"Güzelim?" diyerek yanıma gelen Altay'ı duyuyordum fakat hiçbir tepki veremiyordum gerginliğimden.
"Çağla? Güzelim bir tepki ver korkuyorum." dediğinde zorlukla kendimi toplarlayarak kafamı kaldırdım.
Kaşlarını çatıp yanıma gelirken ona doğru hafifçe çevirdiğim telefona dikkatini verdi.
Okurken gerilen yüz hatları, dişlerini sıkışını fark edebiliyordum.
Tam kafasını kaldırıp konuşacağı sırada İrfan'ın odaya dalmasıyla bu pek mümkün olmadı.
"Çağla? Abicim gördün mü haberi, görmedim de lütfen?" dedi yüzümü incelerken.
"Gördüm." dedim kısık sesle.
"Hassiktir ya! Ne işin var amına koyayım senin Türkiye'de ya kalsaydın o siktir olup gittiğin cehennemde!" diyerek Yunus'a sövüyordu.
Duvara bir yumruk ataraken Altay onu tutmaya çalışıyordu.
"İrfan yapma!" diye bağırıyordum bende bağırabildiğim kadar.
"İrfan! Napıyorsun ya?" diye en sonunda boğazımı yırtma pahasına da olursa olsun sonunda durdurdum İrfan'ı.
Hızlıca hiç beklemediğim bir anda gelip kollarını sardı bedenime. Saçlarımın arasına bir öpücük bırakırken kokumu iyice içime çekti.
"Özür dilerim. Tekrardan zarar görmeni istemiyorum, özellikle o heriften." derken Altay'a baktığımda gülümsüyordu.
"Artık Altay var ama değil mi abicim?" diye sordu Altay'a imalı bir bakış atarak.
"Sonucu ne olursa olsun hep güvende olduğunu bil." diye yanıma gelip elini belime attı.
"Tamam tamam cıvımayın hemen." deyip gülerken bende tutamadığım gözyaşlarımı siliyordum elimin tersiyle.
"Ağlıyor musun sen?" diye soran Altay'a baktım fazla yüzümü göstermeden.
"Yok niye ağlayayım?" dediğimde kaşlarını çattı ikisi de.
"Çağla, güzelim. Uğruna ağlaman gereken, korkman gerek son kişi bile değil o. Ayrıca korkmanı gerektirecek hiçbir şey yok tamam mı? Koca Fenerbahçe kadrosu var be onun karşısında!" dediğinde İrfan'a güldüm seslice.
"Tamam tamam hadi siz geri dönün antrenmana." dedim elimle işaret yaparak. İrfan konuşması için Altay'a işaret ettikten sonra hızlıca odayı terk etti.
"Güzelim. Ben hep yanındayım tamam mı? Bunu asla unutma. İrfan'ın dediği gibi korkmanı gerektirecek hiçbir şey yok bebeğim anlaştık mı?" diyerek sıkıca sarılırken bende dediklerine hafifçe başımı salladım.
Altay da odadan çıktıktan sonra bende kalan raporları bitirdim.
"Çağlaaaaa sevgiliiiim!" diyerek odaya koşarak giren Altay'a kıkırdadım.
İyice çocuk olmuştu bu ya?
"Şans dile bana bebeğim. Bu ilk maçım seninle sevgili olduktan sonra." dediğinde gülümseyerek dudaklarına minik bir öpücük bıraktım.
"Dilerim tabiki." dediğimde hiçbir tepki vermeden çöktüğü yerden kalkıp sandalyemin arkasına geçti.
Saçımın açık kalmasından anladığım kadarıyla yukarıdan topuz yaptığım saçımı çözmüştü.
"Ya napıyorsun?" dedim yüzüne bakarak.
"Böyle daha da güzel." derken alnıma bir öpücük bırakıp odadan kaçarcasına çıktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kadıköy kızı | Altay Bayındır
Fanfiction"Seni ve o eşsiz güzelliğini fark etmediğim onca güne lanet ediyorum doktor." dediğinde gözlerinin içine baktım, boyuna yetişebilmek için parmak uçlarımda yükseldim. "Senden ayrı kaldığım onca güne lanet ediyorum kaleci."
