Mafia Thv School

Oyun bitti

Kan ter içinde baba diye sayıklarken yerimde sıçradım.Yabancı bir yatak ve simsiyah dizaynlı odadaydım.Fazla odayı inceleyemeden kapkara gözlerle karşılaşırken zaten nefes alamıyorken boğazımı biri sıkıyormuşcasına göğüsüm daraldı.Aklıma babam gelmesiyle nefesim kesilirken bir katil oluşum kafamda dank ederken hıçkırık koptu dudaklarımdan.

"Baba..bab-" nefes alış verişim kesilecek raddeye gelirken"Nef-es n-efes..."yatağın baş köşesine oturan taehyungla boğazımdan hırıltı yükseldi.

"Kendine gel nefes al jungkook.Doktor çağırın! nerde kaldınız!" elini saçlarının arasına geçirdi taehyung.Boğuluyordum sanki ağlamam şiddetlenirken odanın tıklatılırken içeriye beyaz önlüklü doktor girdi.

"Nefes alamıyorum diyor neyse çaresini bul hemen ji woo!"dedi taehyung ve hızlıca odadan çıktı.

"Şimdi derin nefes al ve bana odaklan.Seni sakinleştirecek serum vereceğim tamam mı"doktorun sakin sesiyle derin nefes alıp verirken koluma yerleşen serumla ağırlaşan göz kapaklarım kapandı.

İdrak edemediğim bazı seslerden bilincim yerine gelirken sesler daha çok yakından geliyordu."Yaşadığı her hangi bir olay sonucu vücudu etkileşime panik atak sonucuyla geçti.Nefes darlanması ve titremesi de bu yönden dolayı.Yüksek ses ve ani şaşırma sonucunda vücutta tepkileme oluyor.Hasta bir müddet kendine gelebilmesi için istirahat etmesi yönünden stresli ortamlardan uzak durmalı.Birde baba diye sayıklıyordu umarım kötü bir durum yoktur.Yeniden geçmiş olsun"duyduğum doktor sesinden sonra kapı kapandı.

Gözlerimi zorda olsa açtığımda yatağımın baş ucunda yüzümü inceleyen taehyungla yataktan kalkma çabasına girdim.Yaşananlar zihnimde yerini alırken ellerim titremeye başladı.Telaş vücudumu mesken tutarken ayağa kalktım tam taehyungun karşısına fakat aniden kalkmamla başımın dönmesi bir olduğunda yerimde sendeledim.

"Doktor dinlenmeni söyledi bir müddet yatman gerekiyor." dediğinde her şey sıradan gibi rahat takınması bütün kanımı fokurdatırken.Yaşananlar hiç olmamış gibi benimle konuşuyor olması iyicene sinirlendirirdi.Kemikli elleri belimi bulurken yatağa geri oturtmaya çalıştı fakat aniden beynimde sinyal veren babamın sureti gözümün önünde canlandı.Babam ölemezdi! Ben babamı öldüremezdim!O silahı ben sıkmadığıma emin bile değildim gözümde son canlanan patlama sesi ve babamın yere serilişiydi.

Ellerimi göğüsüne sertçe ittirmeye çalıştım fakat yerinden milim kıpırdamadı."Ne yapmaya çalışıyorsun sen.Ben hiç bir şey olmamış gibi nasıl yatarım ve sen nasıl bu kadar rahat olabiliyorsun cani!.Babam nerde!"sesim haddinden çok çıktığı için sinirden adem elması harekete geçen taehyung kolumu acıtacak şekilde kavradı.

"Sesini kes!Canını almamı istemiyorsan sesini alçalt!Baban öldü!"son söyledi kelimenin odağı kulaklarımda yankılanırken yerimde sendeledim.Gözlerimden sicim sicim akan gözyaşlarım ve titreyen sesimle"H-hayır lütfen babam ölemez.Ben k-katil değilim.Babamın katili değilim!Ben onu nasıl vururum.Yalvarırım bir şey söyle"aynı şeyleri sayıklarken kulaklarımda patlama sesi sürekli tekrarlanıyordu.Kulaklarımı bu ses susacak umuduyla kapatırken daha çok çoğalmasıyla vücudum titrerken ayakta duramadım zemine çömeldim.Nefesim boğazımda tıkanırken hıçkırıklarım ve sayıklamalarım çoğaldı.Sürekli akan gözyaşlarımdan bulanık görürken önümde karaltı yere çömeldi.

Yanıma oturduğunda kucağına çekildiğimin farkında değildim."Şşş katil değilsin jungkook kendine gel.Sen vurmadın kurşunu adamlarıma ben talimat verdim.Senin şarjörün boştu sıktığında.Yani sen vurmadın.Beni duyuyor musun.Hassiktir nefes al jungkook!"sesi bir an kulaklarıma dolarken vücudum zangır zangır titriyordu.İlk kez adımla seslenişini bile tenezzül edemiyordum.Katil değilsin demesi içimi bir nebze olsun rahatlatmazken babamın ölmesi bu duygu selimi hafifletmiyordu.Daha yaşananların şokunu atlatmazken vücudumu panik atak sardı.