🍓11🍓

1.8K 121 23
                                    

Unicode

တင်းတောင်း*(ဘဲလ်တီးသံ)

ဒီအချိန်ကြီး ဘယ်သူပါလိမ့်...အချိန်အားဖြင့် မနက်၆နာရီသာရှိသေးကြောင့် ထယ်ယောင်းညီးတွားလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

ထယ်ယောင်းလဲ အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ တံခါးသွားဖွင့်လိုက်တော့ သူအားဆွဲဖက်လိုက်သော လူတစ်ယောက်ကြောင့် အိပ်ချင်ပါပြေသွားရသည်။

"လွမ်းနေတာ...ထယ်ယောင်းကို..."

ထယ်ယောင်းကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ကာ ထွက်လာသောကြောင့် ဂျီမင်းမှန်းသိသွားရသည်။

ဟုတ်သားပဲ ဂျီမင်းက ထယ်ယောင်းနဲ့တူတူ ဆိုလ်းမှာ uniတူတူလာတက်မယ်လို့ ပြောထားတာပဲ...။

"ဂျီမင်းနား...အစောကြီးဘာလို့လာတာလဲ..."

"ထယ်ကလဲ ငါက မင်းနဲ့အမြန်တွေ့ချင်လို့ အမြန်လိုက်တာကို မင်းကမ​ကြိုက်လို့လား..."

"မဟုတ်တာ ဂျီမင်း ပင်ပန်းမှာဆိုလို့ပါ..."

" ရပါတယ် အချစ်လေးကို တွေ့ဖို့လာတာပဲ မပင်ပန်းပါဘူး..."

" အင်းပါ အပေါ်ထပ်မှာ ဂျီမင်းအတွက် အခန်းသပ်သပ်လုပ်ပေးထားတယ်..."

"ဘာလို့ အပင်ပန်းခံထားတာလဲ...အချစ်အခန်းမှာပဲ အိပ်လို့ရတာကို..."

" မဟုတ်ဘူး...ထယ့်အခန်းက ကုတင်က တစ်ယောက်အိပ်ကုတင်မို့ ဂျီမင်းမလွတ်လပ်မှာဆိုလို့ပါ..."

"ဟုတ်ပါပြီ...ထယ့်သဘောပါပဲ..."

နှစ်ယောက်သား စကားတစ်ပြောပြောဖြင့် အိမ်ပြောထပ် တက်လာကာ နေရာတူတူချကျပြီး ကျောင်းသွားရန်ပြင်ဆင်ရတော့သည်။

Uni ပထမဆုံးတက်ရတဲ့နေမှာ ထယ်ယောင်းက အနီရောင်စပို့ရှပ်လေးကို အနက်ရောင်ဘောင်းဘီစတိုင်ပင်နဲ့တွဲဝတ်ထားပြီး ဂျီမင်းက​တော့ အနက်ရောင်စပို့ရှပ်အား အနီရောင် စတုိင်ပင်ဖြစ်တွဲဝတ်ထားလေသည်။

ထယ်ယောင်းအောက်ထပ်မှာ ဂျီမင်းကို စောင့်နေတုန်း ဂျီမင်းဝတ်လာတဲ့အသတ်အစားကြောင့် ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားရလေသည်။

တိုင်ပင်ပြီးဝတ်တာမဟုတ်သော်လည်း ဆင်တူဝတ်ထားသလိုဖြစ်နေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။

♡︎❦︎𝙼𝚢 𝙷𝚎𝚊𝚛𝚝 𝚒𝚜 𝚠𝚒𝚝𝚑 𝚢𝚘𝚞♡︎❦︎(Completed )Where stories live. Discover now