Başım bela da,
Arkamda düşünceler,
Önümde çıkmaz bir sokak.
Nereye kaçacağımı bilmiyorum.
Dertdeyim, dardayım, çıkmazdayım,
Yalan söylemem gerek,
Dürüstlük ölümü getirir bana anca.
'Seni seviyorum' demeliyim bir yabancıya,
Seninle dolu olan kalbim susmalı,
Ve ben başkasına sarılmalıyım,
Sana sarılır gibi.
Senin üzerine kurduğum tüm hayalleri,
Başkasının üzerine kurmalıyım şimdi.
Bana yabancı gelen bu şehirde,
Bir yabancı tanımalıyım,
Sen kokmamalı senin gibi konuşmamalı.
Senin gibi bakmamalı ki seni unutabiliyim,
Unutmaktan çok ne kadar gelmeni istesem de.
Yabancı dediğime bakma,
Yastığa başımı koyunca o aklıma gelmeli
Sen değil!
Sabah telefonu elime alınca,
Sana değil ona yazmalıyım.
Ve onunla sabahlara uyanmayı istemem gerekiyor.
Senin yabancı olduğun bir şehirde,
O en yakın olmalı bana.
Kandırmalıyım kendimi, onu kandırmalıyım
Bütün insanlar bizi deliler gibi seviyor sanmalı,
Ve eski dostlar seni unuttuğuma inanmalı.
Masanın üzerindeki bir kağıt parçasına bile,
Seni yazmamalıyım artık.
Bir yabancı sevmeliyim,
Sonra sana 'yabancısın' demeliyim.
Kalbimdeki her satır ona gitmeli sana değil!
Kalbimin her bir metre karesi onun olmalı
Senin değil!
Bir yabancı sevmeliyim şimdi
Herhangi biri, kim olursa olsun,
Ne fark eder?
Kimin gözlerine bakarsam bakıyım,
Kimin kokusunu koklarsam kokliyim,
Yabancılaştıramadığım sen hep yanımda olacaksın.
Yanımdaki yabancıyla,
İlk ben yabancılaşıcam kendime.
Sonra o bana yabancılaşacak.
Ve sen...
Hey yabancılaştıramadığım yabancı!
Ben ise hep seni sevicem.
