Star / Minsung +18

|8|

Okuldan sonra Jisung evine gelmiş ve ılık bır duş alıp kaslarını rahatlatmaya çalışmıştı.

Şimdi ise yatağında yatmış patronunun geleceği zamanı bekliyordu. Kendisine geleceği konusunda mesaj atmıştı. Onu büyüten o olduğu için yatmayı sorun etmemişti.

Acaba neden geliyordu?

Son zamanlarda Jisung iyice güçten düşmüştü. Bunların içinde her gece gördüğü kabuslar yer alıyordu. Uzun süredir uyumuyordu ve bu onun kolunu bile hareket ettirecek gücü yok ediyordu.

O yüzden uzun süredir görev almıyordu.

"Ölecek gibiyim!"

Evin içinde boş boş çığlık atıp boğazı âğrıyınca sustu. Uyumak istiyordu ancak zihni yıllar sonra ablasının cesedini sürekli rüyalarına sokarak uyumasına engel oluyordu.

Bu yüzden spor da yapmıyordu uzun süredir. Şu an da cılız bir çocuktu Jisung. Neredeyse iki haftada beş kilo vermesi normal bir şey değildi.

Kapının açıldığını duyduğunda bile hareket etmeden yatağında yatmaya devam etti. Patronunda anahtar vardı o yüzden onun geleceğinden emindi.

Odanın kapısı açılınca gördüğü patronu ile yalancı bir tebessüm yerleştirdi yüzüne.

Patronundaki içki kokusu oradan bile alınıyordu. Bir şey yapmazdı değil mi?

Uzun süredir iş almıyordu o yüzden azar işitebilirdi.

Keşke azar işitseydi.

Patronu tepesine dikilip anlamadığı birkaç şey mırıldandı. Büyü mü yapıyordu o?

Ancak beklemediği şey kendisinden cüssece büyük birinin üzerine yatması oldu.

Nefesinin kesildiğini hissedip üzerinden itmeye çalışsada olmuyordu. Adam kendisini yetiştiren adamdı. Hayliyle kendisinden güçlü olacaktı.

"Jisung."

"Acaba siktirip gider misiniz?"

Kalp atışları kulaklarını doldurmaya başladığında nefesini düzene sokmaya çalıştı.

🖕🏿
Tecavüz sahnesi yazmayı sevmediğim ve normal
Karşılamadığım için yazmadım

Jisung bıkmıştı. Şu andan itibaren bitmişti Jisung. Gözü etrafta keskin bir şeyler arıyordu kendini kesmek için. Kız kardeşinin cinayeti tekrardan kabuslarını, hayatını mahvederken, son zamanlarda hastalığı artması yetmiyormuş gibi bir de üzerine bu eklenmişti.

Zil sesini duyunca dış kapının orada ağlamaya devam etti.

"Jisung?"

Minho'nun sesini duyması ile ağlaması hızlanmış kapıya iyice sinmişti çıplak bedeni.

Hâlâ üzerine bir şeyler giymemişti, giyecek gücü kendinde bulamamıştı. O yüzden donacak kadar üşüyordu. Hava bugün oldukça soğuktu ve kar yağıyordu.

Kız kardeşinin de cesedini kapatmıştı karlar.

Kardan nefret ediyordu.

"Jisung iyi misin? Tanrım, neden soruyorsam! İyi değilsin sen! Sen burada bekle balkonun kapısından gireceğim tamam mı? Orası tahta kapı, kırılması kolay olur."

Gelmesini istemiyordu. Fakat git de diyemedi. Boğazı düğümlenmişti sanki. Yalnız kalmak istiyordu. Yanlız kalıp burada ölmek.