sope

7

Hazırlanarak yoongi'nin odasına gittim, dün iyi bir şekilde uyuması için elimden geleni yapmıştım, şimdi nasıl olduğunu merak ediyordum.

Kapıyı çaldığımda hemen açıldı, yoongi hazırlanmış şekile duruyordu ve güldü.

"Günaydın"

Gülerek kaşlarımı kaldırdım.

"Günaydın, iyi görünüyorsun"

"Çünkü iyiyim, hadi kahvaltıya inelim"

Kafamı salladım, aşşağı indik ve yemekhaneye girdik, masaya gidecek iken yunhe karşımız da durdu, sinir ile konuştu.

"Ne oluyor, yoongi neden benimle konuşmuyorsun? Şimdi konuşmanın tam zamanı"

Yoongi konuşacak iken kolunu tuttum, bana döndü.

"Kelimelerini iyi seç, onunla konuş ve bitir, sakin ol"

Kafasını salladığında güldüm.

"Bekliycem"

Masaya gittiğimde onlar da bahçeye çıktı, namjoon'un yanına oturduğumda bana baktı.

"Daha iyi görünüyor"

"Biraz konuştuk, elimden geldiğince tavsiye verdim"

Jungkook şaşkınca baktı.

"Sen, yoongi'yi teselli ettin, yanına gittin"

Kafamı sallayarak göz devirdim.

"Evet, sadece içim rahat etmedi, arkadaşız sonuçta"

Sırıtarak kafa salladıklarında yoongi'yi gördüm, sinir ile hızla giderken kalkarak arkasından gittim ve bağırdım.

"Yoongi"

Durmadığında yanında durdum.

"Ne oldu"

"Şimdi değil"

Sessizce yerimde durduğumda ilerlemeye devam etti, geri dönerek yemekhane ye girdim, etrafa baktığımda yunhe yi görerek yanına gittim.

Bana baktığında saçlarından tutarak yere attım.

"Sen artık çok olmaya başladın"

Tokat attığımda vurmaya çalıştı, bir birmize saç baş girdiğimizde zor ayırdılar, yüzünde tırnak izim olmadık yer bırakmadım, saçları elimde kalmıştı.

Jungkook beni kendine çekerek bırakmadı, debelendim.

"Bırak kook, öldürücem o fahişeyi"

"Sakin ol hoseok, kıpırdayamıyor bile"

"Bırak, yaptıklarının bedelini ödesin, seni orospu mahvedicem seni"

"Uzak tutun benden onu"

Ağlayarak konuştuğunda jungkook beni kantinden çıkardı, yoongi bir den yanımızda belirince korktum, kaşlarını çattı.

"Ne bu ses"

Bana baktığında kafamı çevirdim, jungkook göz devirdi.

"Yunhe ile kavga ettiler"

Yunhe arkadaşları ile çıktı, beni görünce korkarak koştuğunda arkasından gidecek iken jungkook kolumu tuttu.

"Hoseok, sakin ol artık"

Kolumu çekerek durdum, yoongi bana baktı.

"Tamam kook, ben ilgilenirim"

Jungkook gittiğinde yoongi bileğimi tuttu, odasına geldiğimizde avucumdaki saçları alarak baktı.

"Bu da ne?"

"Yunhe nin saçları, biraz çekiştirdim"

"Hoseok bu biraz değil, kızın bütün saçları elinde"

Omuz silktiğimde çöpe atarak kolumu tutup oturttu ve yanıma oturdu, çenemi tutarak yüzüme ve boynuma baktı.

"İyisin"

Kafamı salladığımda güldü.

"Neden kavga ettin?"

Omuz silktiğimde kafasını yana eğdi.

"Söyle hadi"

Yutkunarak ellerime baktım.

"Sana ne dedi"

"Kim?"

"Yunhe, san ne dedi de öyle sinirli gittin"

Gözlerine baktığımda gülüşü büyüdü.

"Benim için mi kavga ettin?"

"Alakası yok, hah kim dedi onu"

Kahkaha attığında gülerek ona baktım, çok güzel gülüyordu, kendini dur drup anlattı.

"Bana sevgili olduğumuz günden beri beni aldattığını ve çok aptal olduğumu söyledi ki haklıydı, aptalım"

"Hayır değilsin, sen sadece sadıksın ve çok sevdin, bu da gerçeği görmeni engelledi, o kaltağı yine dövücem"

"Hoseok"

Gözlerine baktığımda bütün sinirim uçup  gitmişti, elini yanağıma koyarak okşadı.

"Teşekkür ederim, yanımda olup beni neşelendirdiğin için"

"Yoo ben öyle bir şey yapmadım"

Elini tutarak kalktım.

"Açım ben aç, yürü hadi"

Heyecandan ne yapacağımı şaşırmıştım, elimi sıkarak kalktı, kalbim sakin ol, o sadece arkadaşım.

/