Vuslat

9.bölüm - İtiraf

Herkese selamlar! Nasılsınız?

Bu bölümü çok beğeneceğinizi düşünüyorum. Zaten bölümün isminden belli oluyordur. 🤭

Sizinde 2024 yılınızı kutluyorum, canlarım. Bu yılda umarım birlikte en güzel şekilde yaşarız. Sıkıntı olmadan, olsa bile büyük sıkıntılar olmadan, küçük sıkıntıları halledebileceğimiz bir yıl olur. Sizinle birlikte onlarca yıl kutlamak dileğiyle. Çok seviyorum sizi, bana 2023'ün kattığı en güzel hediyelersiniz. Benim için keşke ne kadar değerli olduğunuzu anlayabilseniz ama şunu bilmenizi istiyorum ki, kendimden ve annemden sonra sizin yeni yılınızı kutladım. Çok fazla seviyorum sizi. Bu yılda bir sürü kitabımla, sizin desteklerinizle ve güzel başarılarımız ile dolu bir yıl olur. İyi ki varsınız, iyi ki benimlesiniz ve inşaAllah bu yılda sonuna kadar benimle olursunuz. Bereketli, günahı az işlediğimiz, kalp kırmadığımız, sağlam olduğumuz ve şükür etmeyi her an hatırladığımız bir yıl olur inşaAllah. En güzel yıllar sizin olsun, ballarım. 💞

Bu arada Whatsapp kanalım var;  oradan alıntılar, bölümler hakkında bilgiler söylüyorum ve bazen de sizinle konuşuyorum. Eğer katılmak isterseniz bio'm da olan linke tıklayarak katılabilirsiniz. Bu arada numaranız gözükmüyor, bu konuda rahat olabilirsiniz. 🤍

Yeni yılın ilk bölümü olacak bu bölüm. Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. İyi okumalar! ❤️

🫀

Yusuf Emre

Eve doğru yürürken bugün Kübra'yı görmediğim için sinirli hissediyordum. Dersi yoktu ama ben onu görmek istiyordum. Her gün, her an, her dakika görmek istiyorum. Ama bu mümkün değildi. Kübra beni seviyor muydu ki? Bunu bile bilmiyordum.

Kapıyı çaldığımda annemin sesi duyuldu. Kapıyı açtığında annemi görmemle gülümsedim.

"Selam, bebeğim. Nasılsın? Gördün mü bugün kızımı?" diye sorduğunda gülümsemem soldu. Annem Kübra'ya 'kızım' diyordu.

"Selam, anneciğim. Görmedim ve sinirliyim. Dersi yokmuş bugün." dediğimde annem kollarını omzuma dolayarak beni kendine çekip sarıldı. Bende anneme sımsıkı sarıldığımda derin nefes aldım. Bir çoğu kişi zengin ve bilinen aile olduğumuz için sadece kameralara karşı güzel aile olduğumuzu düşünüyordu ama benim ailem, özellikle biricik annem çok sade insandı. Annemin kalbi para isteğiyle dolmamıştı ama tüm paralar bir nevi onundu.

"Yarın görürsün, bebeğim. Üzülme. Hem bu kızın çalıştığı bir yer veya sürekli gittiği kütüphane, kafe yok mu? Orada çalışmaya başlarsan daha çok görürsün." dedi annem. Mantıklıydı.

"Araştırırım, anne. Güzel fikir. Teşekkür ederim." dediğimde annem gülümsedi. Yanaklarıma öpücük kondurdu.

"Senden tek isteğim bir kızı seviyorsan başkasına göz ucuyla bile bakmaman, oğlum. Adam gibi birisini sev. Eğer sevmeyeceksen ne kızı meşgul etme, ne de kendin yorulma. Kızda kendi yoluna baksın." dediğinde Kübra'nın başkasıyla olma ihtimali bile sinirlendiriyordu.

"Onun başkasıyla evlenmesine izin vermem, anne. Ben onunla evlenmek istiyorum. Başkasıyla görmeyi geç başkasıyla olma ihtimalini aynı cümlede kurmak bile sinirlerimi bozuyor." dediğimde annem gülümsedi.

"Sen aşık olmuşsun. Bu sadece hoşlantı değil. Babanda böyleydi, sonumuzu görüyorsun." dediğinde bende gülümsedim.

"Senin gibi güzel kadını kim kıskanmaz, anne? Ben çocukken bile seni kıskanıyordum. Babamı düşünemiyorum." dediğimde annem gülerek omzuma hafif tokat attı.