KAR TANESİ | Texting

1.8

"Görkem." dedim tekrar. Ne diyeceğimi de ne yapacağımı da bilemiyordum. Tamamen uyuşmuştum.

"Kar tanesi."

Boyu sandığımda da uzundu, koyu sarı saçlarının uzunluğu ortalamaydı, sağ yanağında küçük bir ben bulunuyordu, dudakları ise buradan bakıldığında çok yumuşak duruyordu. Gözleri ise, dipsiz bir kuyuyu anımsatıyor ve beni içine çekmekten derin bir haz duyuyor olmalıydı.

Vay canına, dedim içimden. Bunu beklemiyordum.

Beni sevmesi o kadar imkansız geliyordu ki; karşımda canlı olarak durması, bana bakması hayallerimden de öteydi.

"Selam." diye mırıldandım.

Bana doğru birkaç adım attı. "Selam." Ardından kaşları çatıldı. "Sen iyi misin?"

"İyiyim sadece..." Ne söyleyeceğimi karıştırarak duraksadım. Direkt içimden geçeni diyebilirdim. "Yolu bulamadım ve korktum."

Elini bana doğru uzattı. Kalbim heyecanla çarptı. Nefeslerim anında kesikleşmeye başladı.

Gerçekten bana elini mi uzatıyordu?

"Seni çıkaralım buradan."

Sessizce başımla onayladım ve elini tuttum. Parmaklarımı sımsıkı sardığında ellerim onun ellerinin yanında küçücük kalıyordu. İstemsizce gülümsedim.

Görkem, gerçekti. Ben uydurmuyordum. Beni gerçekten seviyordu.

Hiç konuşmadan yol boyunca ilerlemeye devam ettik. İkimiz de aynalardan sürekli tutuştuğumuz ellerimize bakıyorduk. İmkansız gibi, hayal gibi.

Yolu iki kere karıştırınca derin bir nefes aldı ve durdu. Saçlarını karıştırdı, mahcup bir şekilde bana gülümsedi. "Beni geriyorsun."

"Bu yüzden mi yolu şaşırıyorsun?"

"Evet çünkü," Tekrar derin bir nefes. "Sana odaklıyım."

Dudağımı büzdüm. "Bu çok tatlı." Dilimi dudaklarımda gezdirdikten sonra ben de heyecanla konuştum. "Sen de beni geriyorsun."

"Biliyorum."

Kaşlarım havalandı. "Nasıl biliyorsun?"

"Bana her baktığında yutkunuyorsun." dedi açık bir şeymiş gibi veya benim bütün hareketlerimi yıllardır biliyormuş gibi. "Seni o kadar uzun zaman boyunca gölgelerin ardından izledim ki yanında olmak garip geldi."

Bu sefer ben elimi uzattım. "Artık öyle olmasın." Çünkü eğer biri beni sevecekse, gölgelerin ardından sevmesini hiç istemezdim.

Sıkıca tuttu elimi. "Olmasın."

Islık sesi işittiğimizde arkamızı döndük. Ekrem kaşlarını kaldırarak bizi izliyordu. "Vay be," dedi. "Bak bunu beklemiyordum."

"Yanlış anladın." dedim şaşkınlıkla. "Aramızda öyle bir şey yok."

"Nasıl bir şey var?"

Görkem siniri bozulmuş gibi onu izliyordu. "Sandığın gibi bir şey yok."

Ekrem ellerini havaya kaldırdı. "Sakin olun şampiyonlar. Kimseye söylemem. Ama şuradan sağa dönünce çıkışa ulaşıyorsunuz ve bilin istedim, sesiniz her şeyi belli edecek kadar yüksek." Omuz silkti. "Neyse ki ilk ve tek gelen benim."

Birkaç şey mırıldanarak Ekrem'in peşinden ilerledik. Çıkışa ulaştığımızda Ekrem bana baktı ve gülümsedi.

"Hoş geldin kankam," Bana sarıldığında şokla sarsılmıştım. Ellerim havada kalmıştı. Bana sarılması ve beni bu kadar sıcak karşılaması o kadar tuhaftı ki... Karşılık verdim ve geriye çekildik. "Nasılsın?"

"İyiyim." dedim. "Sen?"

"İyi."

"Kimleri görüyorum burada." Fırat'ın sesini duyduğumda arkamı döndüm. Başkasını beklemezdim zaten. Fırat Tuğba'nın elini tutarak çoktan yanımıza doğru geliyordu. Saçlarımı karıştırdı. "Naber ufaklık?"

Onu omzundan ittirdim. "Defol." dedim gülerek.

Tuğba yanıma geldi ve güldü. "Sen ne ara çıktın?"

"Görkem'le."

Görkem sohbetimizi dinliyordu. Söylediklerime bıyık altından güldüğüne emindim. Tuğba gözlerini büyüttü ve heyecanlanmış gibi yaparak Görkem'e ve bana bakmaya başladı. Göz devirdim. Lise yıllarımı çoktan geride bıraktığımı sanıyordum.

Ayperi ve Dudu da aynalar odasından çıktığında onlarla selamlaştık ve sırayla ikisine de sarıldım. Dudu fazla sıcakkanlı biriydi ve ufak bir çığlık atıp yanımıza gelmişti. Ayperi için aynısını söyleyemeyecektim. Anlaşılan o da benim gibi soğuk olanlardandı. O yüzden lafım yoktu.

"Ee," diyerek yanıma geldi Ekrem. "Seni tanıyalım. Teknolojiyi pek sevmeyen biri gibisin, ağzından zorla laf alıyorum."

Beraber yemek alanına doğru yürürken onunla sohbet etmeye başladım. Günün geri kalanı ise sohbetlerimizden ve Fırat'ın yaptığı komik olmayan esprileriyle geçti.

❄️

Instagram: denizkizinin.guncesi

Deniz kızının satırlarından.