaw sa kanya ang kamay at malamig na tinitigan siya. Gulat naman siya napatingin sa kamay ko at sa itsura ko.

"Mi-milady?" Nanginginig ang boses na tanong niya.

"Who are you and why I am here?! I must be dead!" Madiin ang mga salitang sabi ko. Napatakip naman siya sa bibig niya at pa iling-iling na umiyak sa harap ko.

Fuck! Ayaw kong nakikitang may umiiyak sa harap ko nakakairita!

"No, please milady don't say that!" Nanginginig na sambit nito. Nagtaka naman ako sa tinuran niya lalo na sa sinabi niyang milady.

Sino si Milady at bakit niya akong tinatawag na milady?!

"Wag mopo pangarapin na mamatay kayo Milady at kung sino man po ang nagtakhang pumatay sa inyo ay talagang pagbabayaran niya.... Ayaw kopong mawala ka Young Lady!" Umiiyak na usad niya. Napakunot naman ang noo ko sa mga sinabi niya.

Nagtakhang pumatay sakin? Young Lady? My gosh I got sick of this!

"Let the young miss rest... kakagising niya lamang." Saad ng Doctor sa babae na kinalunok lamang ng babae.