Cici kız 2: Yeraltının Parçalanışı

1. Bölüm'Gümüş Ailesi'

Narin

Cici tüm kıyafeti kana bulanmış halde yerde yatarken göz yaşlarım çenemden süzülüyor,içimde bir hüzün fırtınası oluşuyordu. Çığlık atmak istiyor,sesim çıkmıyordu. Yüzümdeki ve vücudumda ki yaralar nefes almamı zorlaştırıyordu. Bunlar neden oluyordu? Kim böyle canice birşeyi yapardı ki?

'Narin oyun oynayalım mı?'demişti. Buraya gelirken ona söylediğim cümleyi bana söylemişti. Ona koşmaya çalıştığımda adamlar beni yakaladılar."Anne!,"diye feryat ettim."Birşey yap!"

Birşey yapamayacağını bilmeme rağmen anneme ona yardım etmesini söyledim. Adamlardan biri,"İsmi ne?"diye sordu bana."Cici,"diye yanıtladım onu.

"Cici mi? Ne kadar garip bir isim,"dediğinde yüzüne yumruk atmak istedim. Dalga geçiyordu.

"Onunla dalga geçme,"dedim sesim titreye titreye."Onun ismini ağzına da alma." Şu an ne kadar gülünç gördündüğümün farkındaydım. Dövülmüş,ağlayan bir kız ona ne yapması gerektiğini söylüyordu.

"Yoksa ne olur küçük hanım?"dedi eğilerek. Benimle aynı mesafedeydi."Bu olur,"dediğimde bacak arasına tekme attım. Bu beni de ailemi de tehlikeye atıyordu ama öfkem üste çıkmayı başarıyordu. Adam inleyerek geri çekilirken soğuk birşeyi kafamda hissettim. Namlu olmalıydı. Tek kelime daha edersem beni öldürebileceklerini biliyordum.

"Ailen sana öğretmedi mi?"dedi başka biri."Çok konuşursan dilini keserler."

"Ailen sana çocuklara ve kadınlara zarar vermenin kötü birşey olduğunu öğretmedi mi?"

Namluyu şakağıma daha çok bastırdı. Dişlerimi sıktım,gözlerimi kapadım. Bu andan beynimi uzaklaştırmaya çalıştım. Hep işe yarayan hayal gücüm böyle bir ortamda ve anda sadece kötü şeyleri aklıma getiriyordu. Cici'ye baktım. Nefes aldığına,hala hayatta olduğuna dair bir iz aramaya çalıştım ama bulduğum tek şey bir hiçti.

"Onu öldürdünüz,"diye fısıldadım."Onu öldürdünüz sizi caniler!"diye bağırdığımda tetiğin çekilme sesini duydum. Ama beynime kurşun yemedim. Beynim dağılmamıştı. Ama yüzümde kan vardı. Tadını ve kokusunu alabiliyordum. İğrençti,kusacaktım.

Sonra bir ses duydum. Başka bir tetik sesi ama bu sefer topluydu. Birden fazla kişi ateş ediyordu. Kolumu tutan eller beni bıraktığında anca etrafa bakabildim. Tüm adamlar...ölmüştü. Ve içeride polisler vardı. Cici'yi sedyeye koyan birkaç kişi vardı. İçlerinden biri bana yaklaştı. Yaralarıma baktı. Acıyordu ama sesimi çıkarmadım. Aklım,fikrim kuzenimdeydi. 

Polis beni kucağına aldı ve bir sedyeye yerleşti. Gözlerim kapandığı için yolu hatırlamıyordum.

★★★★★★

Gözümü bembeyaz ışıklı bir odaya açtığımda ilk sorduğum şey kuzenim olmuştu. Bana onun nefes aldığını söylediklerinde bile bu yeterliydi. Babam yanımdaydı."Çok korktun mu?"

"Hayır,baba ya,"dedim şakayla karışık şekilde."Hiç korkmadım. Özellikle de Cici vurulduğunda."

Gülümsemeye çalıştım. Ama beceremedim. Canım acıdı."Annem nerede?"diye sordum babama. Tahmin edebiliyordum,Cici'nin yanında olmalıydı."İnci'yle konuşuyor,"diye cevapladı.

"Onlar kimdi baba?"dedim bu sorunun cevabını bilemeyeceğini bilerek."Eniştemle ilgili olabilir mi?"

Onun yeraltındaki güçlü bir mafya olması bize dokunuyordu. Evimizde korumalar olsa bile çok fazla kişi gelmişlerdi ve hepsi bir emirle çalışıyor gibiydi. Eniştemi yenmek isteyen herhangi biri bunu yapmış olabilir miydi? Eniştem açıklayana kadar sadece ihtimaller havuzunda yüzecektim.