Gizemli lotus:Drakulanın mirası

5.BÖLÜM

Matthew'den

"HAYIR,HAYIR HAYIR!"diye bağırdım
aniden.Evet.Vanessa o kadar gaza yüklenmiş olmalı ki böyle ağır bir kaza yapmıştı.

Onu bulduğumda her yeri kanlar içindeydi...O,çok kötüydü ağır;yaralıydı.Kafasından,
bedeninden...her yerinden durmadan kan akıyordu.
Kendimi kaybetmişçesine bağırıyordum.

Onu o halde görmek beni deli etmişti..

Arabanın kapısını şiddetle açarak onu kucağıma aldım.Buraya evrenden geldiğim için ve arabam da Vanessa'da olduğu için,hiç kimsenin olmadığı bir yere ışınlanmıştım.Vanessa'yı aradım ama telefonunu açmayınca bir şey olduğundan şüphelendim.

Bir anlık şoktan sonra onu alıp hastaneye doğru koşmaya başladım.
Hastaneye ışınlanamazdım,ortalıkta çok fazla insan vardı.Bu yüzden soluğumu tutarak onu hastaneye yetiştirmeye çalışıyordum.Ellerim onun kanıyla yıkanmışken dayanamıyordum,sonunda ara sokaklardan biri bomboştu.Hemen ışınlanarak Vanessa'yı hastaneye yetişdirdim.

"SEDYE GETİRİN!YARALI VAR!"diye bağırdım.Hemşireler hemen sedye getirdiler.Ben de onlara ameliyyathane'ye kadar eşlik ettim.İçeri girmeme izin vermediler ama bilmedikleri bir şey vardı:

Drakulaların yapamayacağı şey yoktu.

Hatta,onu kendim de iyileştire bilirdim,ama güçleri tam gelmediği için,şimdilik sadece ışınlanma gücüne sahip olduğu yanlış bir şey yaparsam,onun hayatı söz konusu olurdu.

Bende görünmez kılığına girerek kapıyı açmaya çalıştım.Eğer 2-3 gücü birlikte kullana bilseydim,hem görünmez olup hem de içeri ışınlanırdım.Ama bu mümkün değildi.

Ameliyyathaneye bir hemşire girdiği sırada hemen arkasından girmeyi ve Vanessa'nın yanında durmayı başarmıştım.O çok kötü durumdaydı. Doktorlar bedenine dikişler atıyor,onun yaralarını kapatıyorlardı.

"ELEKTRO ŞOK CİHAZINI ÇALIŞTIRIN!ÇABUK OLUN!HASTAYI KAYBEDİYORUZ!"

"1 2 3!"

"1 2 3!"

"1 2 3!"

Elimle yüzümü çizmeye başladım.

Onu kaybetmek istemiyorum.

"KALP ATIŞI STABİL!KALP ATIŞI STABİL!"

"Hadi,dikişleri atıp ameliyyatı sonlandıralım"

Senin direne bileceğini biliyordum Vanessa.

Güçlü drakula.

Başardı.Yaptı.Hayatta kalmayı başardı.

Artık ameliyyat bitdiği için doktorlar çıktıktan sonra bana haber vermek için beni arıyorlardı.Ama ben görünmez olduğum için ve onların yanında bir anda görünürsem anlayacakları için hemen tuvalete koşup orada görünmezlikten çıktım.Sonraysa doktorların yanına
koştum.

"Siz,hastanın yakını'mısınız?"

"Evet doktor bey,Vanessa'nın durumu nasıl?"

"O iyi merak etmeyin.Sadece 1 2 hafta boyunca yürüyemeyecek.Diz kapakları bir az zedelendiği için ve üstden kırıldığı için bedenin ağırlığını taşıyacak güçte değil.Ama bu kırık gibi kökten ve ya derinden kırılmadığına göre,üstünde çizik varmış gibi kırıldığı için 1 2 haftaya kalmaz yürür."

"Tamamdır doktor bey.Her şey için teşekkürler.Peki,kazada oluşan yaralar,onlar iyileşecek mi?"

"Evet,ama burda bu gün kalması gerekiyor.Eğer yarın kendini iyi hissederse taburcu ola bilir"