After All

s i x t e e n

CATHERINE GONZALEZ

"Anak ng teteng, Garcia! Ano naman ang naisipan mo't nakipagsuntukan ka ha?!" Bulyaw ko sa kanya nang magamot ang mga sugat niya.

"Ganyan ba talaga ang pagkakakilala mo sakin?" Balik nitong tanong sakin. Tiningnan ko ang mukha niya, bahagya itong sumeryoso kumpara kanina.

"Hindi naman. Actually," Kunwaring napahawak ako sa may baba ko at umaktong parang nag-iisip, "akala ko nga talaga bakla ka. Akalain mong never kitang nakitang nakipagsuntukan,"

"Aray!" Napahawak ako sa ulo ko nang batuhin niya ako ng unan.

"Oy, Garcia. Para sabihin ko sayo, 'di porket napatunayan mo na saking hindi ka masyadong bakla ay may karapatan ka na'ng batuhin ako!" Sabi ko sabay bato ng unan pabalik sa kanya.

"Ano ba?!" Daing niya nang patamaan ko ang sugat niya sa mukha. Inilabas ko naman ang dila ko't pinanlakihan siya ng mga mata. Akmang babatuhin niya ulit ako ng unan nang may magbukas ng pinto, "Ms. Gonzalez, pinapatawag po kayo sa Student Council office," Tumango nalang ako bilang tugon sa kanya. Lumabas din agad siya at ramdam 'kong napatingin sakin si Darryl.

"I don't wanna hear it, save it for future use," sabi ko sa kanya habang inaayos ang bag na dala ko.

"Baka hindi na ako makabalik kaya maghanap ka na ng bago mong entertainer, bwisit ka!" Pabiro kong sabi sa kanya na dahilan ng pagngiti niya ng bahagya. Tumayo na ako mula sa kinauupuan 'kong couch at tinungo na ang pinto. Inikot ko na ang doorknob nang magsalita ulit siya, "It's not his fault,"

*****

Lumipas ang isang linggo mula nang masangkot sa away sila Darryl. Katulad ng isang clichè na istorya, siyempre kadalasang mas lamang ang mga bida. Kagaya ngayon, eto ako't prenteng nakahiga sa higaan dahil bukas ay awarding na ng mga nanalo. Kagaya nga ng una 'kong nabanggit, katulad ng isang cliché na istorya, siyempre mas lamang kami ng mga panalo sa mga supporting characters.

"Hey," Napatigil tuloy ako sa pagmo-monologue dahil sa nagsalita. Tumingin ako sa may pinto, si Keith lang pala. He invited himself in at umupo sa couch sa harap ko.

"Don't tell me tatambay ka lang dito?" Nakataas kilay 'kong tanong sa kanya.

He chuckled in disbelief then shook his head, "Last time I checked, I didn't roleplay for a clown," I sarcastically said.

Maya-maya ay tumigil na rin siya at umupo ng maayos sa couch. Tiningnan ko lang siya. Kita sa mukha niya na nag-aalinlangan siya kung sasabihin sakin ang sasabihin niya. I sighed, "What is it now?"

Napahawak siya sa bandang batok niya at hinimas-himas ito, "Ah, ano kasi," Ni hindi man lang siya makatingin ng diretso at nanatiling sa sahig nakapako ang tingin. Ashamed, I guess?

"It's now or never, Keith,"

~
"Okay lang ba?" tanong ni Keith nang matapos siya sa pagkanta't paggigitara niya.

"Ayos lang, siguro?" patanong 'kong sagot sa kanya. Saglit namang kumunot ang noo niya pero bumalik din ito sa dati.

"Teka. Para saan nga pala 'yan? May intermission ka sa awarding bukas?" tanong ko.

Umiling naman siya at bahagyang ngumiti, "Para 'to kay Kris. First month na ng relationship namin kaya gusto ko siyang i-surprise," Mas lalong lumipad ang ngiti ng loko, kinikilig ata.

"Korne," walang gana 'kong bulong. Napatingin naman siya sakin saglit, "I heard that,"

Mahabang katahimikan ang sumunod na naganap, 'Awkward,' sa isip-isip ko.

"Napaka-awkward naman," diretso kong sabi. Nakarinig ako ng mahinang pagtawa mula sa tabi ko, napakasaya naman niya. Sus. Pagkatapos ng moment niya ay napatingin siya sa relo niya. Sinuklay niya gamit ang kamay ang buhok tsaka tumingin sa direksyon ko. "Bored ka na?" Nakakagago niyang tanong dahil obvious naman, "Gago ka ba?"

"Sabi ko nga," sabi niya at tumayo na mula sa pagkakaupo. Pinagpagan niya ang pantalon niya at nag-offer sakin ng kamay na tiningnan ko lang.

"May kamay din ako," Lame 'kong sagot at tumayo na rin. Hindi na ako nag-atubiling pagpagan ang skirt ko dahil 'yung jacket na nakapulupot sa beywang ko naman ang halos naiupo ko.

Nagsimula na siyang maglakad, sinundan ko naman. Lakad lang siya ng lakad at mukhang hindi napapansin ang mga nilalang na nakatingin samin.

"Oy, san ba tayo pupunta?" Tanong ko sa kanya. Inilagay niya naman ang dalawa niyang kamay sa magkabilang bulsa ng pants niya at tumingin sakin, "Kahit san,"

"Saang lugar 'yon?" Sarkastiko kong tanong sa kanya. Kainis naman eh. Dapat kasi nakahiga lang ako ngayon at patulog na pero binulabog pa ako ng nilalang na 'to.

~
"Nasaan nga pala ang gerlpren mo? Bakit ako ang sinama mo?" Tanong ko sa kanya habang nakatingin sa bintana ng kotse niya.

"Busy pa sila eh. Marami pa raw silang gagawin," Hindi ko alam kung ako lang o sadyang may narinig akong ibang tono sa sinabi niya. Hindi ko na lang 'yun pinansin at patuloy na nakatingin sa bintana.

"You don't like her, don't you?" Out of the blue niyang tanong.

"Why would I like her in the first place?" Balik 'kong tanong sa kanya.

"Why wouldn't you like her in the first place?" This time, napatingin ako sa kanya. Konti nalang, he'll hit the button.

"Are there reasons for me to like her?"

"She's my girlfriend, Cath,"

"Do I need to like someone for you?"

"Why? Is there something wrong in there?" There's a hint of annoyance in his voice.

"Is this the reason why the hell you drag me into this?" I slightly bit my lower lip, making myself calm.

"Are there any remaining reasons why?" With that, I coldly stare at the window beside me.

"Pull this thing out, " Using a cold tone, I told him. He didn't stop the car and just continue driving.

"Don't make me repeat what I've just said, Keith,"

"Why? Was I being out of the line now?" Without even glancing at me he said.

"Stop the car," He then did what I told him to do.

"You're being too sensitive," Walang gana niyang sabi na lalong nagpainit ng dugo ko.

"Yeah, hell I am. You numb jerk!" Binuksan ko ang pinto ng kotse niya at lumabas na. Pagkasarado ko, humarurot agad palayo ang loko.

'Don't you ever come near me when that thing you're building is slowly falling apart,'