Cici kız 2: Yeraltının Parçalanışı

7. Bölüm'Toparlanış'

İlahi Bakış Açısı

Mermerden yapılma masada büyük bir sessizlik vardı. Hiç kimse ağzını açamıyordu. Ne diyeceği hakkında hiçbir fikri yoktu Çetin'in. Onları nasıl toparlayacağını bilmiyordu,aynı şeylerin tekrar etmesine duyduğu korku onu plan yapmaktan alıkoyuyordu. Çünkü bunun ucunda büyük bir şey olacağını biliyordu. Korkunç bir şey.

Öksürerek dikkatlerini üzerine topladı. Şimdi masadaki herkes ona bakıyordu."Özür dilerim. Hiç birinizi oraya sürüklememeliydim,"derken büyük bir boşlukta olan Tuna'ya bakıyordu. Onun ne kadar dağıldığını görebiliyor,hissedebiliyordu."Ama artık bu yalnız başıma yapabileceğim bir şey olmaktan çıktı,"dedi yavaşça. Başak başka bir yöne baktı. Kendini çok suçlu hissediyordu. Her şey onun yüzünden olmuş gibi. Geldiğinden beri kimseyle doğru düzgün göz teması kurmamıştı.

"Bu yüzden aklımda ne varsa söyleyeceğim,"diye devam etti Çetin,"Ve sizden plan konusunda bana yardım etmenizi bekleyeceğim. Çok üzgünüm ama şu an gerçekten plan kuracak durumda değilim." Doğru söylüyordu,çok yorgundu. Liderlerin de yıkılacağı sözüne inanmazken şimdi onu kendisi yaşıyordu.

Tuna dün gece yaşadıklarından sonra ilk defa gülümsedi. Yorgun bir gülümsemeydi bu ve artık gülerken gözlerindeki ışık parlamıyordu,sönmüştü."Elbette,sana yardım edeceğiz. Şimdi bize aklında ne varsa anlat lütfen,"dedi yumuşak sesiyle.

Bertuğ evlenmek istediği sevgilisine bakarken mutsuz görünüyordu. Ama aynı zamanda sinirli idi de. Gözündeki ışığı söndüreni girdiği delikten çıkarıp onu bin parçaya bölmek istiyordu.

Çetin yeniden konuştu."Destek lazım,kendim halledemem ve aynı zamanda Kayahan'ın amacını bilmeye ihtiyacım var,"derken solgun olan Başak'a baktı."Bana yardımcı olur musun?"

Ruhsuz yeşil gözlerini kırptı ve doğruldu. Gülümsemeye çalıştı ama başaramadı."Açıkça,babam ne planlıyor bilmiyorum ama onun Bayan Bilinmeyen ve diğerlerini şeytani amacı için kuklalar gibi kullandığını biliyorum. Ve,kendi fikrimce,amacı mutlak lider olmak. Küçüklüğümden beri gücü çok sever. İnsanların onu gördüğünde yüzündeki korkuyu da."

İnci kaşlarını çattı üzüntüyle. Başak'ın böyle kötü yürekli,narsist bir babayla büyümesine çok üzülmüştü. Çünkü dünya üzerindeki hiçbir çocuk bunu hak etmezdi,herkes iyi bir aileye sahip olmayı hak ederdi.

Ve bazı aileler çocuk sahibi olmayı hak etmezdi.

Çetin,"Yani o,"Nutku tutuldu ve Tuna'ya baktı. Tuna ne düşündüğünü anlamıştı. Ve Çetin'in demeye çalıştığı şeyi devam ettirdi."Yani o,ailemi öldürmeye çalışacak. İlk olarak da ablamı."

Güzelim,açık mavi gözleri zaten kıpkırmızıyken şimdi bir de bir göl gibi saydamlaşmıştı. Kendini sıktı ağlamamak için. Ailesinden sadece birkaç kişi ona iyi davransa da o tüm ailesini çok sevip onları umursuyordu. Başka biri olsa o kadar kavgadan,hakaretten ve dayaktan sonra kesinlikle onlarla herşeyi keserdi ama o yapamıyordu. Sevgisi herşeyin önüne geçiyordu.

Sevgilisi ona sarılmak için bir hamle yaptığında korku içinde geriye çekildi. Bertuğ kollarını üzgünce geri çekti. Ona sarılmayı çok isterdi ama onu da anlayabiliyordu.

"Pekala,Tuna sen ablanı arayıp bu konu hakkında onu bilgilendirir misin? Biliyorum,zor ama bunu en iyi sen yapabilirsin,"dedi Çetin dudak bükerek. Sonra Başak'a baktı Tuna ayağa kalkarken. Tuna mutfaktan çıkıp salona saparken sevgilisi de arkasından geldi.

Tuna

Ağlamamı durdurmaya çalıştım. Ablamın sesimi tanıyacağını biliyordum. O kadar işin için de benimle uğraşmasını istemediğimden onu aramadan önce ağlamamı durdurmaya sarf ettim ama yapamıyordum. Her şey,aldığım her nefes,gözümden düşen her damla üstüme gelip bir gölge gibi beni boğuyordu. Ve asla bırakmıyordu.