Yeryüzündeki Canavarlar

16. Bölüm Dördüncü Taraf

Hepiniz bölüme hoşgeldinizzzzzzzzzzz. Keyifli okumalar. Bu bölümler hareketli ve zor bölümler o yüzden eğer yeterince işleyemezsem affedin. 17. Bölümün gelmesi için dört beş oy istiyorum. Bölüm sonunda görüşmek üzereeee🤍🤍

6 Ağustos , benim doğum günüm. Kardeşimin ise öldüğü gün.

Dün yirmi yaşına girmiştim. Artık küçük kız değildim , değil mi?

Çok acı çekmiştim , bu acılar yeter miydi büyümeme?

Bana öyle şeyler yaşatmışlardı ki ben doğum günümü unutmuştum . Şimdi ise altı ağustosu asla unutmayacaktım, artık o gün doğum günüm değil , öldüğümüz gündü.

Beni öldürüp yerine sadece amaç bırakmışlardı. Benim tek amacım bu savaşı bitirmek olmuştu.

Biz Dördüncü Taraftık. Buradaki insanların hepsi sevdiklerini kaybetmişti. Biz bu güçle yenecektik hepsini.

Sahi sevdiklerini kaybetmek bir güç müydü? Yoksa şuan Victor'un kollarında ağlayan ben, aslında güçsüz müydün?

Soyut kavramları yitirmiş gibi hissediyordum.

Tek yaptığım şey Victor'un kollarında ağlamaktı. Bir saat sonra bir alarm çalacaktı ve ben yine güçlü durmak zorunda kalacaktım.

Başımı kaldırıp saçlarımı okşayan Victor'a baktım. Onu da alacaklardı. Ben buna hazır değildim. Gerçi hangisine hazırdım ki?

Ona baktığımı fark edince saçlarımı öptü. Bu şefkat , yıllardır aradığım baba şefkati miydi?

Son zamanlarda kendime sorduğum sorulara yanıt alamıyordum.

"Victor , sende gidecek misin?" dedim. Çok salakça bir soruydu ama şuan sadece gitmeyeceğim demesine ihtiyacım vardı.

"Gitmeyeceğim Küçük Kız. Her ihtiyacın olduğunda buradayım." dedi. Saçlarımı öptü. Saçlarımı , kısa ve pis saçlarımı.

Yerimden doğruldum , dudaklarına minik bir öpücük bıraktım. Hareketim ile vücudu kasıldı.

"Güçlü durmalıyız, bitirmemiz gereken bir savaş var." dedim. Yataktan kalktım.

"Duş alacağım, su var mıdır?" diye sordum.

"Kuzenlerim bi' ara burada kalmıştı. Olması lazım, bir dene olmazsa bakarız." dedi. Bu meşhur kuzenleri merak ediyordum.

"Senin soy ağacın ne kadar genişmiş." dedim.

"Bu hiç bir şey , Adam'ın da akrabam olduğunu biliyor muydun?"

"Nasıl yani , baş düşmanımız akraban mı?"

"Aslında tam akrabam sayılmaz. Çok uzaktan akrabalar. Hatta ailemizden biri ile bir geçmişi bile var." Nasıl yani? Adam birinin eski sevgilisi miydi?

Tam soru sormak için ağzımı açıyordum ki , Victor benden önce davrandı.

"Bugünlük bu kadar yeterli Regina. Duşunu al." dedi.

Tam sorularım yanıt bulacakken gitmesi sinir bozucuydu.

Bende duşa girdim, su vardı. Buranın banyosu bile çok tarihiydi. Duşakabin değil , eski bir küvet vardı.

Su bedenim gevşetmişti. Ağlayacak gibi olmuştum ama tabiki ağlamadım. Victor'suz ağlayamayacak hâle gelmiştim.

Suda kalmak istesemde hazırlanmalıydım. Bize katılanları toplayıp görev bölüştürmem gerekiyordu. Bir ara eve gidip kıyafetlerimi alsam iyi olurdu.