မြတ်နိုးရသော ဧကရီ (သို့) ကျမရဲ့ အချစ်ဦး

အပိုင်း ၄၃

ဒီနေ့မှာ ဧကရီက အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ကုမ္ပဏီကိုသွားပြီး အလုပ်ဆင်းရမှာဖြစ်သည်...၊ အန်တီကလဲ ဒီနေ့ အစောကြီ ရောက်လာပေးသည်..

'မေမေ သက်မှူးကို သေချာ ဂရုစိုက်ပေးနော်
တခုခုဆို ပေါက်စဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်...
ပြီးတော့ ဖုန်းလဲ အကြာကြီး ကြည့်မနေစေနဲ့ သိလား ၊ နောက်ပြီး' ဟု မှာတမ်းခြွေလွန်းနေသူကို အန်တီက စကားဖြတ်ကာ

'ကဲ တော်ပါတော့လား ပေါက်စရယ်
မမောဘူးလား ဒါတွေပဲ ထပ်ကာထပ်ကာ ပြောနေတာ...၊ မေမေသိတာမို့ သွားစရာရှိတာကို စိတ်ဖြောင့်ဖြောင့်သွား' ဟု လက်ကိုင်အိတ်ယူပေးကာ ပြောလေသည်

'သွားပါမယ် မေမေရဲ့
သက်မှူး ဂရုစိုက်နော်' ဟု မပြီးစီးနိုင်သူကို အန်တီက အခန်းအပြင်ထိ တွန်းထုတ်သွားသည်... ကျမကတော့ သားအမိ နှစ်ယောက်ကို ကြည့်ကာ ပြုံးနေရသည်...၊

ဧကရီ ထွက်သွားပြီး အနည်းငယ်ကြားမှ အန်တီနဲ့ စကားပြောဖြစ်သည်...၊ အန်တီက ဧကရီရဲ့ ကျန်ခဲ့တဲ့ အတိတ်ကာလမှ ပုံရိပ်တချို့နဲ့ ကျမကို မိတ်ဆတ်ပေးသည်...

ဧကရီ မွေးနေ့တုန်းက ပုံတချို့... အကိုကြီးတို့ နှစ်ပတ်လည်နေ့ကပို့တချို့ နဲ့ ဘွဲယူတုန်းကပံာတွေ ပြကာ ကျမကို အဖော်ပြုပေးသည်...
ကျန်ရှိခဲ့တဲ့ ကျမဘဝရဲ့ နေထိုင်မှူတွေကိုပါ အန်တီကိုပြောပြဖြစ်ခဲ့သည်...

'သိပ်တော်တာပဲ သမီးရယ်' ဟု ချီးကြူးတဲ့ အန်တီကြောင့် ကျမအပြုံးတို့ မပျက်နိုင်ခဲ့ပါ...၊ နေ့လည်စာ စားပြီးချိန်မှာတော့ ဖုန်းသုံးရင်သာ အပျင်းဖြေခဲ့ရသည်၊

ဆိုင်ရဲ့ လှုပ်ရှားမှူတို့ကို သေချာစစ်ဆေးပြီး အေးအေးကို လိုအပ်တာလေးတွေ လှမ်းပြောပြပေးဖြစ်သည်...၊ နှင်းပါပါလာတော့ ကျမရဲ့ခေါ်ဆိုမှူက အလုပ်ကိစ္စဆိုတာထက် ပိုကာ တခြားသော အကြောင်းအရာများဆီပါ ရောက်လို့သွားခဲ့သည်.... ဒီလိုနဲ့ပဲ ညနေ ၄နာရီလောက်ထိ ကုန်ဆုံးနိုင်ခဲ့ပါသည် ၊ ဧကရီ မရှိတဲ့ တနေ့တာက ပိုပြီးကြာရှည်နေသလို ကျမခံစားလာရတော့ ပြတင်းပေါက်နာ ထိုင်ခုံယူကာ သွားထိုင်ရင်း သီချင်းလေးဖွင့်ကာ ဧကရီကို စောင့်မျှော်ရပြန်သည်၊