Kartopu (눈 뭉치)

18.Bölüm - Huzur Kokan Adamın Gülüşü

Hikaye ile ilgili bazı sorunlar oluştuğu için yeniden düzenleyip yayımladım~~

Bölüm OST: Park Jung Min - Last Breath (Korean Version)
Multimedya resim: Lee Dong Yul

Myung Dae, hiçbir şey demeden donuk bakışlarını öylece Dong Yul'a yöneltmişti. Ne diyeceğini de bilmiyordu doğrusu.

Nasıl hissettiğini de.

Kimsin sen, garip adam?

Bir süre sonra toparlanıp konuştu.

''Şaka mı yapıyorsun?''

Dong Yul kendinden emin bir şekilde cevap verdi.

''Evet.''

''Kaldıracak durumda değilim.''

''Hangi konuda şaka yaptığımı söylemedim.''

''İkimizin gerçekten dost olabileceğine inanıyor musun? Güldürme beni.''

''Ev işinden tam anlamam derken şaka yapmıştım. Daha önce köylü bir adam olduğumu söyledim, haliyle senden daha fazla iş yaparım. Çamaşırı, bulaşığı dert etme.''

''Ah Tanrım... Neden ben?''

''Oh, istemezsen bulaşıkları sana devredebilirim.''

''Konuyu saptırma!''

''Ev işinden bahsediyoruz ya.''

''Geç onu, sonraki dediğin... Dostun olabilirim derken sen... Ciddi miydin?''

''Mmm, evet.''

''Bir kıza çıkma teklifi ettiğini mi sanıyorsun sen, bu nasıl bir tekliftir? Hayatımda hiç dost olma teklifi diye bir şey duymadım.''

''Yok artık, karınca ile ağustos böceğinin hikayesini bilmiyor musun?''

''Ne?''

''Ah, hadi ama sana öğretmenlerin hiç mi anlatmadı?''

''Bütün bu saçmalıklarına devam edeceksen, içerde uyumayı düşünüyorum.''

Myung Dae sinir olmuş bakışlarını hala Dong Yul'un üzerinde tutarken, Dong Yul heyecanlı bir şekilde gülümseyerek başladı.

Bu adamdaki enerji çok başkaydı.

Yaşama çok sıkı tutunuyordu.

Sevdiği kız, en yakın arkadaşıyla çıkıyordu ve Myung Dae aynı durumu yaşamasına rağmen çökmüş durumdaydı.

Garip...

''Ağustos böceği tüm yaz eğlenirken karınca çalışırmış. Bunu gören ağustos böceği, bir gün karıncaya: ''Yahu sen de hep çalışıyorsun, gel benimle birlikte şarkı söyle!'' demiş. Karınca onu reddetmiş. Sonra kış gelince-''

''Kış gelince ağustos böceği çalışmadığı için aç kalmış, karıncanın evine gitmiş ve karınca buna zamanında çalışsaydın deyip yemek vermemiş işte bu hikayeyi anaokullarında bile anlatıyorlar, sen kalkmış bana anlatıyorsun...''

''Ah... Bu hikaye böyle değil ki. Kış gelince karınca üşüdüğünden ötürü evden çıkamıyormuş, ağustos böceği bunu yalnız bırakmamak adına evine gelmiş ve birlikte yaşamaya başlamışlar. Sonra karınca, o kadar reddettiği ağustos böceğini çok sevmiş. Onunla her şeyini paylaşmış.''

Myung Dae bir an duraksadı.

Dong Yul yine o gülümsemesiyle devam etti.

''Sana yanlış anlatmışlar.''