15. Bölüm Son İplik

33 13 5
                                    

Öncelikle Hoşgeldinizzzzz.  Bu bölüm hikayede bir şeylerin koptuğu o büyük an. Bölümün işçiliği çok fazla. Her bir kelimeyi ince ince dokumam gerekiyor. Hatalarım varsa affedin lütfen. Bir sonraki bölüm için dört , beş oy istiyorum. Bölüm sonunda görüşmek üzere 🤍🤍

Dolar , dolar,  dolar
Ve taşar.
Tüm yeryüzü ayaklarının altında kayarken
İntikam için and içer.

Tam şuanda gözlerimi kapatmak istedim. Güçlü olmak istemedim. Bir masal olsun ve ben uykuya dalayım istedim. Zaaf göstermek,  yenilmek istedim. Zaman dursun istedim , o bıçak hareket etmesin istedim.

O bıçak tüm sevdiklerimin boğazındaydı.  O bıçak beş santimetre kayarsa  , tüm dünyaya diz çöktürecektim. O bıçak Daphne'nin boğazını keserse , ben ölecektim ve yeniden dirilecektim.

O bıçak tam şuan durmazsa ben bütün dünyayı yakacaktım.

Son iplik koparsa,  kıyamet kopacaktı.

Tüm gücümün uyandığını ve bedenimi titrettiğini hissettim. Aynı zamanda hiç bir şey yapamadım.

Sandra kardeşimin boynunu kesti.

Acı bir çığlık kapladı tüm ormanı. Bu çığlık kıyametin habercisiydi.

Kardeşim ölürken ben hiç bir şey yapamadım. Tüm bedenim durdu , enerjim bedenimi parçalamak istedi.

Sandra'nın , "SENİ ÖLDÜRMEYECEĞİM , HERKESİ ALACAĞIM. BİRİNİ SEVERKEN DİKKAT ET ALEXA. ONU DA ALACAĞIM!" demesini ve kaybolmasını izledim bir süre.

Etrafta hiç bir mutant yoktu. Hepsi gitmişti. Onlar savaşlarını kazanmışlardı.

Kafamı kaldırmayı başardım. Ay ışığının aydınlattığı açıklığa baktım.  Daphne , kanların içinde yatıyordu.  Hector ise başında diz çökmüş ağlıyordu.

Yanımdaki nefes sesi Victor'a aitti. Ona döndüm ve gözlerine baktım .

Gri gözlerinden , gözlerime bir şimşek çaktı. O gözler beni kendime getirdi. Ben birden tüm şoku atlattım. Tüm acı ile yüzleşmek zorunda kaldım.

"Daphne!" bir çığlık yükseldi göğe. Kuşlar , kargalar havalandı.  Ay bile utandı olanlardan.  Ağaçlar korktu benden , kinimden , yapacaklarımdandönüşeceğim kişiden.

Yerimden hışımla kalkıp kardeşimin cesedinin yanına gittim. Kucağıma yatırdım. Ölüm kardeşimi güzelleştirmişti.

Kahverengi ipek gibi saçları rüzgarda dalgalanıyordu. Gözleri , gözleri kapalıydı. Neden kardeşimin gözleri kapalıydı?

Anne baba ,neden yoksunuz kardeşim ölüyor.

Anne baba , çok üşüyoruz.  Neden gelip üzerimizi örtmüyorsun anne?

Yeryüzündeki CanavarlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin