ERKANLI MAHALLESİ

14. Bölüm: Gidişin Ardındaki Enkaz

sınır 100 oy 100 yorum

Keyifli okumalar🖤🙋‍♀️

"Sena, seni elindeki sikik mallar için istemiyordum amına koyayım! Kuran evliya çarpsın. Evet, elindeki mallara ihtiyacım var ama sikeyim, o yüzden değildi evlenme amacım." Kendi kendine konuşup duran adama boş bir bakış attım.

"Ne geveleniyorsun?" Sorduğum soruyla sinirle nefes aldı. Üzerime bilmem kaçıncı kez yürüdü ve beni belimden tutup kendine çekti.

Aynı hızla ondan geri çekilmeye çalışırken beni yatağa sürükledi. Sendeleyip yatağa düşerken o da üzerime çıkmıştı.

"Sena, beni dinle!"

"Senim yalanlarına karnım tok, Erkanlı!" dedim hiddetle.

"Benimle bu şekilde konuşma!" Eli belimi sıktıkça canım acıyordu.

"Canımı yakıyorsun." dediğimde elini ateşe değmiş gibi çekti.

"Ben..." dedi acı çeker gibi.

"Sen," dedim bastırarak. "Umurumda bile değilsin artık. Sen yoksun, ben yokum, biz diye bir şey kalmadı artık. Kabullen. Eski sevgilimin senin adamın olduğunu öğrenmeyeceğimi mi düşündün? Bu mu lan senin adamlığın? Gavat!" dediğimde,

"Siktirtme Sena!" diye haykırdı. "Beni kışkırtma, benimle oynama. Canını yakarım."

"Canımı yakacak kadar bir yerin yok artık bende. Hadi bana eyvallah." yataktan kalkmaya çalıştım ama izin vermedi.

"Bak beni dinle."

"Hayır." dedim kesin bir dille.

"Sikeyim! Beni dinleyeceksin! Dinlemek zorundasın."

"Siktir git," dedim hiddetle ve onu itip yataktan kalktım. "Ne bok istediğini söyleseydin zaten verirdim. Çünkü kör kütük aşıktım. Köpeğindim lan köpeğin! Ama şimdi siksen alamazsın o malları elimden." Sesim net ve yüksekti.

"Bak," dedi ve dudaklarını yaladı. "O mallara ihtiyacım var ve sen benim rakibim değilsin. Rakibim olmayacaksın.." dediğinde lafını kestim.

"Ne o dengin değil miyim?"

"Hayır, aşık olduğum kadınla rakip olamam. Yer altında namım çok önemli ama elindeki uyuşturucuları yemin ederim alıp ülkeden çıkaracaktım. Tek amacım seni ve ailemi korumak."

"Umurum dışısın artık, Erkanlı."

"Değilim, Arıkan!" diye yükseldiğinde elimi yumruk yaptım ve ona vurmak için kıvırdığımda elimi tutup beni yatağa attı.

Hayır atmadı fırlattı. Gözlerim büyüdü. Üzerime yürüdüğünde gözlerim korkudan kapandı. Ellerim kendimi korumak için kafama yöneldi.

"Ne yapıyorsun, Sena? Gerçekten sana vurabileceğimi mi düşünüyorsun? Sikerim!" dedi ve elini o kadar sert duvara vurdu ki. Yumrukladığı duvar çatlamıştı. Elinden gelen kırık sesiyle irkildim. Siktir, elini kırmıştı!

Hissetmemiş gibi elini çekip tekrar vuruyordu ki ayağımla onu ittirdim duvardan. "Düzgün dur!" diye bağırdım.

"Bana güvenin bu kadar kırılmış olamaz." dediğinde güldüm ama aklım elindeydi.

"Seni tanımadığımı fark ettim, Erkanlı. Sana güveni bırak, daha yeni görmüş gibiyim şu an." dedim.

Acı çeken bir ifadeyle gözlerini yumdu.