🍓19🍓(final )

2.9K 114 22

by Jkkimphyo

by Jkkimphyo

Unicode

jeju ကပြန်လာပြီးတော့ သူတို့အားလုံး ပုံမှန်အတိုင်း Uniပြန်တက်ကြသည်။

"ထယ်ထယ် ဘာစားချင်လဲ ကိုယ်ဝယ်ပေးမယ်..."

"စတော်ဘယ်ရီကိတ် နဲ့ ချောကလတ်ကိတ်စားချင်တယ်..."

"နှစ်မျိုးလုံးလား..."

"အင်းဟုတ်တယ်..."

"အိုခေ ကိုယ်သွားဝယ်ပေးမယ်..."

ဂျောင်ဂုလဲ ထယ်ယောင်းကို ခနထားခဲ့ကာ...uniအရှေ့က ဆိုင်မှာ စတော်ဘယ်ရီကိတ်နဲ့ ချောကလတ်ကိတ် သွားဝယ်တော့သည်။

ထယ်ယောင်းကြိုက်တဲ့ စတော်ဘယ်ရီဖျော်ရည်လေးပါ ဝင်ဝယ်ခဲ့လိုက်သည်။

ဝယ်ပြီးပြန်လာတော့ ယွန်းဂီကပါ အခန်းထဲရောက်နေသောကြောင့် အားလုံးအတွက် ဂျောင်ဂုဝယ်လာသော မုန့်တွေခွဲပေးလိုက်သည်။

"ဝါး...ဂျောင်ဂုစီက စားရခဲတယ် စားသာစား ဂျီမင်းနီးရေ..."

"ဒါပေါ့စားရမှာပေါ့ အစ်ကိုယွန်းဂီရဲ့..."

"မင်းတို့အတွဲက စားရသလောက် ငတ်ကိုငတ်တယ်နော်..."

"ဟျောင့် မုန့်စားနေတုန်း စကားကြမ်းတွေမပြောရဘူးတဲ့..."

"ဘယ်သူပြောတာလဲ..."

"ငါ့အဖေပေါ့..."

" တော်ပါပြီ ယွန်းဂီရဲ့စားစရာရှိစားတော့..."

" အစ်ကိုဂျောင်ဂုက ဝယ်ကျွေးတာရှားတာကို..."

"လီယိုမင်းပြောမှပဲ ငါက ကတ်စေးနဲတာကျလို့..."

"ဟဲဟဲ...စတာပါနော်...နောက်လဲဝယ်ကျွေးနော်အစ်ကို..."

ပျော်ရွင်မြူးကြွကာ စားနေသော လီယိုအား ထယ်ယောင်းမနိုင်သလိုကြည့်ကာ ဂျောင်ဂုအား သူ့သူငယ်ချင်းတွေကို နောက်ကျခနခနမုန့်ဝယ်ကျွေးရန် ပြောနေလေသည်။

ထယ်ယောင်းအပြောကြောင့် ကျန်သုံးယောက်မှာ မျက်နှာပြုံးစိစိဖြင့် ဂျောင်ဂုစီက အလကားစားရဖို့အရေးအတွက်...မုန့်တွေတောင် ကြိုတွေးနေသည်။

"မင်းတို့တွေ နောက်နေ့ကျ စားချင်တာပြောဝယ်ကျွေးမယ်..."

"ဂျောင်ဂုက အကောင်းဆုံးပဲ..."