ARA VERİLDİ
❝Kahramanlar can verir, yurdu yaşatmak için. ❞
Babasının izinden giderek asker olan İdil Çevik. Şehadet şerbetini içmeye baş koymuştur. Bu şanlı yolda alnı ak, gözü kara bir şekilde ilerliyordur.
Çocukluktan beri disiplinli bir hayat sü...
Ay yarabbii! Hayat bok gibi ama bir o kadar eğlenceli ki anlamıyorum!!
Senin hayatın nasıl gidiyor güzelim? İyi olmanı istiyorum kendine dikkat et lütfen.
Bu bölüm Kerem&Rüya çiftimize özeldir. Onların utangaç hallerini yazmak cidden çok tatlı.. Yiyeceğim ikisinide!
Neyse bunlar güzel günlerimiz dostlar. Sakin ve huzurlu bir şekilde okuyunuz. Bir kaç bölüm sonra neler yaşarız bilemem:)
Buraya tıklayıp husaiise beni takip edersen çok sevinirim.
Bol bol yorum yapın lütfen yorumlarınızı okumayı seviyorum, tabii oy vermeyi de unutmayalım!
İyi okumalar, esenlikler dilerim!
!BU KURGUDA YER VE ZAMAN UNSURLARI DEĞİŞTİRİLEREK KULLANILMIŞTIR, OLAYLAR GERÇEKLİĞİ TAMAMİYLE YANSITMAZ!
🖇️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Keşke bu an hiç bitmese."
•••
Kerem arabasına yaslanmış ayağıyla ritim tutuyordu. Tam yedi dakikadır Rüya'nın evinin aşağısında onu bekliyordu. Sıkça saatine bakıyor, gömleğinin yakalarını düzeltiyordu. İçi içine sığmıyordu. Heyecandan geberecekti! Bu kız kalbine zarardı. Daha görmeden heyecandan bayılacak gibiydi.
İdil komutanını dinlemiş beyaz bir gömlek giymişti. Altında ise siyah kumaş bir pantolon vardı. Gömleğin üstten birkaç düğmesini kapatmamıştı. Boynunda asla çıkarmadığı askerî künyesi ve zincir bir kolye gözüküyordu. Gömleğin kollarını biraz kıvırmıştı. Bu onu kesinlikle daha karizmatik gösteriyordu.
Rüya yukarıda eli ayağına dolanmış bir şekilde koşturuyordu. Kerem'i beklettiği için hem kendini kötü hissediyordu hem de bir türlü hazırlanmayı bitiremiyordu.
Üzerine dar kesim beyaz bir gömlek giymişti. Altında kumaş mini siyah bir etek vardı. Gömleğin dışarıda kalan kısımlarını eteğin içine katıp daha düzgün durmasını sağlamıştı. Birkaç altın takı takıp kombinini renklendirdi. Yüzüne ise her zamanki gibi doğal bir makyaj yaptı. Pek makyaj kadını değildi. Doğallıktan yanaydı. Gerçi makyaja da ihtiyacı olmadığı aşikârdı. Duru bir güzelliği vardı.
Hızlı hızlı ayakkabılarını giyip dışarı çıktı. O da Kerem kadar gergindi. Kalbi içini delip dışarı çıkacak gibiydi. Apartmanın dış kapısına geldiğinde derin bir nefes aldı.
Bakışlarını apartmanın çökük tavanına kaldırıp sırıttı. "Allah'ım sen bana yardım et!" dedi ve derin nefesler alarak kapıyı açtı.
Kerem'le, Rüya'nın bakışları kesişti. İkisi de heyecandan titriyorlardı. Haberleri olmadan ikisi de uyumlu giyinmişlerdi. Gerçi Kerem'in böyle giyinmesinin sebebi tamamen komutanıydı. Bir kez daha komutanının böyle mükemmel bir insan olmasına şükretti. İdil komutanı olmasa şuan kızın yanında evsiz gibi durabilirdi.
