Koruyucu alfa|Hyunlix omegaverse

29|ne bekliyordu

Ahh 1 yıldır bölüm atmıyorum resmen. Böyle olmaz😐

Şaka şaka😉

BEBEKLERİMMMMMMM HEPİNİZİN YENİ YILI KUTLU OLSUN. BU YIL SİZE MUTLULUKLAR GETİRSİN. SİZİ ÇOOOOOK SEVİYORUM. İYİ Kİ VARSINIZZ. NİCE YILLARA💖❤️‍🔥❤️‍🔥

*****
Felix yerdeki bakışlarını kaldırıp yanındaki arkadaşlarına baktı.

"İyimisiniz?"

Hepsi kafasıyla onayladığında seungmin felixin dudağını işaret etdi.

"Peki sen iyimisin? Kabuk tutmuş."

Felix dudağı acısada gülümsediş

"İyiyim. Sorun yok."

"Buradan çıka bilecek miyiz?...."

jisungun boğuk sesiyle hepsi ona döndü. Gözlerini doldurmuş umutsuz bir şekilde onlara bakıyordu. Felix sesini ayarlayıp konuştu.

"Tabii ki çıkıcaz. Ağlama güzelim. bebeği de etkiliyorsun."

Felixin konuşması etkili olmalı ki Jisung gözyaşlarını durdura bilmişti. Kapıdan gelen sesle hepsi kafasını oraya çevirmişti. İçeriye önde elinde iki tepsi, arkasında elinde iki tepsi koruma oldukları belli olan kişiler girmişti. Sırasıyla tepsileri önlerindeki yere koyup kapıya doğru gideceklerken felix konuşmuştu.

"Neremizle yiyelim?"

Felixin sesiyle iki korumada durup omuzları üzerinden ona bakmışlardı. Ne dediğini anlamaya çalışıyorlardı sanki. 

Felix'den

Gözlerimi devirip tekrar konuştum.

"Diyorum ki hani ellerimizi açsanız da öyle yesek?"

Gözlerini benden çekip bir birlerine çevirdiler. Uzun bir bakışmanın ardından korumalardan biri jeonginin diğeri ise seungminin elini çözdü.  Doğrularak biri bana yaklaşı ellerimi çözmeye başladı. Ellerimi çözünce jisungun ellerini çözen korumanın yanına geçti. Ardından bana bakarak konuşmaya başladı.

"Sen çabuk ye yemeğini. Patron seni yemekten sonra odasında istedi."

Hadi buyur. Aldık başımıza belayı. Kim bilir ne diye çağırıyor. Başımı sallayarak onayladım onu. Son kez hepimizde gözlerini gezdirip dışarı çıktılar. Çıkmalarıyla gözlerimi devirip bileklerimi ovdum. Eğilerek ayağımdaki ipleri çözüp ayağa kalktım. Diğerlerine baktığımda onlarında ayaklarını çözüp bileklerini ovaladıklarını gördüm.

Tepsideki yemeklere göz atıp elimle jisungun önüne koydum.

"Ben yemek istemiyorum bebeğim sen ye benimkileride."

Kaşlarını çatıp elini kaldırarak hayır anlamında salladı.

"Hayır hayır. Sen ye benimki bana yeterde artar zaten."

Demesiyle gülümsedim. Yalan bile söyleyemiyordu. Tepsisindeki yemekler hamile değilken bile yetmezdi ona.

"Gerçekten yemek istemiyorum. İstesem yerdim. Ama istemiyorum. Sen ye ziyan olmasın."

Seungmin ve jeongin de yemeklerini onun önüne itdi. Jisung hızla onların yemeklerini iterek kafasını sağa sola salladı.

"Felixinkini yerim. Ama sizinkini yiyemem artık. Kendiniz yiyin."

Seungmin itiraz etmek için ağzını açacakken jisungun yemeğini yemesine başlamasıyla susarak yemeğini yemeye başlamışdı.

"Toşokkor edorom."