Selam güzelim. Nasılsın? Umarım iyisindir çünkü sen iyi olmayı hâk ediyorsun<3
Öncelikle belirtmek isterim ki yakın bir asker tanıdığım yok ve askerlik hakkında sınırlı bilgiye sahibim. Elimden geldiğince mantık çerçevesinde yazmaya çalışıyorum ve araştırdıklarımla bu kadar oluyor. Hatalarım varsa lütfen benimle paylaş kendimi düzeltmeye çalışırım.
Bölümü okuduktan sonra benimle fikirlerini paylaşarak gelişmeme yardımcı olabilirsin.
Buraya tıklayıp husaiise beni takip edersen çok sevinirim:)
Yorum yapıp, yıldızı patlatarak bana destek olabilirsin.
İyi okumalar, esenlikler dilerim!
!BU KURGUDA YER VE ZAMAN UNSURLARI DEĞİŞTİRİLEREK KULLANILMIŞTIR, OLAYLAR GERÇEKLİĞİ TAMAMİYLE YANSITMAZ!
🖇️
"Ben Türk askeriydim. Benim yatağım kar, toz, topraktı. Yastığım silahımdı. Battaniyem ise yüreğim de beni yakıp kavuran vatan aşkıydı."
•••
Başım çatlıyordu, gözlerim acıyordu. Hafifçe gözlerimi açıp etrafa baktım. Gökhan komutanın evindeydim. Dün salonda ki tekli koltuğa kıvrılıp uyumuştum. Fakat şuan evinde ki misafir odasındaydım, üstümde bir de yorgan örtülüydü.
Kimin beni buraya getirdiğini sorgulamayacaktım. Bu durumu daha önce de yaşamıştım, Efe getirmişti o zaman yine öyle olduğunu düşünüyordum.
Yorganı ittirip ayağa kalktım. Oda da ki aynadan kendime baktım. Yeni uyandığım için dolgun dudaklarım daha kırmızı ve şişmiş duruyordu. Ha bide rimelim akmıştı, onun dışında problem yoktu.
Odadan çıkıp tuvalete gittim. Elimi yüzümü yıkayıp kendime geldim. İşte şimdi yüzüme bir güzellik gelmişti.
Tuvaletten çıkıp salona adımladım. Kubilay hâlâ aynı pozisyonda koltukta yatıyordu. Efe ise tek başına yerdeydi ve tekli koltukta ki Mustafa ters dönmüş yatıyordu. Diğerleri ortalıkta yoktu. Mutfaktan gelen tıkırtı sesleriyle kahvaltı hazırladıklarını anladım.
Televizyon ünitesinde bir paket sigara vardı. Kimin olduğunu bilmiyordum ama içsem sorun olmaz diye düşünerek paketi elime alıp balkona çıktım. Direkt bir sigara yaktım ve kafamı sağa çevirmemle Ekrem komutanla göz göze geldik. Sigara içiyordu.
"Günaydın komutanım." diyip yanında ki sandalyeye oturdum.
"Günaydın teğmen." dedi keskin bakışlarını üzerimden çekmeden.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YARA İZİ
AçãoARA VERİLDİ ❝Kahramanlar can verir, yurdu yaşatmak için. ❞ Babasının izinden giderek asker olan İdil Çevik. Şehadet şerbetini içmeye baş koymuştur. Bu şanlı yolda alnı ak, gözü kara bir şekilde ilerliyordur. Çocukluktan beri disiplinli bir hayat sü...