Selamm , iyi okumalar. Bu ara çok keyifli değilim o yüzden uzatamıyorum bölüm sonunda görüşmek üzere. Beğendiyseniz yıldızı beklerim.
Ormanın içinde neredeyse kaybolmuştuk. Annem sürekli söyleniyordu. Victoria gayet ciddiydi. Victor ise ondan bahsetmek bile istemeyeceğim kadar sinir bozucuydu.
Annem her şeyi anlamıştı. Bütün soğuğa rağmen kıpkırmızı kesilmiştim. Victor'un suratındaki o sırıtışı hiçte sevimli değildi.
Beni hatırlamıyordu ama bana kötü davranmıyordu. Dün gece yaşadığımız onca şeyden sonra beni sadece bununla hatırlaması beni üzüyordu.Artık hava kararmaya başlamıştı. Çantalarımızdaki çadırları kurduk. Annem ve Victoria bir çadırda biz bir çadırda kalacaktık.
Victor hâlâ bileğime kelepçeliydi. O bana bağlıyken çadır kurmak zor olmuştu. Bana zorluk çıkarmıştı başta en sonunda zorluk çıkarmayı bırakıp yardım etmişti ve kurmuştuk.
"Ben bu adamla kalmana hiç razı değilim. Görevdeyiz , ormanın ortasındayız Regina." Annemin serzenişlerinin de tek sebebi vardı.
Victor , yani ayaklı felaketim hemen benden önce atıldı."Orman havası bize öyle iyi geliyor ki anneciğim. Erken uyumanızı öneririm. "
Boştaki elimle yüzüme vurdum. Derin bir nefes aldım. Gökyüzü çok güzeldi. Yıldızlar belirgindi.
"Anne hadi uyuyalım. Ben üç yaşında değil yirmi yaşındayım. Sabah erken kalkacağız."
"Gece uyursak erken kalkarız yani. Bizi beklemek zorunda kalabilirsiniz. Dün gece çok uyuyamadıkta."
Victor'un karnına dirseğimi geçirdim. Acıyla inleyip güldü. Onu çekiştirerek çadıra girdim. Direkt yere oturdum , yere oturmak zorunda kaldı.
"Ben bu kıyafetlerle uyuyamam. Elimde bağlı. Üzerimi giyinmeme yardım etmelisin. Ayrıca bu şekilde hiç uyuyamam. Aslında bugün hiç uyumalık bir hava değil. Uyumasak mı?"
"Sinirden ağlamak istiyorum. Victor , ben pişman oldum gerçekten. Dün yaptım bir hata. Neden aramızdaki özel bir şeyi hata olarak görmeme sebep oluyorsun? Şuan görevdeyiz anneme kadar herkes biliyor. Bu kötülük veya beni umursamamak değil. Beni umursuyorsun Victor. Dün beni öperken sadece haz hissetmedin. "
Suratı düştü. Eğlencesi bölündü.
"Pişman mısın? "
"Değilim ama gerçekten yoruldum. Bana aşık değilsin tamam anladım ama dün yaşadıklarımıza saygı duy birazcık. Kabul et en azından."
Gözlerim doldu. Başımı diğer tarafa çevirdim. Bir damla gözyaşım süzülerek düştü. Bu gözyaşı tamamen hayal kırıklığıydı. Sevdiğim adamla böyle hayal etmiyordum.
"Evet ben sana aşık değilim. Zihnim seni hatırlamıyor. Senin anlattıklarını hatırlamıyorum ama bedenimde seni hissediyorum. Şuan bileklerimiz değdiğinde bile tenim seni hatırlıyor. Ama ben böyle biriyim Regina. Nasıl aşık olunur bilmiyorum. Yaşadıklarımızdan sonra ne yapmam gerektiğini de bilmiyorum. Seni önemsiyorum. Ama sebebini hatırlamıyorum. Her neyse, iyi geceler Regina."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeryüzündeki Canavarlar
Ciencia FicciónBizden farklı olan her şeyi canavar ilan ettiğimiz bu dünyada, hücrelerinde meydana gelen bir mutasyon ile bazı farklı güçleri olan yaratıkların olduğunu düşünsenize... İşte Regina Alexa Vatore'nin hayatı tam olarak böyle. DNA'sındaki bir genin değ...