ARA VERİLDİ
❝Kahramanlar can verir, yurdu yaşatmak için. ❞
Babasının izinden giderek asker olan İdil Çevik. Şehadet şerbetini içmeye baş koymuştur. Bu şanlı yolda alnı ak, gözü kara bir şekilde ilerliyordur.
Çocukluktan beri disiplinli bir hayat sü...
Sınavlar bana girdi ben çok fenayım! Atmak istiyorum kendimi yani... Allah beni ıslah etsin keşke çalışsaydım. Her sınav çıkışı aynı şeyi söylüyorum ama sonuç yine aynı. Salağım biraz.
Bu bölümün başını her zamanki gibi İdil'in ağzından okuyacağız o da bölüme giriş olsun diye, bölümün kalanında Kerem&Rüya, Yahya&Nesli ve sürpriz bir çiftimizi okuyacağız. Bu bölümde de Ekrem&İdil sahnesi yok ama bir sonraki bölümde her şeyi telafi edeceğime emin olabilirsiniz. Kitabı ilk yazmaya başladığım da çoğu kişinin çifti daha aklımda oturmasa da bu sürpriz ikili hep aklımdaydı. Umarım yeni çiftimizi seversiniz.
Buraya tıklayıp husaiise beni takip edersen çok sevinirim.
Satır aralarını yorumlarınla güzelleştirmeyi ve yıldızı parlatmayı unutma.
İyi okumalar, esenlikler dilerim!
!BU KURGUDA YER VE ZAMAN UNSURLARI DEĞİŞTİRİLEREK KULLANILMIŞTIR, OLAYLAR GERÇEKLİĞİ TAMAMİYLE YANSITMAZ!
🖇️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Geçmişimden izleri taşıyan bir resim. Her bir detayında kadar hayatımı, hayatımızı özetliyor."
•••
"Baba ne kadar kalıcaksın yanımda?" dedim rimel sürerken. Tam on dakikadır sol gözüme rimel sürüyorum hâlâ sağ tarafa geçemedim, zahmetli iş rimel sü rmek.
"Bu akşam gidiyorum kızım." gözlerim şokla açıldı ve hemen rimeli bırakıp babama döndüm. Ne demek bu akşam gidiyorum!? Bu kadar az duracağını düşünmemiştim.
"Nasıl ya?" dedim hayretler içinde.
"İşlerim var kızım, biliyorsun." lanet olsun ki biliyorum! Askerliğin zor yanı da buydu işte. Özel hayatınız asla olmuyordu. Sevdiklerinizle geçirdiğiniz vakit hep az oluyordu.
"Biliyorum." diye mırıldandım ağzımın içinde. Sonra önüme dönüp rimelimi aldım ve sağ gözüme tüm odağımla sürmeye başladm.
"Bende geleyim seninle karargâha Feridun'u göreyim." dedi babam. Albayla babam arkadaştı. Kafamı sallayıp zor uğraşlar içinde sürdüğüm rimeli kapatıp koydum. Aynadan yansımama bakıp palaskamı düzelttim. Şimdi her şey tamamdı.
"Ben hazırım baba çıkalım." deyip kapıya yöneldim. Ayağıma postallarımı geçirip babamı beklemeye başladım. Babam'da hemen arkamdan gelince beraber dışarı çıkıp yürümeye başladık. Babam zamanında Ekrem'le aynı görev yerindeydi. Ekrem'in konusu açmayı düşünüyordum.
