Şuan ne mi yapıyorduk...
Akşam için hazırlanıyorduk.
Asaf , ben ve Ayça beraber bara gidecektik.
Gece için siyah derin yırtmaçlı kısa bir elbise giymiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayça ise krem rengi kısa saten bir elbise giymişti.
Son dokunuşları yaptıktan sonra çantalarımızı alıp odadan çıktık.
Aşağıya indiğimizde dedem ve babaannemin kahve içtiklerini gördük.
Yanlarına gidip selam verdik. O sırada Ayça'nın telefonu çalmaya başladı.
Belli ki arayan Asaf'tı.
Konuşma bittikten sonra Ayça bana dönüp konuştu.
" Canım hadi çıkalım Asaf bizi bekliyor."
"Tamam canım."
Diyip dedeme döndüm.
" Dedeciğim biz gitsek iyi olacak yoksa Asaf gelecek."
" Tamam kızım tamam dikkat edin kendinize "
" Tamam dedem "
diyip onlara öpücük attım ve dış kapıya doğru yürüdük.
Arabaya vardığımız da Asaf bizi arabaya yaslanmış bir şekilde bizi bekliyordu.
" Çok şükür gelebildiniz "
Dönüp ona konuştuk.
" Geldik geldik cırlama Asaf "
" Tamam tamam bu arada benim prenseslerim çok güzel olmuş "
" Teşekkür ederiz beyfendi sizde çok şıksınız. "
" Artık gitsek mi artık Ala'cım , Asaf'cım "
" Tamam tamam kızma aşkım "
Arabaya binip bara sürdük.
Asaf'ın dediğine göre bir kaç arkadaşı daha varmış barda...
Bara geldiğimizde Asaf arabadan inip kapımızı açtı.
Kollarını bize açtı. bizde koluna girip bara yürümeye başladık.
Asaf'ın arkadaşının bizi yönlendirmesiyle locaya doğru ilerledik.
içimde istemsizce bir heyecan vardı.
locaya vardığımız da iki beyefendinin oturduğunu gördük.
ortam karanlık olduğu için tam olarak yüzlerini seçemiyordum.
bizi gördüklerinde yerlerinden kalktılar.
Asaf beni belimde hafif öne atarak tanıştırmak istedi.
karşımdaki beyfendi elini uzattığında nezaketen tuttum.
" Merhaba Yiğit ben "
" Merhaba bende Âlâ"
