Bal | Yarı Texting

~12~

Öncelikle bir duyuru ile geldummm!!!

Kitabın akışı hızlı olacak yani bazı olaylar o kadar hızlı gelişecek ki diyeceksiniz 'ne oluyo lan'
Neyseee. Bunların hepsi hikaye için anlayacaksınız. Yani belirlediğim bölüm sayısını geçmesini istemiyorum. Şimdi oturun yerlerinize sakince arkanıza yaslanın ve yeni bölümün tadına çıkarınn!

İyi okumalarrrr!!!!

•••

SÇ: Uyanık mısın (21.28)

SÇ: Kötü hissediyorum

SÇ: Sana ihtiyacım var

Bal çevrimiçi (21.29)

Bal: Uyanığım

Bal: Ne olduğunu bana anlatabilirsin

SÇ: Anlatmak istemiyorum

SÇ: Sadece konuşalım olur mu

Bal: Olur ne konuşalım

SÇ: beş gün sonra maç var

SÇ: Nasıl hissediyorsunuz beyfendi

Bal: Kazanacağımız için gayet rahatım

SÇ: Paşamm

SÇ: Fazla iddialısınız

Bal: İddia değil gerçekler

SÇ: Öyle olsun bakalım

Bal: Tabi öyle olcakk

Bal: Nasılsın

SÇ: Yaşıyorum işte sen

Bal: Ben de iyiyim de

Bal: Yaşıyorsun ama iyi misin

SÇ: Yaşıyorum ya daha ne olsun

Bal: Bu bir cevap değil

SÇ: Bence cevap

Bal: İyi değilsin işte

Bal: Anlat kurtul

SÇ: Anlatabileceğim bir şey değil maalesef

SÇ: Ama sağol yine de

SÇ: Bu kelimenin ardını anlayabilen tek kişisin

Bal: Birinci olmayı severim

Bal: Maçı da kazanacağım gibi

SÇ: SKLSDJSKJBD

SÇ: Babam seslendi gitmeliyim

Bal: Tamam görüşürüz
Bu mesaja '✨' ifadesi bıraktınız*

...

Telefonu komodinime bırakıp yataktan kalktım. Salona anne ve babamın yanına geldiğimde daha önce görmediğim bir kadın ve muhtemelen eşi olan bir adam vardı. Birde benden en az on yaş büyük bir adam daha vardı.

Ben salona girince kadın "Gelinimiz bu mu Selen Hanım?" dedi alıcı gözlerle bana bakarak. Gözlerimi pörtleterek anneme baktığımda annem başını hayır anlamında salladı "Bu küçük kızımız daha lise sonda. Gelininiz bunun ablası ondan üç yaş büyük." dediğinde daha fazla gözlerimi açtım.

Bir dakika, şu an burada ne dönüyor? Ablamı mı evlendirecekler? Görücü usulü hemde? Hayatta izin veremezdim, bu yaptıkları artık sınırı aşmıştı. Şimdiye kadar her dediklerine tamam dedik ama bu ne ya?

Hemen ablamı koruma içgüdüsü ile "Anne baba siz delirdiniz mi? Kacıncı yüz yıldayız, görücü usulü evlenme mi kalmış?! Ablamın rızası var mı?" dedim bağırarak. Salondakiler bana şaşkınca bakarken arkamda bir hareketlilik hissettim. Döndüğümde ablamı elinde kahve fincanları ile dolu olan bir tepsi ile gördüm. Yüzü garip bakıyordu. Yani bu dediklerime sevinmiş ama korkmuş gibi.

"Rızam var Pera merak etme..." dedi mırıldanarak. Ama belli oluyordu, bu halinden hiç hoşnut değildi.

"Abla ben yer miyim bunu? Gözlerinden belli mutlu olmadığın. Ben seni tanımıyor muşum gibi konuşma sakın! Ablam istemediği sürece evlenmeyecek baba! Bize her istediğinizi yapıyorsunuz ama evlendirmek ne ya! Siz mağradan mı çıktınız! Haddinizi bilin!" diye bağırdım. Sonra misafirlere dönüp "Benim ablam gelininiz falan olmayacak, şimdi hangi bok çukurundan geldiyseniz geri dönün hemen!" dedim elimle kapıyı göstererek.

Adam "İstenmediğimiz yerde kalmayız zaten Ahmet Bey iyi akşamlar." diyerek kalkınca babam olacak şerefsiz "Haşmet Bey kızım hadsizlik etti biz tekrar görüşürüz iyi akşamlar." dedi ve misafirleri geçirdi. Ya da onun gibi bir şey.

Babam bir hışımla salona dönüp saçımı yakaladı. İnlememek için kendimi zor tutarken "Bok çukuruymuş! Asıl sen git kendi bok çukuruna Allah'ın cezası! Senin yüzünden büyük bir miktar parayı kaçırdık!" Odamın kapısını açıp beni içeri attı "Al sana bok çukuru aptal kız! Bir kaç gün burada kal da aklın başına gelsin!" dedi ve kapıyı suratıma kapattı. Bir kilit ses duyduğumda kapıya koştum ve "Abla sakın kendini ezdirme, başını dik tut. Kimse sana zorla bir şey yaptıramaz tamam mı? Ben buradayım!" diye bağırdım. Ne kadar duyuldu tabi, meçhul.

Babamın bir şeyler gevelediğini duydum. Sonra bir tokat sesi ve arkasından ablamın acı dolu haykırışı. "Abla! Baba vurma ona yemin ederim seni öldürürüm ona dokunursan! Kılına zarar gelsin yaşatmam seni, bırak onu!" diye bağırdım. Tek yapabildiğim bağırmaktı zaten...

Sesleri git gide azalırken kapının önünden ayrılıp yatağımın yanına çöktüm. Bu ailede tek baş kaldıran bendim. Babamın ve annemin yaptıklarını, söylediklerini kendime yediremezdim. Ablam Asya boyun eğendi, onu ben korurdum hep. Bu hayatında yediği beşinci tokat falandır. Yani ben kendimi bildiğim günden beri.

Genelde ben onun suçlarını üstlendiğim için o bir tokat yemesin diye ben beş tokat yerdim. Bu konuda kötü hissetmiyorum, yine olsa yine yapardım. Ama her onu kurtaramadığımda kalbim parçalanıyordu. Sanki ben Asya'nın ablası gibiydim ama ikimizde bundan şikayetçi değildik. Yani Ablam şikayetçiydi ama bana az vurduğunu söyleyip ikna ediyorum.

Yatağın üstüne çıktım ve yorganı kafama kadar çektim. Kabus görmemek için dua ederek uyumaya çalıştım. Uyku benim için en iyi ilaç gibiydi ama bunun gibi olayların sonunda uyuduğumda kabus görürdüm. Çok can sıkıcı.

•••

Agagagaga böyle bölüm olmaz olsun. Yazarken sinirlerim bozuldu yemin ederim.

Bu arada yeni karakter kilidi açıldıııı. Pera'nın ablası Asya'yı çok fazla görmeyeceksiniz, sadece can alıcı bir yerde hayal edebilmeniz için rasgele bir model bırakıyorumm! Karşınızda Asya Korkmaz!!!

(Rose Calloway)

Peki Pera ve Asya'nın modellerinin gerçek hayatta da kardeş olması... (⁠人⁠ ⁠•͈⁠ᴗ⁠•͈⁠)

Oy verirseniz sevinirimm

Seviliyorsunuz<333