Adını bilmediğim çocuk: Vazgeçmeyeceğim Lara.
Adını bilmediğim çocuk: Seni yine kazanmadan kaybetmeyeceğim.
Adını bilmediğim çocuk: Bu sefer izin vermeyeceğim.
Adını bilmediğim çocuk: Senin kalbini kazanana kadar gitmeyeceğim.
Adını bilmediğim ço...
Başımdaki havluyu düzeltip yatağıma oturup sırtımı başlığa yasladım. Başımdaki havlu sağ olsun evin içinde Hürrem Sultan gibi dolaşıyordum.
Elime telefonu alıp mesajlara girdim. Dünden sonra çocuğa hiç yazmamıştım ve bence artık kendimi affettirmemin vaktiydi. Ama nasıl?
İşte ben bu konularda pek iyi değilim. Ve şu anda da nasıl kendimi affettirebileceğim bilmiyorum. Yani bu iş zaten zor bir de sadece mesajla daha da zor.
"Offff" diyerek telefonun ekranına bakmaya başladım. En son bir saat önce aktifti. Neden acaba? Halbuki ben ona yazmamıştım.
Ne saçmalıyorum ya? Sanki çocuğa bir tek ben mesaj atabiliyorum.
Neyse. Konumuz bu değil. Konu benim kendimi ona affetirmem. Acaba? Çok saçma ama yapsam mı?
Yapayım ya! En fazla ne olabilir ki? Biraz saçmalarım o kadar. Zaten o benim saçmalama alışkın. Yani öyle umuyorum.
Siz:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Siz:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Siz:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
