Siyahın içindeki beyaz

düşünceler içinde kayboluş.

#nidakiz

#B_bluelover

#hilaluysal1903

#alminaerez

Kişilerine ithafen yayınlıyorum. Diğer bölüme yorum yapan kişiler 19. Bölüm sizler için gelecek...

Ne yapacağımı bilmiyordum. Bu kadın kimdi böyle. Allahım sen bana yardım et. Hareketsiz bir şekilde duruyordum. Kadın ise beni öpüyor ve kokluyordu. Kuzey tepkisiz bir şekilde bize bakıyordu.

Dakikalar sonra kendime geldim hızlıca kadını üzerimden ittim. Kadın bir kaç kez sendelese de toparladı ve bana tekrardan yaklaşmaya başladı. Hemen elimi dur anlamına gelecek şekilde kaldırdım.

-gelme. Sen kimsin

-ben senin annenim kızım.

-yalan söylüyorsun bana kızım deme.

-sen benim kızımsın ama. Seni yıllar önce Bırakmakla hayatımın hatasını yaptım kızım Özür dilerim.

-sana inanmıyorum. Defol burdan. Bir daha karşıma çıkma.

-kızım bak oturup konuşalım bana hak vereceksin.

-neyi konuşacaz hı beni nasıl bırakıp gittiğini mi? Yoksa bensiz nasıl mutlu bir hayat sürdüğünü mü? Bak ben bugüne kadar seni merak etseydim aramaya çıkardım. Ama benim hayatımda anne kavramına yer yok tamam mı şimdi defol.

-deniz böyle yapma. Gel konuşalım kızım.

-bana kızım deme. Neden çıktın karşıma hı neden. Bunca yıl yokken şimdi ne değişti. Git burdan kuzey gitsin lütfen.

Kuzeye Yalvarıyordum resmen. Kuzey kendine gelmiş gibi kafasını salladı ve kadının kolundan tuttuğu gibi dışarıya sürükledi. Kadının kapıdan çıkmadan önce söylediği sözler beynimde dönüp duruyordu.

-sen benim kızımsın bunu kabul edeceksin.seni ben doğurdum.

Göz yaşlarım benden izinsiz bir şekilde akarken kendimi soğuk zemine bıraktım. Kuzey kadını çıkarır çıkarmaz yanıma geldi ve benim gibi o da yere oturdu. Eliyle göz yaşlarımı sildi ve beni kendisine doğru çekti.

-ağla deniz ağla bugün ağla. Ama kendini çabuk toparla. Vermen gereken birsürü karar var.

-ben karar vermek istemiyorum. Ben o kadını tanımıyorum kuzey. O beni bırakıp gitti anlıyor musun gitti.

-anlıyorum tabikide ama o senin annen ne olursa olsun annen. Fakat birden karşına çıkması çok ilginç.

-ben o kadını düşünmek istemiyorum. Kapatalım bu konuyu. Lütfen

-tamam sen nasıl istersen.

Kuzeyden ayrılıp odama çıkmaya başladım. Ilk basamağı çıkmıştım ki göz yaşlarım yüzünden bulanıklaşan gözlerim diğer basamağı tam göremedi ve cok kötü bir şekilde düştüm. Attığım çığlık yüzünden kuzey hemen yanıma geldi. Beni kucağına alıp hemen kendi odasına çıkardı.

-off deniz off biraz dikkat etsene

-birşey olmaz kuzey.

Beni kendi yatağıma yatırıp ters döndürdü. Sırtımı biraz sıyırdı. Ilk darbeyi Sırtım almıştı. Kuzeyden ses çıkmıyordu.

-hey ne oldu

-dur çok kötü düşmüşsün sanırım.

-abartılacak bişey yok kuzey

-bekle pansuman yapalım.

-tamam

Kuzey ilk yardım dolabından gerekli malzemeleri aldı ve yanıma geldi. Ilk önce yarayı temizleyip dezenfekte etti. Yarayla işi bitince sıra sarma işine geldi.

-deniz şimdi dizinin üstünde dur

Kafamı onaylar şekilde sallayıp dediği pozisyona geldim. Sargı bezini göbek deliğimin hemen altına denk gelecek şekilde sardı. Eli her tenime değdiğinde alev alıyordum sanki. Şu anda benim iyiliğim için uğraşan adam beni bir saat öncesinde ret etmişti. Hayat ne kadar saçmaydı.

Kuzey sarma işini bitirdikten sonra malzemeleri yerine götürdü. Daha sonra yanıma gelip yastığı düzeltti.

-bu gece burda kal

-gerek yok gerçekten.

-sana sormadım deniz. Hadi uyu.

-sen nerde yatacaksın.

-hemen yanında.

-Hayır izin vermiyorum

-saçmalama deniz hadi uyu artık bak uyku vaktin geçiyor.

Gözlerimi devirip yatağa iyice kuruldum. Kuzey de üstünü çıkarıp yanıma yattı. Bu onunla ikinci uyuyuşumdu. Ama yine ilk seferki kadar heycanlıydım. Sırtım yeni yeni ağrımaya başlamıştı. Bende acı eşliğinde uykunun huzurlu kollarına kendimi bıraktım.

Sabah uyandığımda beni izleyen bir adet kuzey le karşılaştım.

-beni mi izliyordun?

-tabiki de Hayır sinek vardı onu kovdum sonra da ısırmışmı diye baktım.

Çok kötü bir yalanciydi. Daha fazla uzatacak değildim. Kafamı olumlu anlamda sallayarak bu minik tartışmaya son verdim. Yataktan yavaşça kalktım ve kendi odama gittim. Üstümü değiştirip aşağıya indim. Kuzey kahvaltı yapmaya başlamıştı bile. Bende hemen oturup tabağıma yiyebileceğim kadar doldurup yemeye başladım.

Tam kahvaltımızı bitirdiğimiz sırada kapı çaldı. Hatice teyze hızlıca kapıyı açtı. Yine o kadın gelmişti. Onu umursamayarak Merdivenlere yöneldim. Fakat hızlıca gelip beni kolumdan yakaladı.

-kızım gitme konuşalım beni dinlemelisin.

-birincisi bana kızım deme. Ikincisi konuşacak bişey yok.

-deniz yeter artık beni dinlemelisin.

-konuşmak için sadece beş dakikan var.

-kızım bak ben seni bırakmak istemiyordum ama mecbur kaldım.

-ne Saçmalıyorsun sen ya. Mecbur kaldın öyle mi?

-baban yüzünden. Baban beni zorladı. Çok ağladım seni bırakmamak için.

-şimdi niye geldin o zman.

-baban öldü kızım.

Bir an duraksadım. Ne tepki vereceğimi şaşırdım. Üzülmeli miyim? Beni yıllar önce terk edip giden babam şimdi bu dünyayı terk edip gitmişti. Duygusuzdum birşey hissedemiyordum.

-benim bir babam yok

-ama senin bir annen var kızım.

-bu Saçmalığa daha fazla katlanamayacağım. Kuzey ben sedaya gidiyorum.

Hızlıca kapıyı açıp çıktım.

DENİZ 'İN ANNESİNDEN...

Deniz son sözünü söyleyip evden çıktı. Ardından kuzey beni tekrardan kapı dışarı etti. Elinde sonunda istediğimi elde edecektim. Ama ilk önce denizin güvenini kazanmak zorundaydım. Zaten bunca yıl bensiz kalmış bir kalp beni hemen affedecekti.

Yıllar sonra onun karşısına çıkmak ve baban öldü yalanini söylemek çok kolay oldu. Ne kadar salak bir kızım varmış benim be. Bakalım istediğimi alıp onu ikinci sefer terk edince napacak? Bekle beni kızım.

Arkadaşlar kısa bir bölüm oldu. Umarım beğenirsiniz :) lütfen yorum yapın. Her türlü yorum beni çok mutlu ediyor. Sizleri seviyorum < 3 < 3 < 3