"Ben seni çok bekledim, ama sen asla gelmedin. En çok da buna kırgınım."
_________________________________________
Her işin kendine göre bir zorluğu vardır. Bazen her şey istediğimiz gibi gitmeyebilir, kendimizi o şeyi yaparken becerememiş ve bitiremiş gibi hissedebiliriz.
Tam hedeflerimize ulaştığımızı düşünürken bir anda yere çakılabiliriz.
Eski yerimize dönmek bizi zorlayabilir, belki öncesinden daha kötü şeylerle de karşılaşabiliriz.
Bir şeyleri dönmemek adına terk edebiliriz. Sevdiklerimizi kendimiz için feda edebiliriz.
Her şeyi geride bırakarak kendimi kandırıp bir kaçış yolu bulduğumuzu sanabiliriz. Sorulduğunda iyi olduğumuzu söyleyerek geçiştirir ama yalnız kaldığımızda özlem duygusundan nefessiz kalacak hale gelebiliriz.
Bu şeyler de sonsuza kadar sürmez.
Bir gün unutur ve hayata devam ederiz.
Aslında unutamaz ve üzerini kapatarak atlatmaya çalışırız. En ufak şeyde bile hatırlayarak kaybettiğimiz kişiler için acı çekeriz.
Hissettiğimiz suçluluk duygusu bizi her zaman tek başınayken yakalar. Düşündükçe kendimizi haklı çıkarırız hiç olmadığımız halde.
Zamanı geriye almak istesek de çok geç kalmış oluruz bu durumda, ne yaparsak yapalım düzeltemeyiz bir şeyleri.
Birilerinin hayatında yara bırakan kişi olmak zordur.
Kendinizi affettirmek için bir sebebiniz veya çabanız da yoksa, sizi unuttukları için onları suçlayamazsınız.
Sonradan pişman olmanız hiçbir şeyi değiştirmez.
O güzel hisleri özlersiniz, yapabileceğiniz tek şey budur.
Yapabileceğiniz en büyük hata sevdiğiniz kişiye acı vermektir. Bunu yapan kişilerden biri olarak, onca yıl geçse bile acı çektiğimi dile getirmek zorundayım.
Hayalim için sevdiğim kişiyi terk ettim.
Onu da yanıma alma, beraber çabalama şansım varken bunu yapmadım. Kolaya kaçtım.
Arkama bile dönmeden onu acılar içinde bıraktım. Gidişim ikimize de acı verdi. Yine de ondan tek bir kötü laf duymadım.
Ona bunca acı çektirmeme rağmen hakkımda kötü konuşmayı bırak, konuşanları susturdu. Her anında beni savundu. Bir süre sonra, ondan haber almaz oldum.
Kendi işlerime odaklandım ve onu tozlu bir rafa kaldırdım. Yaklaşık iki yıl stajyerlik yaparak kendimi geliştirdim ve debut yapmaya hak kazandım.
Bu süre zarfında her defasında onu düşündüm, özlediğimi fark etsem de kendimi doğru yaptığıma inandırarak avuttum.
Onu her zaman özledim, her seferinde kendime sakladım.
Ardımda bıraktığım kişinin benden nefret edeceğini biliyordum.
_________________________________________
mrb mrb yine ben
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
