Siyahın içindeki beyaz

grup ödevi

Yavaş adımlarla odadan çıktım. Kalbim yerinden çıkacak gibi çarpıyordu. Acaba bugün duyduğum o sert ses babasına mı aitti. Merdivenlerden yavaş yavaş inerken görüş alanıma kuzey girdi. Sert bir şekilde karşısında ki kişiye bakıyordu. Suratinda yine hiçbir ifade yoktu. Ayaklarım yüzünden çıkan ses kafaların bana dönmesine neden oldu.

Orta yaşlarda sert bakışlara sahip iyi bir vücudu olan adam bana çok sert bakıyordu. Bir an gerçekten dilimi yuttum diyebilirim. Kuzey kafasını tamamen bana döndürdü ve beni baştan aşağı süzdü. Daha sonra yanıma geldi ve babası ile benim ortamda durdu.

-baba bu deniz

-görebiliyorum.

-Merhaba

Diyerek elimi uzattım ama elimi hiç görmeden

-masaya geçin

Dedi. Kuzey ve ben karşılıklı babası ise baş köşeye oturdu. Masada hersey vardı. Baya acikmistim ama bu adamın karşısında nasıl yiyecektim ben şimdi. Ilk önce çorbalar servis edildi. Kibar olmaya çalışarak içtim. Daha sonra ana yemek fln derken tatlılara gelmiştik.

Babası sıkılmış bir şekilde nefesini dışarı verdi. Bu hareketi beni gererken aynı şeyin kuzey içinde geçerli olduğunu fark ettim. Adam yaşayan bir bomba gibi maşallah her an patlamaya hazır bir şekilde bakışlarını bana çevirdi ve konuşmak için ağzını araladı.

-bak artık bu evde yaşayacaksan kurallarıma uyacaksın

-burada yaşamayı ben istemedim

-sence bu umrumda mı? Her neyse kurallara uygun bir şekilde davranacaksin.

-nasıl yani

-düşmanlarımızla is birliği yapmaya kalkarsan ölürsün. Evin huzurunu bozarsan canın çok fena yanar ve emin ol bunu asla istemezsin.

-okula gidebilecek miyim

-elbette fakat Kuzeyin sözünden çıkmayacaksin

Bunlar ne Saçmalıyor böyle. Gözlerim anında dolmaya başladı. Kuzey ne bana ne de babasına bakıyordu. Boş gözlerle önünde ki tatlıya bakıyordu ama görmüyordu. Bişey düşünüyordu aklı karışıktı. Beni buraya getirdiği için onu asla affetmeyecektim. Hayatım bitmişti resmen. Izin istemeyerek masadan kalktım ve odama gittim. Gözlerimin yanmasına sebep olan Gözyaşlarımı serbest bıraktım. Yatağıma uzandim ve ağlamaya devam ettim.

Giderek gözlerim ağırlaşıyor ve artık göz kapaklarım bana kilolarca ağır gelmeye başlıyordu. Daha fazla dayanamayıp gözlerimi kapadım.

Sabah kapının öküz gibi açılmasıyla yerimden fırlayarak uyandım. Bu kuzey valla öküz billa öküz.

-beş dakikan var

-tamam çık

Bişey demeden kapıyı çarptı ve çıktı. Bu evden de kuzeyden de babası olacak adamdan da nefret ediyorum. Elbet buradan kurtulacam. Belki üniversite kazandığımda belki aşık olup evlendiğimde ama mutlaka buradan kurtulacam. Hızlıca kalkıp elimi yüzümü yikadim. Dün yerleştirdiğim kıyafetlerimin arasından okul etegimi ve gömleğimi bulup çıkardım. Zaman kaybetmeden giyinip saçlarımı açık bıraktım. Mavi gözlerime hafif bir eyeliner çektim. Aslında makyaj yapmayı hiç sevmezdim ama bugun canım istedi. Son bir kez daha kendime baktıktan sonra gerçekten de etegimin çok kısaldığının bir kez daha farkına vardım.

Yanlış bir hareketimde kötü bir duruma düşebilirdim ama idare etmek zorundayım.

Merdivenlerden hızlıca indim ve saate baktım tam beş dakika geç kalmıştım