Gizemli lotus:Drakulanın mirası

14.BÖLÜM

Olga'dan
Bu gece Vanessa çok yorgundu.Kendini tuhaf hissediyordu.
Bunun sebebini ben biliyordum.

Ben küçük bir kız değildim sanıldığı kadar.

Ben masum değildim görüldüğü kadar.

Ben tatlı değildim duydukları kadar.

Ben hiç sakin,mutlu,neşeli,hayatı seven biri olmamıştım.

Hem de hiç.

Benim bu hisleri yaşamam sadece Vanessa'ya bağlıydı;O yanımdaysa,her şey yolunda olur,ama değilse...

İntihar ede bilecek kadar kötü olurdum.

Ya da adam öldürecek kadar.

Benim bazı küçük sırlarım var.

Ben...

Bir avcıydım.

Evet,doğru duydunuz,ben avcıydım.

"O ne ya?"derseniz...

Ben...
Tamam,ben bay Drakulanı öldürmek isteyen bir şeytan-drakula avcısıyım.

Peki neden mi?

O benim ailemin,daha doğrusu annemin benden nefret etmesi için tek parmak şıklatmış,ama onun parmak şıklatmasıyla hayatım bitmişti.

Şimdi size hikayemi anlatmam gerek,ama aramızda kalsın,çünkü hiç Vanessa'ya bile bu konudan bahsetmemiştim.

Eğer bahsedersem her şeyi anlar,benden nefret ederdi.

Ben çocuk olduğum zamanlar,annem eşini;bense babamı erken bir zamanda kaybetmiştim.
Babam vefat etdiğinde,benim 4 yaşım varmış.

Trafik kazasında.

Annemle babamın yıl dönümünde.

Anneme çiçek alırken...

Aradan bir yıl geçmişti.
Artık annem bana bakamamaya başlamıştı.
Çok yoruluyordu,geceleri bile çalışıyordu bizi geçindire bilmek için.
Ama artık ben büyüdükçe sorumluluklarım da artıyordu.

Annemin bütün yakınları,akrabaları artık kendine bir koca bulmasını söylüyor,onu darlıyordu.

Annem de bir gün çalıştığı yerde birisiyle tanışmış,onunla evlemek kararına gelmişti.

Adam ilk bakışta iyi birisine benzese de,annemle evlendikten sonra resmen onu gözünü boyamaya başladı.

Bir gün ben onların sohbetini dinlerken,onlar yine beni yurda vermenin üzerinde tartışıyorlardı.

Üvey babam,benim odama sinirle girdi,ama bir anda karşısında biri belirdi.

Bu oydu.

Hayatımı çalan adam.

Ücey babama;

"Merhaba,ben bir şeytanım ve insanların sadece 1 dileğini yerine getiriyorum.Karşılığındaysa,9 yıl sonra onların ruhunu cehenneme götürüyorum.Bir anlaşma yapmak istermisin?"

Ü.b(üvey babam);Hırsız mısın lan sen?Hahah,şeytan insan şeklindemi olurmuş?

Bunu duyan bay şeytan,ona sadece bakarak,onu resmen havada boğuyordu.

Adam az kalsın boğulacakken,onu bıraktı ve;

Bir daha asla ama asla bir şeytanla dalga geçme,sonu kötü olur.

O sırada kural 2nin ortaya giriş şekli;

Evet,kitabın bir kopyası bende de var artık.

"Tamam,dileğim karımın kızını evlatlık vermesi!"

"Dileğin kabul edildi.Şimdi elini bu kitabın bu sayfasına bastır."

O bastırdıktan sonra şeytan yok oldu ve ertesi sabah annem beni büyük bir nefretle dövmeye,beni yurda vereceğini söylemeye başladı ve öyle de oldu...

Ama annemden şimdiye kadar asla nefret etmedim,edemedim.

Çünkü bunun sebebi bir büyüydü.

Bu,onun kendi kararı değildi.

Tam 14 yaşımda bir mucize oldu.

Ben normal uyurken,birden yastığımın altından ışık gelmeye başladı.

Çok şaşırmıştım.Bu da neydi böyle?

Işığa baktığım an,birden kendimi farklı bir yerde buldum.

Burası,bu çöplüğe benzeyen yerden bin kat daha güzeldi.

Birden karşıma ona benzeyen,ama o olmayan bir şeytan çıktı.

Şeytan şeytana benzer.

Bana bir kolye uzatdı,ve bana;

"Ondan intikam almak senin hakkın,bu kolyeyi al,ve rüyadan uyan.Uyandıktan hemen sonra,yastığının altına bak,ve bundan hiç kimseye bahsetme.
Ha,eğer bana inanmazsan,uyanınca üstünde buz mavisi bir pijama olucak.Şimdiyse,dünyaya git ve kolyeni al."

Korku içerisinde,büyük bir telaşla yastığımın altına baktım.

Gerçekten de ordaydı.

Gerçekten.

Hemen onu aldım ve boynuma taktım.Taktıktan sonra bütün ışığı söndü ve sanki yokmuş gibi görünmez oldu.

"İçimden bir erkek sesi;Bu yurtdan çıkana kadar,sana her kesden gizli bir şekilde,onu alt etmen için eğiteceğim.Merak etme,her şey iyi olacak."

"Neden bana yardım ediyorsun?Sen şeytan değilmisin onun gibi?"

"Ben onun aksine,kötü değilim çocuklara karşı"

"Teşekkür ederim..."dedim ağlamaklı bir sesle.

Zaten şu an onun sayesinde onu alt edecek potansiyale sahiptim.

Ama bunu sadece Vanessa için yapmıyordum,sadece onu da o şeref yoksunuyla birlikde öldürmek istemiyordum.

Bu,onun için ölümden de ağır olurdu.

Şimdi diyeceksiniz ki,sasıl ölsün ki,o ölümsüz.

Tek bir şartla;Eğer kuralların dışına çıkmazsa.

Benim niyetimse,ona her hamgi bir kuralı çiğnetdirmek.

Zaten onun kendini ölü göstermesinin,benim onunla,Vanessa'nın yanında yüz-yüze gelmemeğe çalışmam da bundandı.

Eğer bunu,onu öldürmeği başarırsam,belki Vanessa kendine saha iyisini bulabilirdi.

O yüzden hedefimden hiç bir zaman vazgeçmeyeceğim.

Asla.

Never.

Ever.