ARA VERİLDİ
❝Kahramanlar can verir, yurdu yaşatmak için. ❞
Babasının izinden giderek asker olan İdil Çevik. Şehadet şerbetini içmeye baş koymuştur. Bu şanlı yolda alnı ak, gözü kara bir şekilde ilerliyordur.
Çocukluktan beri disiplinli bir hayat sü...
!BU KURGUDA YER VE ZAMAN UNSURLARI DEĞİŞTİRİLEREK KULLANILMIŞTIR, OLAYLAR GERÇEKLİĞİ TAMAMİYLE YANSITMAZ!
🖇️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bir de karşılıklı şarap mı içtiniz..? Gözlerini oymam için bir sebep daha."
•••
Beş dakika sonra Berzan köpeğiyle akşam yemeğine çıkacaktık.
Üzerime gece mavisi mini bir elbise giymiştim. İddialı bir sırt dekoltesi vardı. Saçlarımı aşağıdan minik bir topuz yaparak daha resmî bir imaj çizmiştim, kulağımda ki kulaklığı gizlemek içinse saçımın önlerinden biraz çıkardım. Yüz hatlarımı keskinleştirmiş, koyu tonları barındıran bir makyaj yapmıştım. En sevdiğim parfümümü sıkıp siyah parlak çantamı koluna taktım. Hazırdım iyi görünüyordum.
Kapım tıklatıldığın da hızlı adımlarla kapıya yöneldim. Derin bir nefes alıp kapıyı açtığımda da meymenetsiz köpek karşımda şuursuzca dikiliyordu.
Rahatsız edici bakışlarıyla beni boydan boya süzdü. Dudakların da ki tebessüme yumruk geçirmemek için kendimi zor tutuyordum şuan!
"Çok güzel olmuşsun Melisa." biliyorum köpek herif.
"Ah teşekkür ederim çok kibarsın." dedim kıkırdayarak. Aklımdan geçenle yaptıklarım aynı olsaydı Berzan şuan ölmüş olurdu.
Elimi kavrayıp iğrenç dudaklarına yaklaştırdı ve ufak bir öpücük bıraktı. Biraz daha dikilirsek bayılacaktım. Yüzümü buruşturmamak için zor duruyordum. Gözüm seyriyordu.
Beraber ilerleyip merdivenleri indik. Pis eli belimdeydi.
Otelin otoparkına girdiğimiz de lüks bir arabanın önünde durduk. Dayanağı kimse artık para sıçıyor köpek.
Ben kapıya uzanmadan benim kapımı kendi açtı. İfadesiz yüzümle arabaya bindim. O da önden dolanıp arabaya bindi.
"Bildiğim çok güzel bir restorant var seni oraya götüreceğim."
